Τελείως λάθος όλο σου το σκεπτικό και ο τρόπος της ζωής σου. Πολύ απλά σε ζουν οι γονείς σου και δεν νιώθεις την ανάγκη να εργαστείς για να δεις πως βγαίνει όντως το ψωμί. Αλλά όταν σε τσιμπήσει ο πετεινός στον ποπό γιατί η κοιλιά σου θα γουργουρίζει, το κίνητρο για να σηκωθείς από την άπλα σου να δουλέψεις, δεν θα είναι κανένας έρωτας αλλά η πείνα. Οι γονείς δεν ζουν για πάντα για να σε θρέφουν. Και δεν πρόκειται περί ανεργίας όπως προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου και τους άλλους, αλλά περί αεργίας τουτέστιν τεμπελιά.