ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις για να προχωρήσεις γιατί δεν ζω την ζωή σου. Μπορώ να σου πω με σιγουριά πάντως ότι δεν προχωράνε μπροστά πάντα όσοι έχουν μυαλό. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την πρόοδο. Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι ο "πατέρας" σου , σου έχει δημιουργήσει κόμπλεξ ότι έχεις πρόβλημα ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Γράφεις συνεχώς τα ίδια και τα ίδια και από ότι φαίνεται, έχεις συνηθίσει στην ίδια στάσιμη καθημερινότητα. Δεν καταλαβαίνω επίσης στο που στοχεύεις να αναπαραγάγεις τα ίδια στον εαυτό σου και λέγοντάς τα σε άλλους. Ζητάς συμβουλές, σου τις δίνουν, σε παροτρύνουν και συ ξανά τα ίδια. Τίποτα δεν θα αλλάξει, αν όντως δεν ξεκουνηθείς! Μην περιμένεις κανέναν να σου φέρει αλλαγή στη ζωή σου αν δεν το κάνεις εσύ. Βρες μόνη σου τρόπους.

Πρώτο και κύριο σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δήθεν έχεις νοητικό θέμα. Το πτυχίο δεν το πήρες μόνο επειδή διάβαζες, γιατί αν υστερούσες νοητικά, δεν σκάμπαζες δηλαδή, ούτε το πολύ διάβασμα, ούτε καν αν στα έβαζαν στο κεφάλι μέσα, δεν θα είχες αποτέλεσμα. Άρα το είχες τα προσόντα για να τα καταφέρεις.
Εκείνος που σίγουρα έχει ενα νοητικό πρόβλημα, είναι ο απαράδεκτος πατέρας σου. Αντί να είναι υποστηρικτικός, ή εστω ουδέτερος αν δεν μπορεί το πρώτο, με την συμπεριφορά του σε ευνουχίζει.
Μην το επιτρέπεις αυτό πλέον και συνέχισε την αναζήτηση δουλειάς. Δεν είναι εύκολο, ποτέ δεν ήταν.
Όταν βρεις μια δουλειά και σταθείς λίγο στα πόδια σου, θα φύγεις φυσικά απο το τοξικό περιβάλλον και τα υπόλοιπα θα έρθουν με την ώρα τους.

