ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το μόνο σίγουρο είναι ότι είσαι υπερβολική .Το καλύτερο για τα παιδιά και για εσένα ειναι να χωρίσετε όσο νωρίτερα τόσο καλύτερο .Δεν χρειάζεται να περιμένεις να μεγαλώσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον .Το πραγματικό πρόβλημα είναι πρακτικό πρέπει να βρεις δουλειά άμεσα και η μητέρα σου εάν θέλει να σε βοηθήσει οικονομικά η να κρατά τα παιδιά όχι να σου δίνει συμβουλές βγάλμενες από το 1940

👾.

Υπερβολική; Καλή μου δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Είναι εξίσου γονιός και αυτός και πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Εγώ έχω ένα παιδάκι και αν βγει η μέρα χωρίς βοήθεια από τον άντρα μου το βράδυ είμαι μέσ' τα νεύρα από την κούραση. Ο άντρας σου έχει υιοθετήσει την αντίληψη "αφού δουλεύω δεν έχω καμία άλλη ευθύνη". Δηλαδή αν αρχίσεις και συ δουλειά και κάνεις το ίδιο ποιος θα φροντίσει τα παιδάκια σας? Προσπάθησε να του μιλήσεις και να του εξηγήσεις . Ζήτα από κοντινούς του ανθρώπους να του μιλήσουν. Η αλήθεια είναι πως η κατάσταση αυτή είναι δύσκολη γιατί κατά κάποιο τρόπο τον έχεις ανάγκη μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά σας...Αλλά μην αγχώνεσαι, τα παιδιά θα μεγαλώσουν και θα καταλάβουν. Και να χωρίσετε ακόμη, τα παιδιά ξέρουν ποιος τα φροντίζει και κάνει τα πάντα για αυτά. Σου εύχομαι καλό κουράγιο , να σου ζήσει το παιδάκι σου και καλή υπομονή. Ζήτα βοήθεια από όπου μπορείς. ❤️

Τι τους ήθελες του γάμους και τα παιδιά από τα 22; Δεν σκέφτηκες καθόλου τον εαυτό σου, να κάνεις κάποιες σπουδές και να ανεξαρτητοποιηθείς;

μάλιστα Απο τις κλασικές ιστορίες γάμου ΠΡΙΝ την κουλούρα ο ίδιος δεν ήταν ? Και πριν τ δεύτερο μωρό ο ίδιος έτσι ? Τώρα τρέχατε ποδαράκια μου ν καπελωθεις μόνη σου ολο τ μεγάλωμα Λογικό ν τ παίζεις Όμως αυτός είναι δεν θ αλλάξει έπρεπε ν τ ξέρεις ήδη αλλά μάλλον τ έκανες skip κ εβαλες κουλούρα τόσο νέα Τινάζεις πέταλα μ την άνεση στο λάθους Όσο γ το "στόλισμα" στ μηνύματα... "κοπρόσκυλο" ε? δεν θέλω ν σκεφτώ τ κοσμητικά σε καυγά Μια υπέροχη ατμόσφαιρα αγάπης μπουχαχα Σε 20 χρόνια τ τέκνα θ θέλουν ψυχολόγο εσύ θ έχεις ένα απόλυτα πεθαμένο γάμο ο άλλος θ ψάχνει γκόμενα Ώρα μεγάλων αποφάσεων εμπρός σου

Ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας επειδή ''πρέπει'' να γίνει δεν είναι σωστή απόφαση.
Δεν ξέρω αν αυτή είναι η δική σου περίπτωση αλλά έτσι δείχνει.
Πρέπει οι άνθρωποι να ξέρουν πως με το γάμο και τα παιδιά έρχονται ευθύνες.
Αλλά όχι, εδώ θεωρείται ωριμότητα απλά το να μη μείνει κάποιο άτομο γεροντοκόρη ή γεροντοκόρος.
Σε λιβανίζει το περιβάλλον ότι ''μπράβο, έκανες το σωστό, αυτό που πρέπει και οφείλει ο κάθε άνθρωπος, δηλαδή οικογένεια''.
Γι' αυτό μετά υπάρχει εγκλωβισμός σε τοξικό περιβάλλον, ειδικά αν υπάρχουν και παιδιά.
Θα έπρεπε ο σύζυγός σου να έχει συναίσθηση των καθηκόντων του μα κυρίως να σ' αγαπάει (για μένα δεν σ' αγαπάει και μπορεί να είναι και ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα που μέσα του να μην ήθελε οικογένεια απλά να προέκυψε για να ''τακτοποιηθεί'' κι αυτός). Καλή δύναμη.