ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.2.2024 | 01:51

Έρωτας και ανεργία

Βρίσκομαι σε μία περίεργη κατάσταση. Είμαι άνεργος (όχι από επιλογή, απλώς δε βρήκα ακόμα κάτι πάνω στην ειδικότητά μου) και single. Ξέρω πως κατά 99,9% η συμβουλή που θα δίνατε στον οποιονδήποτε φίλο σας σχετικά με το τι να κάνει πρώτα, να γνωρίσει άτομα ή να βρει δουλειά, είναι το 2ο, καθώς η λογική λέει πως πρώτα γίνεσαι οικονομικά ανεξάρτητος και μετά κάνεις γνωριμίες, αλλά δυστυχώς δε βρίσκω την έμπνευση στο να εργαστώ άμα δεν υπάρχει κάτι στα αισθηματικά μου. Ο έρωτας με εμπνέει, να το πω απλά. Αν γνωρίσω π.χ. κάποια κοπέλα και υπάρχει η κατάλληλη χημεία μεταξύ μας και ταιριάζουμε, δεν θα κοιτάω καν να περιμένω να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου αλλά μία οποιαδήποτε απλά για να μπορώ να το ζήσω μαζί της αλλά και για μελλοντικά μακροπρόθεσμα σχέδια που περιλαμβάνουν και τους δυό μας. Είναι ίσως παράλογο και αντίθετο με την κοινή αντίληψη περί προτεραιοτήτων, αλλά δεν μπορώ να νιώσω επιτακτική την ανάγκη να βρω δουλειά αν δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος καθώς δεν την χρειάζομαι για να επιβιώσω, ζω με τους γονείς μου και αν είχα δουλειά, το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν να τα έτρωγα όλα σε χαζομάρες, ατελείωτο shopping και γενικά πράματα που δεν χρειάζομαι απλά για να φύγουν κάπου. Πιστεύω πως είμαι αρκετά ρομαντικός σαν χαρακτήρας και σαν προσωπικότητα και #1 προτεραιότητα για μένα είναι ο έρωτας, να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Τα χρήματα που θα βγάζω από την όποια δουλειά, μπορώ κάλλιστα να τα επενδύω στη σχέση μου με πολλούς τρόπους με πρώτο και καλύτερο το να πηγαίνουμε ταξίδια και εκδρομές μαζί. Κατέβασα μερικά dating apps λοιπόν και προσπαθώ να κάνω γνωριμίες και φυσικά δεν κρύβω την κατάσταση της ανεργίας μου, μάλιστα το ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι δηλαδή ο έρωτας με εμπνέει και χρειάζομαι απλά αυτό το motivation / boost / κίνητρο, όπως θέλετε πείτε το, για να πέσω με τα μούτρα στην εύρεση εργασίας. Είμαι της άποψης πως πρέπει να κυνηγάς τα πράματα και όχι να τα βλέπεις ως αγγαρεία ("ωχ πάλι δουλειά;") αλλά να ανυπομονείς να πας εκεί. Όταν θα πηγαίνω λοιπόν (αφού θα κάνω την γνωριμία στην οποία αναφέρομαι) θα έχω άλλη ενέργεια, άλλη διάθεση / όρεξη και άλλη ζωτικότητα για δουλειά, κάτι που τώρα δεν το νιώθω. Ποια η άποψή σας για όλο αυτό;
9
 
 
 
 
σχόλια

Μα καλά νέος άνθρωπος είσαι, δεν έχεις δικούς σου στόχους και όνειρα; Δεν θέλεις να πετύχεις κάτι στη ζωή σου, δεν θέλεις κάποια στιγμή να κάνεις οικογένεια ας πούμε, δεν θέλεις να είσαι ανεξάρτητος και να πατάς στα πόδια σου; Κατά την γνώμη μου, πρέπει να αλλάξεις στόχους. Προτεραιότητα σου πρέπει να γίνει η αυτοβελτιωση, και οχι να περιμένεις εναν ερωτικό σύντροφο να σε "εμπνεύσει".

Τελείως λάθος όλο σου το σκεπτικό και ο τρόπος της ζωής σου. Πολύ απλά σε ζουν οι γονείς σου και δεν νιώθεις την ανάγκη να εργαστείς για να δεις πως βγαίνει όντως το ψωμί. Αλλά όταν σε τσιμπήσει ο πετεινός στον ποπό γιατί η κοιλιά σου θα γουργουρίζει, το κίνητρο για να σηκωθείς από την άπλα σου να δουλέψεις, δεν θα είναι κανένας έρωτας αλλά η πείνα. Οι γονείς δεν ζουν για πάντα για να σε θρέφουν. Και δεν πρόκειται περί ανεργίας όπως προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου και τους άλλους, αλλά περί αεργίας τουτέστιν τεμπελιά.

Σκεψου τωρα να εχεις βρει καμια φοβερή δουλειά και να πρέπει να παραιτηθείς επειδή χωρίσες. Να μην ξέρεις δηλαδή τι σου ξημερώνει. Τρομος

Αγαπητε εξομολογουμενε, πόσο μοιαζουν οι ανθρωποι τελικα ανεξαρτητως φυλου
Κι εγω ετσι ακριβως σαν εσενα ειμαι.
Αν δεν ειμαι ερωτευμενη, δεν μπορω να σηκωθω απο το κρεβατι εύκολα το πρωι.
Να λειτουργησω δεν μπορω.
Με πιανει μια σπαρίλα και πεφτω μεσα σε μια μαυρη τρυπα απραξιας και μελαγχολιας.
Για μενα πιο σημαντικη ειναι η ψυχικη υγεια. Αλλα χωρις εμπνευση απο αυτο το μοναδικο συναισθημα του έρωτα, δεν υπαρχει χαρά.
Τυχεροι οσοι ειναι ερωτευμενοι.
Και ερχεται και 14 Φλεβαρη ...

Ζεις με τους γονείς σου άρα δεν έχεις ανάγκη.
Απλά δυστυχώς οι γονείς δεν είναι αιώνιοι.
Συμφωνώ γενικά με όσα λες στην εξομολόγησή σου, είναι σημαντικό κίνητρο ο έρωτας, το αγνοούν οι χορτασμένοι.
Η σκέψη μου είναι οι στίχοι του Τζίμη Πανούση στο τραγούδι ''ερωτικό''.
Φυσικά και ο έρωτας δεν θα έπρεπε να μπλέκεται με τα πλούτη και το αν δουλεύει κάποιο άτομο ή όχι παρά μόνο με την ερωτική χημεία.
Κατανοώ πως αφού είσαι ερωτικά μόνος δεν έχεις παραγωγικό κίνητρο.
Δυστυχώς δεν έχουμε όλοι την ίδια τύχη.
Η δική μου τύχη (και πολλών άλλων) συνοψίζεται στο σύνθημα που είχα δει σε ένα δρόμο γραμμένο σε τοίχο: ''Είμαστε εργάτες, μισούμε τη δουλειά''.
Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Ωραίο το συναίσθημα του έρωτα.Κανεις δεν αντιλέγει.Ομως καλώς η κακώς ,δεν προκύπτει εύκολα ούτε συχνά.Οποτε βάζουμε τη ζωή στο pause μέχρι να προκύψει;Τι είδους λογική είναι αυτή,αδυνατω να καταλάβω.