Κατ αρχάς να σταματήσεις το αυτομαστίγωμα. Δηλαδή να σταματήσεις να νιώθεις υπεύθυνη για οτιδήποτε, ότι δεν κάνεις κάτι ενώ θα έπρεπε. Τίποτα δεν πρέπει και δεν επιβάλλεται σε αυτή τη ζωή. Όταν το συνειδητοποιήσουμε είναι αργά. Κυρίως γίνεται μετά από κάποιο ταρακούνημα (θέμα υγείας, απώλεια αγαπημένων προσώπων, αναξιοκρατία που βασιλεύει σε όλους τους τομείς) και βλέπεις ότι δεν έχει νόημα να αγχώνεσαι για απολύτως τίποτα. Απολύτως όμως.
Μία ζωή έχουμε και η κάθε μέρα που περνάει δεν ξαναγυρνάει.
Θα στο πω με ένα παράδειγμα: Είσαι άνεργη και χωρίς άντρα όπως γράφεις.
Και βλέπεις ας πούμε δίπλα σου ένα άτομο που έχει πατήσει επί πτωμάτων για να ανέλθει στην εργασία του, ένα άτομο ανταγωνιστικό με τους συναδέλφους του, που τους καρφώνει στο αφεντικό ή που τους βάζει ύπουλα εμπόδια στο δρόμο προς την προαγωγή τους για να την καρατήσει για την πάρτη του, που είναι κομπιναδόρος, που κάνει απάτες στα ασφαλιστικά ταμεία κι άλλου είδους κομπίνες, που σιχαίνεται τη δουλειά του και μένει μόνο για τα φράγκα και που στην προσωπική του ζωή απατά ή πληγώνει συναισθηματικά, λεκτικά και πρακτικά τα άτομα που επιλέγει να είναι μαζί ερωτικά.
Ποιός είναι σε καλύτερη μοίρα; Εσύ ή αυτό το άτομο που περιγράφω που είναι και προσφιλές παράδειγμα για τον ρεαλιστικό κόσμο;
Η αποβλακωμένη κοινή γνώμη, χειροκροτήτρια αποκλειστικά και μόνο της χλίδας και του status θα πει πως αυτός είναι επιτυχημένος κι όχι εσύ.
Οι λογικοί άνθρωποι που ξέρουν συνειδητοποιημένα τι αξίζει πραγματικά στη ζωή θα θεωρήσουν φυσικά πως εσύ είσαι καλύτερη.
Κι έτσι είναι.
Αρκεί κάθε μέρα να ξυπνάς έστω με λίγη χαρά. Κάθε μέρα να διώχνεις κι ένα κομμάτι πίκρας μέχρι να καθαρίσει η καρδιά και το μυαλό σου απ' όλα τα υπολείμματα στενοχώριας.
Είναι ίσως χρονοβόρο αλλά πίστεψέ με, αξίζει.
Αν σε ενδιαφέρει προσπάθησε να βρεις δουλειά που να μην έχει σχέση με τα πτυχία σου, κάτι άσχετο δηλαδή.
Αν δεν έχεις άμεση βιοποριστική ανάγκη, χρησιμοποίησε το χρόνο της στενοχώριας σου δημιουργικά. Ασχολήσου με κάποιο χόμπυ, με κάτι που βρίσκεις ενδιαφέρον. Πιστεύω πως θα έχεις κάποια ασχολίαπ ου να σε γοητεύει. Οτιδήποτε. Κάτι καλλιτεχνικό, αθλητικό ή οτιδήποτε σκεφτείς εσύ.
Κάποια γνωριμία ίσως προκύψει κι έτσι και στο εύχομαι.
Αν ρωτήσεις όλους αυτούς τους συνομήλικούς σου που λες πως έχουν προχωρήσει στη ζωή τους αν είναι πραγματικά ευτυχισμένοι με όσα έχουν καταφέρει, πολλοί θα βρεθούν να σου πουν όχι. Οι περισσότεροι αγχώδεις άνθρωποι απλώς υποκρίνονται επαγγελματική και προσωπική ευτυχία κι επιτυχία απλώς για να μη δείξουν τα πραγματικά τους συναισθήματα ή για να κρύψουν τους τρόπους με τους οποίους πέτυχαν επαγγελματικά ή προσωπικά που συνήθως οι τρόποι αυτοί συνοψίζονται στο ρητό ''ο σκοπός αγιάζει τα μέσα''.
Κι επειδή αναρωτιέσαι μήπως δεν ξέρεις πώς να ζήσεις τη ζωή σου, σου αφιερώνω αυτό το δημιούργημά μου μαζί με γιορτινές ευχές και υγεία: https://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=313499

Δεν πιστεύω ότι δεν βρίσκεις άντρα λόγω χαμηλής νοημοσύνης, το αντίθετο είναι πιο πιθανό.. Λες ότι δεν έχεις δουλειά σε αυτό που σπούδασες. Γιατί δεν ψάχνεις και κάτι άλλο? Πολλοί δυστυχώς δεν βρίσκουν δουλειά σε αυτό που σπούδασαν και έτσι κάνουν άσχετες δουλειές.. Ναι οκ είναι κάπως κακό αλλά είναι μια αρχή.. Έχεις ασχοληθεί με εφαρμογές γνωριμιών? Είναι ξεκάθαρα για αυτό το λόγο, για να γνωρίζεις άτομα, δεν είναι απλά σοσιαλ όπως το Facebook. Ψάξουν και εκεί. Και όχι δεν είσαι χαζή. Μην δίνεις σημασία στα λόγια του πατέρα σου. Δεν αντέχω τους γονείς που κατακρίνουν τα παιδιά τους. Τα παιδιά σου τα αγαπάς και τους δίνεις συμβουλές. Και πιστεύω ότι δεν είσαι ανίκανη, απλά φοβάσαι να βγεις από το comfort zone σου.