________________
1.
Ημουν σε μια σχεση 3 χρονια, χωρισαμε και βρηκε αλλη σε λιγοτερο απο μηνα. Εγω εφυγα εξωτερικο για σπουδες. Τον Δεκεμβριο που γυρισα Ελλαδα βρεθηκαμε και απατησε την νεα του σχεση με μενα. Και γενικα ξερω οτι κερατωνει αυτη την κοπελα συχνα. Μου στελνει μηνυματα ερωτικου περιεχομενου και θελει να γινουμε εραστες. Μου ειπε οτι σε λιγους μηνες θα συγκατοικηση με αυτη την κοπέλα. Εγω θελω σαν τρελη αν της πω την αληθεια. Αλλα ξερω οτι δεν ειναι σωστο. Απο την αλλη αφηνοντας το κακο να νικησει δεν ειναι και ο τροπος ζωης μου. Αφου δνε την αγαπα και δεν τον φτιαχνει ερωτικα γιατι ειναι μαζι της? (αυτα ειναι λεγομενα δικα του). Εχει βρει λεει την ηρεμια του γιατι αυτη δεν εχει απαιτησεις απο αυτον. Σε τι κόσμο ζούμε??- Elena
Αχ, μην ρωτάς 'σε τι κόσμο ζούμε', λες και η πρακτική της απιστίας ανακαλύφθηκε πρόπερσι. Πες καλύτερα πώς τα είχες με τέτοιον άνθρωπο για τρία χρόνια, και γιατί εξακολουθεί να σε νοιάζει ακόμα τι κάνει και τι δεν κάνει. Σταμάτα να συντηρείς αυτή τη σχέση, έχετε χωρίσει. Δεν είναι δική σου δουλειά να τον τιμωρήσεις, τουλάχιστον μην τον επιβραβεύεις κι από πάνω.
________________
2.
Αγαπητή Α,μπα,
Έχω ένα κόλλημα..δεν μπορώ να κοιμηθώ αν η πόρτα της ντουλάπας είναι ανοιχτή, αν η καρέκλα του γραφείου κοιτάει προς το κρεββάτι μου, αν τα πατζούρια είναι ανοιχτά(νιώθω οτι κάποιος θα με κοιτάει), αν η πόρτα του δωματίου είναι ανοιχτή και αν το κρεββάτι είναι στην μέση του δωματίου και όχι κολλημένο στον τοίχο. Δεν είναι τρολιά η ερώτηση, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνω! Έχω επιχειρήσει να κοιμηθώ με ανοιχτή την πόρτα πχ αλλά μετά απο λίγη ώρα που ήμουν ξαπλωμένη σηκωνόμουν και την έκλεινα γιατί το σκεφτόμουν συνέχεια! Και καλά όταν είμαι μόνη μου..μια φορά έπεσα για ύπνο με το αγόρι μου..και μετά απο λίγη ώρα σηκώθηκα να γυρίσω την καρέκλα να κοιτάει μπροστά και όχι στο κρεββάτι και μετά έπρεπε να 'απολογηθώ' στο αγόρι τι έκανα και γιατί το έκανα με αποτέλεσμα να νιώσω οτι ρεζιλεύτηκα!!Τι είναι αυτό το πράγμα??!!- μονκού
Αντιγράφω από εδώ.
Τις περισσότερες φορές υπάρχει ένα συνεχές ανάμεσα στο φυσιολογικό και το παθολογικό. Ανησυχίες, προκαταλήψεις, αμφιβολίες και παράλογες πεποιθήσεις χαρακτηρίζουν τη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων. Ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα μπορεί να παρουσιάσει οποιοσδήποτε σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάσχει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Υπάρχει κλινικό πρόβλημα και πρέπει να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό όταν:
- Τα συμπτώματα είναι έντονα, έχουν διάρκεια, επιμένουν, δεν έχουν ρεαλιστική βάση και εμποδίζουν την ομαλή, καθημερινή ζωή.
