ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.10.2022 | 21:37

δεν ηξερα τί ήθελα και άργησα

Εχω κάνει κάποια λάθη. Αλλα τόση κόλαση πια;;; Αντί να τρεχω να ασχολουμαι με αντρες, εγώ καθόμουν και διάβαζα ήδη απο το γυμνάσιο/ Λυκειο.Πιανα, γλώσσες, σχολεία. Πάντα ημουν μια πολυ καλή μαθήτρια. Ποτέ δεν τα πήγα καλά όμως με το φλερτ και τα συναφή. Ειμαι ανευ εμπειριών απο αντρες. Πηρα ενα πτυχιακι στα 22 μου. Και μετά απο αυτό εχασα τον μπουσουλα αφου δεν εβρισκα δουλειά-> εψαχνα σε τί αλλη σχολη να μπω. Μπήκα σε μια, μα δεν μου άρεσε και την παράτησα. Μεχρι να παρω μυρωδιά τί περίπου εστω μου αρεσει είχα φτάσει ηδη ...30. Μετά μπήκα σε άλλη. Ηρθε η πανδημία δεν πατησα. Εχασα τον μπουσουλα ειπα δεν μου αρεσει ουτε αυτη η σχολή. Και τωρα 35 (!!!!) κατάλαβα τί ακριβως θελω μα ειναι πια αργα:( Εννοείται όλα αυτά τα χρόνια μόνο διαβασμα και κατάθλιψη και καταθλιψη και διαβασμa. Και σπιτι. Ούτε με κυάλια ο άντρας! Οσες κοπέλες φίλες, "έπαιζαν" με άντρες απο μικρές ολες εχουν φυγει από το πατρικό τους και ειναι επιτυχημένες μανάδες με παιδιά.Και βγαίνουν εξω με τους συζυγους του κι εγώ ζηλεύω μόνη. Πάει.. έφυγε η ζωή μου.
15
 
 
 
 
σχόλια

Μορφωμένη, γλωσσομαθής και με μουσικές γνώσεις.
Κάπου είναι το ταίρι σου, να είσαι ανοιχτή σε νέες γνωριμίες και τόλμησε κι εσύ την προσέγγιση αν δεις κάποιο άτομο που να σε ενδιαφέρει, μην τον αφήσεις να περάσει χωρίς να σε γνωρίσει.
Τώρα αν θα έχει διάρκεια κάτι, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες κι αν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε μια σχέση να κρατήσει.
Μετά τα τριάντα υπάρχει μια άλλη ωριμότητα στη σκέψη (όχι για όλους τους ανθρώπους) που κάνει τους ανθρώπους ακόμα και στον ερωτικό τομέα να ψάχνουν δυνατά κι αληθινά πράγματα χωρίς να μένουν σε ανόητες μικρολεπτομέρειες που πιθανόν να κοίταζαν όταν ήταν σε μικρότερη ηλικία.
Καλή συνέχεια στη ζωή σου, μπράβο που ξέρεις πιάνο (και για όλα τ άλλα που ξέρεις αλλά αυτό ξεχωρίζω).

Ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να βρεις αντρα της προκοπης στις μερες μας να κανεις εστω ενα παιδι; Σπιτι δεν βρισκεις να μεινεις, μισθοι στο ναδιρ, οι αντρες ΚΟΣΜΑΡΑ κοιτανε μονο την παρτη τους ουτε λογος να ωριμασουν.
Ειναι πολυ πιο δυσκολο να κανεις οικογενεια απο το να κανεις διδακτορικο. Χωρις καμια υπερβολη!
Πρεπει να εχεις επιτυχει μια ισορροπια σε τοσα πολλα πραγματα σε μια πολυ δυσκολη χωρα!
ΝΑΙ ζηλευω αυτες τις γυναικες γιατι εγω ζω με γονεις σε παρατεταμενη εφηβεια στα 35 μου δεν εχω ζησει ΤΙΠΟΤΑ και ουτε προκειται!!!!!!!!
Και ποσες αλλες σαν εμενα•

ισχύουν όλα αυτά αλλά "επιτυχία τ παιδιά" γ μένα είναι απ την κρύπτη τ τρόμου, βέβαια περί ορεξεως ... παιδικός σταθμός, αλλά επιτυχία ΔΕΝ είναι

Eξ. το μεγάλο στοίχημα και η " επιτυχία" αν θες να το τοποθετήσουμε έτσι, δεν είναι το να κάνεις παιδιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι για όλους εύκολο η' ότι υποβιβαζω την επιθυμία κάποιου στο να κάνει παιδιά, αλλά το να τα μεγαλώσεις σωστά, να βγουν Άνθρωποι στην κοινωνία και όχι τέρατα. Επομένως το βραβείο της "επιτυχημένης" μαμάς θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Τώρα για το 2ο βραβείο της επιτυχημένης οικογενειακής ζωής η' του επιτυχημένου συζύγου επίσης μην βιάζεσαι να το δώσεις..Στον κύκλο μου τα περισσότερα παντρεμένα ζευγάρια είναι στα όρια του χωρισμού η' ζώντας συμβατικά.. οπότε το τι βγαίνει προς τα έξω κ το τι βλέπεις εσύ, απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα.
Καμία ζωή σου δεν έφυγε μην λες βλακείες και μην αγχώνεσαι.Ολα θα γίνουν και σου εύχομαι σύντομα.

