Πού οφείλεται η αρνητική εικόνα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου;

Πού οφείλεται η αρνητική εικόνα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου; Facebook Twitter
Το 58% που αντιμετώπιζε θετικά την εκλογή της Κ. Σακελλαροπούλου τρία χρόνια πριν απεδείχθη πλασματικό και φευγαλέο. Φωτ.: Eurokinissi
0

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ τις πολιτικές εξηγήσεις του –και τις παρεξηγήσεις του– το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό δημοτικότητας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου που αποτύπωσε η τελευταία δημοσκόπηση της Public Issue (μόλις το 30% των ερωτηθέντων εξέφρασαν θετική άποψη για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας) σε πιάνει και λίγο ένα σφίξιμο στο στομάχι, επειδή ξέρεις ότι σε έναν σημαντικό βαθμό έχει να κάνει με ατόφιο και επίμονο μισογυνισμό που μοιάζει να κλιμακώθηκε στη διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας της.

Το 58% που αντιμετώπιζε θετικά την εκλογή της τρία χρόνια πριν απεδείχθη πλασματικό και φευγαλέο. Σήμερα, με ακόμα πιο οξυμένες τις συνθήκες πόλωσης, μοιάζει να έχει ταυτιστεί με έναν σκληρό φιλοκυβερνητικό πυρήνα.  

Μπορεί να είναι διακοσμητικός ο ρόλος της, αυτό όμως δεν εμποδίζει να της την πέφτουν, ούτε τους «πατριδοκάπηλους» και τους «εθνομηδενιστές» να την επικρίνουν για τις υπερβάσεις (στα ελληνοτουρκικά, στο μεταναστευτικό, στα πάντα) που ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει.

Ήδη από τότε όμως ξεκινούσε με σοβαρό ντεζαβαντάζ, συγκριτικά με τους προκατόχους της, ειδικά τον Κωστή Στεφανόπουλο και τον Κάρολο Παπούλια, οι οποίοι απολάμβαναν ολοκληρωτικά ποσοστά αποδοχής, απόρροια ενός κλίματος ολοκληρωτικής σχεδόν μακαριότητας και (ψ)ευδαιμονίας που επικρατούσε από το 1995 ως το σκάσιμο της Κρίσης. Ακόμα και ο Προκόπης Παυλόπουλος όμως «χτυπούσε» μεγάλα σχετικά νούμερα και σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν βρέθηκε απέναντι σε μια αρνητική πλειοψηφία.

Δεν έχουμε ξεπεράσει την εποχή που η φράση «κυρία Πρόεδρος» (και μάλιστα της Δημοκρατίας) αποτελούσε, στην καλύτερη περίπτωση, ένα έμφυλο, εξωτικό, διασκεδαστικό «οξύμωρο», που θα μπορούσε να γίνει τίτλος κωμωδίας όπως το «δεσποινίς διευθυντής» ή το «κυρία δήμαρχος».

Η νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξενίζει κάποιους τόσο ως γυναίκα στη θέση αυτή όσο και ως γυναίκα που η δημόσια εικόνα της δεν τους κάθεται «φυσιογνωμικά», αισθητικά, ταξικά. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι τρομερό (δεν θα μπορούσε άλλωστε), κάποιους φαίνεται να ενοχλεί η παρουσία της και μόνο στο κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα.

Ακόμα και ο τέως βασιλιάς, από τον άλλο κόσμο που βρίσκεται, φαίνεται να έχει μεγαλύτερη αποδοχή από την ΠτΔ, αν λάβουμε υπόψη τη χθεσινή δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό του Open, στην οποία μόλις το 45,2% των ερωτηθέντων έχουν αρνητική εικόνα για τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ (το 31,6% έχει θετική και το 23,2% δεν έχει αποφασίσει). 

Μπορεί να είναι διακοσμητικός ο ρόλος της, αυτό όμως δεν εμποδίζει να της την πέφτουν, ούτε τους «πατριδοκάπηλους» και τους «εθνομηδενιστές» να την επικρίνουν για τις υπερβάσεις (στα ελληνοτουρκικά, στο μεταναστευτικό, στα πάντα) που ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει.