- Αισθάνομαι ότι όλη μου η ενέργεια σπαταλιέται σε ανόητες σκέψεις και πράξεις.
- Τα συμπτώματα δεν με αφήνουν να συγκεντρωθώ και να αποδώσω στην εργασία μου.
- Δυσκολεύομαι να επικοινωνήσω με τους άλλους και διακόπτω τις σχέσεις με φίλους και συγγενείς.
- Τρώω ή κοιμάμαι περισσότερο ή λιγότερο από το συνηθισμένο.
Διάβασε και το υπόλοιπο κείμενο.
________________
3.
Δεν είναι πολύ πιθανό, σε κάποια φάση, να ερωτευτείς τον ψυχολόγο σου? Θα ήθελα να πάω σε ψυχολόγο αλλά σκέφτομαι κάποιες φορές ότι θα μπορούσε να γίνει τέτοιο σκηνικό, γιατί γενικά μου αρέσουν οι άντρες με τους οποίους συζητάω και αναλύω θέματα κλπ όποτε δεν θα το θεωρούσα απίθανο να μου συμβεί. Τι κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις? Γιατί αν του το έλεγα δεν ξέρω τι θα γινόταν..θα με έδιωχνε? θα το αναλύαμε μέχρι να το ξεπεράσω? :P
Αν το φοβάσαι πριν ακόμα συμβεί, πώς και δεν σου έχει περάσει από το μυαλό να πας σε γυναίκα ψυχολόγο;
Για την υπόλοιπη ερώτηση, αντιγράφω από εδώ.
Ερωτικά συναισθήματα δεν είναι σπάνια σ' αυτή τη διαδικασία και πρόκειται για πολύτιμη τροφή για σκέψη των δύο εμπλεκομένων. Το συχνότερο βέβαια είναι να εκφράζονται από το θεραπευόμενο προς το θεραπευτή του και τότε παίζει σημαντικό ρόλο η θεραπευτική σχέση, το πόσο άνετα θα νιώσει να το συζητήσει και να δει ο θεραπευόμενος τι του προσφέρουν αυτά τα συναισθήματα και τι του καθρεφτίζει ο θεραπευτής του. Θα μπορούσε να είναι ένα υπέροχο πέρασμα για να προχωρήσει η ψυχοθεραπεία σε επόμενο επίπεδο που θα οδηγήσει το θεραπευόμενο σε μία συνειδητότερη και ικανοποιητικότερη ζωή. Από την άλλη, για το θεραπευτή τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά: αν υπάρξουν τέτοια συναισθήματα, πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω και να σκεφτεί τις δεσμεύσεις, τις αξίες και τον τρόπο που ασκεί το επάγγελμά του. Όσο ανθρώπινα κι αν είναι αυτά τα συναισθήματα, ο επαγγελματίας που τα εκφράζει ή εκμεταλλεύεται με τέτοιο τρόπο τη θεραπευτική σχέση είναι φαύλος και επικίνδυνος για την επιστήμη που υπηρετεί. Το όριο εδώ πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Επουδενί δεν επιτρέπεται η σύναψη σχέσης μεταξύ των δύο.
________________
4.