Νιώθεις ενοχή ίσως κ ντροπή για την τωρινή σου κατάσταση. Αυτό δεν βοηθάει κάπου. Πλήρης αποδοχή για το πώς έχουν τα πράγματα..Αυτό μπόρεσες ως τώρα ,πάει τελειωσε. Από τώρα και πέρα κάνε στη καθημερινότητα σου βήματα προς την κατεύθυνση που θες. Μόνο το τώρα έχει σημασία κ τίποτα άλλο.

Πόσο στεναχωριέμαι όταν βλέπω ανθρώπους να το λένε αυτό το πάει έφυγε η ζωή,είσαι μόλις 35 χρόνων όλοι μας έχουμε κάνει λάθη σε αυτή τη ζωή.Μακαρι να μπορούσα να κάνω μια αγκαλιά κάθε γυναίκα που έχω και μια αδυναμία σε αυτό το φύλο που νοιώθει άσχημα και να την κάνω έστω λίγο να χαμογελασει το χειλάκι της.Δεν έφυγε η ζωή καθόλου να είσαι αισιόδοξη και ανοιχτή σε κάθε τι καινούργιο σου παρουσιάζεται.Πολλα φιλιά από τα νότια προάστια της Αθήνας🌹

Τα έχω γράψει και τα γράφω πολλές φορές και έχω κουραστεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει κάποια να νιώθει αποτυχημένη επειδή δεν έχει βρει άντρα και δεν έχει τεκνοποιήσει; Δηλαδή η επιτυχία μιας γυναίκας είναι μόνο αυτό; Αν έχει βρει όντως μέσα στη σαπίλα που κυκλοφορεί, ναι τότε είναι εν μέρει πετυχημένη. Γιατί να περιμένουμε κάποιον άντρα να μας κάνει ευτυχισμένες και να πάρουμε αξία; Για πού και ποιον; Για τη κοινωνία; Για να τρίψουμε και εμείς στη μούρη στις συμμαθήτριες και στις γειτόνισσες ότι βρήκαμε γαμπρό; Καταλαβαίνω την ανάγκη να θέλεις σύντροφο και δεν μιλώ εκ του ασφαλούς. Είμαι χρόνια μόνη. Κατανοώ τη μοναξιά που γίνεται ώρες ώρες βαρίδι, καταλαβαίνω ΠΟΛΥ την επιθυμία της συντροφικότητας που λείπει, αλλά γιατί να καταρρακωνόμαστε περισσότερο; Γιατί να λέμε πως πέρασαν τα χρόνια λες και είμαστε ενενήντα ετών; Ναι η στεναχώρια ας είναι επιτέλους σε κάποια όρια! Το ξέρεις ότι το ψυχικό σου μαράζι αντικατοπτρίζεται στο δέρμα σου και στο πρόσωπό σου; Δεν έχεις κάποιο χόμπι; Δεν εργάζεσαι; Ξέρεις πόσα προβλήματα έχω προσωπικά που δεν έχω στηρίγματα; Πάρα μόνο μία ταλαιπωρημένη μητέρα στη ζωή και ο Θεός να της δίνει υγεία! Είμαι 37 και φαίνομαι μικρότερη και μου κόβουν χρόνια. Ξέρεις γιατί; Εκτός το ότι μπορεί να είναι κληρονομικό, βάζω κάποια όρια μέσα μου πλέον και λέω ένα ΣΤΟΠ! Ως εκεί θα κλάψεις. Τώρα θα περιποιείσαι εσένα όσο μπορείς, τόσο στο σώμα όσο και στη ψυχή. Το μαράζι δεν βγάζει πουθενά, παρά μόνο να ξεσπάσεις όταν το αισθάνεσαι. Το συνεχές όμως δεν είναι υγιές. Παρατηρώ πως πολλοί έχουν την έλλειψη συντρόφου ως θέμα μέσα τους. Μη ξεχνάμε πως και οι εποχές είναι δύσκολες. Δεν ξέρω άλλο τι να πω παρά μόνο πως σε κατανοώ, αλλά πρέπει να ελαττώσεις τη θλίψη σου και να ανθίσεις με άλλα πράματα. Το αν θα έρθει κάτι σύντομα ή όχι, δεν το γνωρίζω ούτε για μένα. Έχεις όμως τώρα μόνο εσένα και πρέπει να σε αγαπήσεις όσο και αν νιώθεις αδικημένη και θλιμμένη με αυτή την έλλειψη.

Νταξ δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Αρκεί να μην το ρίξεις πάλι στο διάβασμα και στις σχολές κλπ, οκ φτάνει...Καλά τα πτυχία αλλά η ζωή δεν είναι μόνο αυτό.
Κοίτα τον εαυτό σου και προσπάθησε να γνωρίσεις νέα άτομα, να κοινωνικοποιηθείς κλπ.