Υποθέτει κανείς ότι σημαντικό ρόλο στην πτώση της δημοτικότητάς της έπαιξε και το «μυστικό» ταξίδι αλληλεγγύης που πραγματοποίησε στο Κίεβο, γεγονός που στράβωσε κόσμο και κοσμάκη σε μια χώρα σαν τη δική μας όπου υπάρχουν τόσοι πολλοί –και από τα αριστερά και από τα δεξιά– που μοιάζουν να πιστεύουν ότι η Ουκρανία ήταν εκείνη που εισέβαλε στη Ρωσία και όχι το αντίθετο.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στιγμές μαγικού ρεαλισμού στο Προεδρικό Μέγαρο

Δημήτρης Πολιτάκης / Στιγμές μαγικού ρεαλισμού στο Προεδρικό Μέγαρο

Τελικά αποκαλύφθηκε ότι το άμεσα περιβόητο μαξιλάρι ήταν ένα δώρο από το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, και όχι φυσικά ένα πρώτο δείγμα από κάποια γραμμή σουβενίρ με τη μορφή της Προέδρου που επιχειρεί να λανσάρει ο θεσμός.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Eric» στο Netflix: Τα παιδιά που χάθηκαν στα παραμύθια

Daily / «Eric» στο Netflix: Τα παιδιά που χάθηκαν στα παραμύθια

Ακροβατώντας ανάμεσα στο αστυνομικό θρίλερ και στο κοινωνικό / οικογενειακό δράμα, η μίνι σειρά εκμεταλλεύεται ιδανικά το ιστορικό της πλαίσιο: τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’80, την πόλη των χαμένων παιδιών.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο επαναστάτης του ΝΒΑ που καλούσε τον κόσμο να εναντιωθεί στην αμερικανική κυβέρνηση 

Daily / Ο επαναστάτης του ΝΒΑ που καλούσε τον κόσμο να εναντιωθεί στην αμερικανική κυβέρνηση

Ο Μπιλ Γουόλτον που πέθανε χθες στα 71 του και χαρακτήριζε ο ίδιος τον εαυτό του ως τον «πιο τυχερό τύπο στον κόσμο» ενσάρκωσε στα ‘70s τον χίπικο αλλά και τον μαρξιστικό ιδεαλισμό όσο ελάχιστες διασημότητες, όχι μόνο στον χώρο του επαγγελματικού πρωταθλητισμού αλλά οπουδήποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κι εμείς που νομίζαμε κάποτε ότι οι θρησκείες είχαν τελειώσει

Daily / Κι εμείς που νομίζαμε κάποτε ότι οι θρησκείες είχαν τελειώσει

Μια ματιά στην διαρκώς εύφλεκτη διεθνή επικαιρότητα είναι αρκετή για να πείσει οποιονδήποτε ότι η θρησκευτική αντιπαράθεση, είτε ως αιτία είτε ως πρόσχημα κλιμάκωσης συγκρούσεων, μοιάζει πιο ισχυρή από ποτέ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κάφκα: Εκατό χρόνια μοναξιά

Daily / Κάφκα: Εκατό χρόνια μοναξιά

Στις 3 Ιουνίου συμπληρώνεται ένας αιώνας από τον θάνατο του μεγάλου συγγραφέα και μια νέα γερμανική σειρά μυθοπλασίας με θέμα το πέρασμά του από τον μάταιο και παράξενο τούτο κόσμο λειτουργεί ως «επετειακή» προβολή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η Άλις Μανρό και το υστερόγραφο μιας σχέσης

Απώλειες / Η Άλις Μανρό και το υστερόγραφο μιας σχέσης

Η απώλεια της σπουδαίας Καναδής διηγηματογράφου έφερε στη μυαλό μια αριστουργηματική ταινία που είχε βασιστεί σε διήγημά της, με θέμα το λυκόφως της άνοιας και πρωταγωνίστρια την Τζούλι Κρίστι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Και οι Bon Jovi έχουν ψυχή

Daily / Και οι Bon Jovi έχουν ψυχή

Πέρα από το νοσταλγικό χρονικό της μετεωρικής ανόδου του συγκροτήματος στα ασυνάρτητα ‘80s, το ντοκιμαντέρ «Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story» εστιάζει δραματικά στον αγώνα του Τζον Μπον Τζόβι να διατηρήσει κάτι από τη νεανική φωνή του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Conan O’Brien Must Go: Ταξίδι στην άκρη του γέλιου

Daily / Conan O’Brien Must Go: Ταξίδι στην άκρη του γέλιου

Η σειρά των σπαρταριστών περιηγήσεων ανά τον πλανήτη του διάσημου κωμικού, νυν podcaster και πρώην βασιλιά των νυχτερινών talk show, ξεφεύγει με ξεκαρδιστικό τρόπο από τα αβάσταχτα κλισέ των ταξιδιωτικών ντοκιμαντέρ.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