Α,μπα κάθε φορά που συζητάω με φίλους για τα προσωπικά μου ή τους ζητάει συμβουλές, μετά νιώθω ντροπή. Σαν να είδαν την αδύναμη μου πλευρά..δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Και μετά σκέφτομαι τι θα σκέφτονται για μένα. Πόσο μάλλον αν με δουν να κλαίω. Δηλαδή αφού τους τα πω στο καπάκι μετανιώνω. Ή νιώθω οτι τα υπεραναλύω όλα αντι να πω σκέτο ξέρω γω μου λείπει ο τάδε και νιώθω οτι με σκέφτονται ως καημένη. Όμως δεν γίνεται και να μην τους λέω τίποτα γιατί άνθρωπος είμαι! Γιατί μου συμβαίνει αυτό? Είναι φυσιολογικό?- σφίγγα
Φυσικά. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που χρειαζόμαστε επαγγελματίες θεραπευτές για να πούμε τον πόνο μας. Για να μην φοβόμαστε την έκθεση και την παραδοχή αδυναμίας ή την αποκάλυψη σκέψεων που για στους κοντινούς μας μπορεί να φανούν σοκαριστικές. Γι' αυτό υπάρχουν άνθρωποι που είναι κλειστοί σαν στρείδια, γιατί δεν αντέχουν να παραδεχτούν αδυναμία. Και στην ανάλυση όμως υπάρχει ένα όριο. Είναι καλό να μπορείς να μιλάς για τα προβλήματα σου στους φίλους σου, αρκεί να μην τους χρησιμοποιείς ως συναισθηματικό ημερολόγιο και αρκεί να μην είσαι ο κουβάς που τους περιλούζει ξαφνικά με μπουγαδόνερα. Μίλα, αρκεί να αφουγκράζεσαι αν υπάρχει ανταλλαγή και προθυμία.
________________
5.
Προσφατα ειχα μια διαφωνια με μια φιλη μου και σκεφτηκα να τη μοιραστω και μαζι σου(σας). Η διαφωνια αφορα σε αυτο το ειδος των κατα βαση ευρωπαιων ταξιδευτων/"εξερευνητων" με τα backpacks, ηλικιας 25- 35 (βαζοντας αυτο το ηλιακο οριο θελω να υποδειξω οτι δεν αναφερομαι στους φοιτητες που περνανε την τρελα τους) που παρατανε τη ζωη τους στις ευρωπαικες τους πολεις και ξεκινανε με οτοστοπ-διαμονη σε couchsurfers-φαγητο απο καδους/σουπερμαρκετ για κωσταντινουπολη ή ινδια ή αλλους τετοιου τυπου προορισμους. Η φιλη με την οποια ειχα τη διαφωνια τους αποκαλει "ζητιανους" και θεωρει οτι ειναι ανθρωποι παμφτωχοι- και εχει γνωρισει τετοιουσ και ενιωθε οτι τους κανει ελεημοσυνη. Προσωπικα, εχω γνωρισει επισης πολλους τετοιους και φιλοξενησει. Η διαφωνια μου βρισκονταν στο οτι συνηθως αυτοι οι πολυ μορφωμενοι ανθρωποι εχουν ενα πολυ καλο budget απο πισω να τους στηριζει- οτι ειναι πολυ πιο προνομιουχοι απο τον μεσο ελληνα- οτι κανεις στην τελικη δε παραταει μια ζωη στην οποια εχει το ρολο του αδυναμου και πασχιζει. Οτι φυσικα ταξιδευουν με ελαχιστα εξοδα καποιοι δεν εχουν καν χρηματα μαζι τους. Αλλα αυτοι οι ανθρωποι εχουν συνηθως χρηματα στη χωρα που θα επιστρεψουν/ εστω οι δικοι τους/ και την πολυ ομορφη και ζηλευτη εξερευνηση επιβιωση την κανουν για την εμπειρια. τι λες εσυ για το "προφιλ" αυτων των ανθρωπων?
