#5 Οντας πρωην φοιτητρια ιατρικης, θυμαμαι κουλη ιστορια απο την εμπειρια μας στην ψυχιατρικη πτερυγα κ δε σταματαω να γελαω! Περπαταμε με τους υπολοιπους συμφοιτητες να φυγουμε απο το μαθημα της ψυχιατρικης, φιλος απο τη στρατιωτικη ιατρικη ενστολος προχωραει μπροστα μου με αγερωχο υφος κ αλυγιστος (2.10 το παλικαρι), οταν μια νοσηλευομενη στην πτερυγα ταραζεται που τον βλεπει με τη στολη κ αρχιζει να φωναζει "οι ενστολοι κανουν κουμαντο σε αυτη τη χωρα, αυτος ειναι πρακτορας των Γερμανων" κλπ. Ακαθεκτος ο φιλος μας συνεχιζει να προχωραει οταν ενας αλλος νοσηλευομενος πλησιαζοντας τον να τον συγχαρει που ειναι στρατιωτικος απο τη χαρα του του σκαει ενα φιλι στο λαιμο. Ο φιλος στρατιωτικος παθαινει κοκομπλοκο κ κανει αποτομα οπισθεν, οποτε πεφτει ενα ντερεκι 2 μετρα κ κατι πανω στο κοτζαμ 1,60 μου κ πεφτουμε κ οι 2 φαρδια πλατια πανω στην πρωτη κυρια που μας ακολουθουσε ολη αυτη την ωρα φωνασκουσε! ετρεξαν γιατροι κ νοσηλευτες να δουν τι συμβαινει κ στη μεση του διαδρομου και αντικρισαν ενα λοφακι τριων ανθρωπων οπως στα καρτουν, οπου εγω εβριζα το φιλο ενστολο οτι αν μου εσπασε κανα ποδι/χερι θα του ξεριζωσω τα σιριτια, εκεινος ωρυονταν οτι δε φταιει πουθενα, οι συμφοιτητες γυρω γυρω ειχαν κατουρηθει απ'τα γελια κ η κυρια τσιριζε οτι ολα ειναι προσχεδιασμενα, οι Γερμανοι ξαναρχονται και να μαθει η Μερκελ οτι δεν υποτασσομαστε ετσι ευκολα. Ουτε απ'εξω δεν ξαναπερασαμε.
