ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.3.2020 | 19:07

Δεν είμαι άτομο των κατοικίδιων

Καταρχήν δεν μένω σταθερά κάπου.. έπειτα δεν γνώρισα εκείνο το κατοικίδιο που θα μου αρέσει να συζησουμε. Διότι είναι δέσμευση. Είναι σχέση. Θα το ταιζεις... Θα το αγαπάς...θα είστε η συντροφιά ο ένας του άλλου. Φέτος, γνώρισα έναν γάτο. Φφφ μου έσπασε τα νεύρα!!! Όλη την ώρα ήταν στο μπαλκόνι, δεν μπορούσα να απλώσω. Δεν μπορούσα να αφήσω έξω τίποτα, το κατέστρεφε, κάθονταν επάνω του κλπ. Ομολογώ τον εβρεξα να φύγει... Του έλεγα να φύγει! Πολλές φορές!!Αυτός όμως εκεί... Βράχος. Τώρα έρχεται από την κυρια είσοδο. Μπαίνει στην πολυκατοικία,ανεβαίνει τις σκάλες και κάθεται απέξω από την πόρτα μου. Δεν τον χαϊδεύω, δεν τον ταιζω, δεν του κάνω τίποτα καλό και αυτός επιμένει, εκεί. Σήμερα προσπάθησα να τον διώξω και από την πολυκατοικία. Δεν τον δέρνω μη σκέφτεστε έτσι, απλά προχωράω μπροστά και ακολουθεί. Σήμερα όμως δεν ακολούθησε. Έλιωσε κυριολεκτικά στα σκαλιά. Ξάπλωνε στο σκαλί και έλιωνε στο επόμενο. Τον αγάπησα μωρέ τον χοντρούλη μου.Αλλα ειμαι φοιτήτρια και μένω πολύ πολύ πολύ μακριά, πως θα τον υιοθετήσω; Έχει και ένα χρώμα αλλόκοτο. Είναι μαύρο πορτοκαλί και λευκό ταυτόχρονα. Και έχει και διαφορετικά μάτια. Είναι ξεχωριστός. Μαρεσει. Νάτος πάλι, ήρθε στο παράθυρο. Τι τραβάω με εσένα...
13
 
 
 
 
σχόλια
Συγχαρητηρια μολις σε υιοθετησε ο γατουλης! Παρτον κοντα σου και θα εχεις καποιον που σε αγαπαει παντοτινα! Οι γατες ειναι απιστευτα πλασματα, πανεξυπνα, περηφανα, ανεξαρτητα, και με χρυση καρδια!
Σε αυτό το σημείο θέλω να προσθέσω και δύο άλλες περιπτώσεις όπου πήγα στο σουπερμάρκετ το οποίο απέχει 10 λεπτά με τα πόδια και ήρθε μαζί μου σε όλη τη διαδρομή. Ψώνισα και με περίμενε απέξω. Πήρα τα ψώνια και με γύρισε σπίτι. Και η δεύτερη είναι όταν είχα μάθημα στις 8 και ήρθε πάλι μαζί μου 15 λεπτά δρόμο... Εκεί όμως τον γυρισα πίσω γιατί ήταν επικίνδυνο. Ρώτησα τη διαχειριστρια αν πριν έμενε εδώ κάποια φοιτήτρια και ήταν δικός της. Και μου είπε όχι, ούτε τον φρόντιζε κανείς άλλος από την πολυκατοικία. Μάλλον όντως απέκτησα γατούλη...
Θα συμφωνήσω με όλα όσα ειπώθηκαν: για το πόσο γούρι θα σου φέρει μια καλικο γάτα, για το γεγονός ότι σε διάλεξε παρ' όλο που τη διώχνεις. Τπτ δεν είναι τυχαίο. Μια συμβουλή μόνο: όταν θα την βάλεις στο σπίτι σου, δύο μέρες πριν να της έχεις έχει βάλει αμπουλα για τα παράσιτα για να έχει φύγει ότι κουβαλά. Μετά από αυτό να της δείξεις αγάπη και να μην την αφήνεις να βγαίνει έξω για να μην κολλήσει τπτ και μην κινδυνεύεις κι εσύ. Μέσα στο σπίτι με ξηρά τροφή ούτε τοξόπλασμα ούτε τπτ δεν υπάρχει. Επίσης να της πάρεις ένα ονυχοδρομιο και παιχνίδια να απασχολείται. Πραγματικά οι γάτες ειμαι πολύ εύκολες στη διαχείριση τους και υπέροχα πλάσματα! Θα γίνετε αχώριστες! Καλώς μα τη δεχτείς! Μόνο χαρές θα πάρεις μαζί της! Έχω δύο και ξέρω καλά! Φαντάσου ότι εγώ τις μισούσα κάποτε! Όταν λείπεις θα αφήνεις τα κλειδιά σε κάποιον για να αλλάζει άμμο και να την ταΐζει. Μόνο αυτό!
Να θυμάσαι ότι για να ακινητοποιηθει μια γάτα αρκεί να την πιάσεις από τον αυχένα. Εκεί δεν μπορούν να αντιδράσουν. Στον αυχένα επίσης βάζεις και την αμπουλα, κοντά στο σημείο που θα την ακινητοποιήσεις. Πρόσεχε μη σε γρατζουνισει στην αρχή γτ τα νύχια έχουν μικρόβια τώρα που είναι έξω. Ίσως να φορούσες γάντια για αρχή. Αργότερα θα βρίσκεις νύχια μέσα στο σπίτι γτ πέφτουν μόνα τους. Άλλωστε μέσα στο σπίτι δε θα έχει μικρόβια. Οι αμπουλες θέλουν δύο με τρεις μέρες να δράσουν για να φύγουν όλα τα παράσιτα.
Μπορείς να τον φροντίζεις χωρίς να τον 'έχεις' αν και νομίζω σε αυτή την περίπτωση είσια υποχρεωμένη να του παρέσεις κτηνίατρο/στείρωση; Για να πράγματα που χαλάει είναι άσχημο, αν μπορείς να βάλεις κάτι να εμποδίζει απο το μπαλκόνι και να έρχεται μόνο στην είσοδο;
Εγώ θα τον κρατούσα. Αν μπορείς να τον συντηρήσεις και τον έχεις αγαπήσει, κράτησέ τον. Πήγαινέ τον σε ένα κτηνίατρο για αρχή. Εκτός αν θες να του βρεις ένα σπίτι. Κάποιος που να τον θέλει. Και αυτό καλό είναι.