ΥΓ1: μπορει ο κοσμος να εχει σοβαροτερα προβληματα, μα ειναι κι αυτο μια απορια
ΥΓ2: Συγνώμη για την απουσία τόνων, μα δε τους χρησιμοποιω-radiki
Τι εννοεί η φίλη σου με τη λέξη 'ζητιάνος', αναρωτιέμαι. Θεωρεί ότι είναι πάμφτωχοι. 'Όμως σε σχέση με ποιον; Αυτό που ξέρω είναι ότι οι πάμφτωχοι δεν κάνουν τουρισμό. Όχι μόνο δεν κάνουν, πιθανότατα δεν ξέρουν καν την έννοια της λέξης. Εσύ από την άλλη περιγράφεις μια μερίδα (δεν θα έλεγα ότι είναι όλοι έτσι, είναι ανάγκη να χαρακτηρίζουμε τόσο μεγάλες ομάδες με τόσο αδρές γραμμές;). Ναι, μεταξύ τους υπάρχουν πολίτες από χώρες που παρέχουν προστασία και ασφάλεια, και αυτοί που έχουν μεγαλώσει μέσα στην ασφάλεια βλέπουν το περιορισμένο μπάτζετ με ρομαντισμό και με μια ηλίθια νοσταλγία για κάτι που δεν υπάρχει. Ποτέ, για κανέναν, δεν ήταν ωραία να μην έχει λεφτά. Είναι οι άνθρωποι που περιφρονούν τα λεφτά επειδή δεν τα χρειάζονται.
________________
6.
Κάποια στιγμή (πριν πολυ πολυ καιρο) είχες προτείνει στη στήλη Το κορίτσι που εξαφανίστηκε της Τζ.Φλιν και το διάβασα το περασμένο καλοκαίρι και μου αρεςε παρά πολυ. Θα μπορούσες να μου προτείνεις μερικά βιβλία σύγχρονης λογοτεχνίας; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.- Λάουρα
Έψαξα στον κατάλογο του Kindle μου να θυμηθώ τι μου άρεσε φέτος/πέρυσι και προτείνω τα εξής, και τα προτείνω με κλειστά μάτια και με όλη μου την καρδιά. Το ένα είναι καλύτερο από το άλλο, για διαφορετικούς λόγους το καθένα όμως, και ως 'μεγάλο έργο' με την παραδοσιακή έννοια μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο η Αμερικανική Σκουριά. Με ταρακούνησε όπως η Καρδερίνα.
- Το κορίτσι του τρένου, Πόλα Χόκινς (θυμηθείτε με, θα γίνει ταινία σε 10...9...8...7...)
- Δακρυσμένος ήλιος, Τσιμαμάντα Αντίτσι (κάπως ατυχής απόδοση του τίτλου, τρισχειρότερη η περιγραφή του βιβλίου)
- Οι ενοικιαστές, Σάρα Γουότερς
- Εξοχικό με πισίνα, Χέρμαν Κοχ
- Αμερικανική σκουριά, Φίλιπ Μάγιερ
- Ζωή μετά τη ζωή, Κέιτ Άτκινσον
________________
7. 1
Έχω παρατηρήσει στην στήλη σου οτι προτρέπεις πολύ κόσμο να πάει σε ψυχολόγο και βλέπω και η ίδια οτι πολλοί τον χρειάζονται. Εφόσον λοιπόν είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη του κόσμου, γιατί αυτή η υπηρεσία-λειτούργημα είναι τόσο ακριβή και λειτουργεί αποτρεπτικά για τον κόσμο με αποτέλεσμα να ρωτάει τα προβλήματα του σε σένα? Θα μου πείς εκμεταλεύονται την κατάσταση..αλλά δεν θα ήταν υπέροχη η κοινωνία μας αν όολοι πηγαίναν σε ψυχολόγο, λύναν τα θέματα τους και οι ανθρώπινες σχέσεις γινόντουσαν καλύτερες?
1) Οι τιμές των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων καθορίζονται και από την αγορά (αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολύ μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές, το 'τόσο ακριβή υπηρεσία' δεν σημαίνει απολύτως τίποτα) και το κατά πόσο είναι προσβάσιμες αυτές οι υπηρεσίες στους πολίτες είναι θέμα πολιτικής μιας χώρας και όχι απόφαση των επαγγελματιών που «εκμεταλλεύονται». Η υπηρεσία λειτουργεί αποτρεπτικά κυρίως λόγω του στίγματος και της άγνοιας. Έχουν βγάλει κάλλους τα χέρια μου να γράφω ότι υπάρχουν δωρεάν τρόποι για να ξεκινήσει κανείς επισκέψεις σε ψυχολόγο. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι για όλους, δεν είναι παντού στην Ελλάδα, αλλά το ίδιο ισχύει και για τους καρδιολόγους, όπως και για χίλιες δυο άλλες υπηρεσίες και λειτουργήματα.
