ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις τελευταίες μέρες με βασανίζει έντονα ένα δίλλημα. Πρόκειται για μια απόφαση που πρέπει να πάρω σχετικά σύντομα. Αυτή τη στιγμή είμαι σε μία φάση που πρέπει να αποφασίσω αν θα μείνω στο πατρικό μου για μισό χρόνο ακόμα προκειμένου να βοηθήσω στη σεζόν που ανοίγει ή θα φύγω να ακολουθήσω τα όνειρά μου τα οποία είναι σε αναστολή από την αρχή της επιδημίας. Αυτό που με ταλαιπωρεί ηθικά είναι πως γνωρίζω τις δυσκολίες που περνάνε οι δικοί μου και την βοήθεια που χρειάζονται ενώ φεύγοντας πιστεύω πως θα έχω την έννοια τους αν τα καταφέρνουν και χωρίς εμένα. Από την άλλη η ευκαιρία που έχω δεν ξέρω αν θα είναι ανοιχτή μετά από τόσους μήνες και είναι ένα ρίσκο να την απορρίψω. Θέλω να φροντίσω πρωτίστως την ψυχική μου υγεία όμως το δίλλημα εκεί πέφτει στο αν υπομείνω μία δουλειά με άγχος, φωνές, τσακωμούς, κούραση ή αν θα πάω κάπου μακριά που δεν ξέρω πως θα είναι αλλά σίγουρα θα σκέφτομαι την οικογένειά μου πίσω. Θα ήθελα ειλικρινά να διαβάσω μερικές γνώμες των αναγνωστών.