2) Ωραία θα ήταν να ήταν όλοι οι γιατροί δωρεάν και να είχαμε πραγματικά δωρεάν και αποτελεσματική παιδεία. Ωραία θα ήταν. Τι ωραία που θα ήταν! Αλλά αν το πάμε έτσι, δεν θα ήταν ακόμη πιο ωραία να μην υπήρχαν καν ασθένειες; Γιατί να περιορίσουμε το όνειρο;
________________
7. 2
Πρόσφατα ήρθα σε χώρα του εξωτερικού για μεταπτυχιακό. Ενω ξεκίνησα με ορέξη, σταδιακά περιήλθα σε ένα μοτίβο ζωής που έχω ξαναπεράσει: δεν πηγαίνω στο πανεπιστήμιο ούτε για τα απολύτως απαραίτητα, δουλεύω μόνο για μπορώ να επιβιώνω και αυτό με δυσκολία, κλείνομαι για μέρες στο σπίτι περικυκλωμένη από ανασφάλειες που αυξάνονται, χωρίς να περιποιούμαι τον εαυτό μου και το χώρο μου και νιωθω τρομοκρατημένη για την στιγμή που θα ξανααντιμετωπισω κοσμο. Κατά καιρούς βρίσκομαι σε καταστάσεις έξαρσης, όπου κάνω σχέδια για το πως θα τα ξεπεράσω όλα αυτά, περιποιούμαι τον εαυτό μου, πηγαίνω με όρεξη στη δουλειά και αποφασίζω να ασχοληθώ ενεργά με τις σπουδές μου, όμως αυτή η διάθεση δεν κρατάει παρά μερικές ώρες. Τρώγομαι με τα ρούχα μου ή έχω κάποιο πρόβλημα? Και πως θα καταφέρω επιτέλους να ξεπεράσω αυτή την κατάσταση?
Βρες την υπηρεσία ψυχολογικής υποστήριξης στο πανεπιστήμιο που είσαι και κλείσε ραντεβού.
________________
7. 3
Εδώ και ένα χρόνο που διαγνώστηκα με μανιοκατάθλιψη λαμβάνω φαρμακευτική αγωγή ,παράλληλα με ψυχοθεραπεία.Εκτός του οτι με έχει κουράσει πολύ αυτή η εναλλαγή διάθεσης(μανία-κατάθλιψη),έχω μείνει πίσω σε πολλούς τομείς της ζωής μου (σπουδές ,σχέσεις κλπ) η μεγάλη μου ανησυχία είναι αν τα ψυχοφάρμακα έχουν παρενέργειες στο μέλλον. Αν επηρεάζουν δηλαδή τον εγκέφαλο, όργανα του σώματος. Γνωρίζεις κάτι ?- χριστινα
Για τις απορίες σχετικά με την υγεία σου θα ρωτάς από δω και πέρα πάντα και μόνο τους αρμόδιους γιατρούς που σου γράφουν τα φάρμακα, που σε εξετάζουν, έχουν το ιστορικό σου και τις εξετάσεις σου. Μη ρωτάς ποτέ αγνώστους, ακόμα και αν είναι γιατροί, και μη ρωτάς ποτέ στο ίντερνετ, γιατί δεν έχεις τις γνώσεις να ερμηνεύσεις ή να κρίνεις τις απαντήσεις. Ποτέ. Είναι πολύ σημαντικό θέμα για να αυτοσχεδιάζεις.
Καλή δύναμη.
σχόλια