Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μισογυνισμός

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μισογυνισμός Facebook Twitter
29

Πριν ξεκινήσουμε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν στο ποστ του Σαββάτου. Η ανταπόκριση συγκίνησε και την 18χρονη που διάβασε το ποστ και τα σχόλια, η οποία έστειλε τα εξής λόγια:

Α μπα μου, πραγματικά δεν έχω λόγια!!! Σε ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, όχι μόνο για την εκπληκτική απάντησή σου, (την οποία όπως ειπώθηκε θα τυπώσω να διαβάζω καθημερινά) αλλά και που επιτέλους κάποιος αναγνωρίζει ένα από τα προβλήματά μου που άλλοι 18 χρόνια τώρα –εσκεμμένα για κάποιους λόγους- αγνοούν (και μάλιστα να κάνεις έκτακτο σαββατιάτικο Α,μπα μόνο και μόνο για αυτό, για μένα σημαίνει πολλά). Και φυσικά θέλω να ευχαριστήσω και όλους τους σχολιαστές, μακάρι να μπορούσα να σας σφίξω έστω το χέρι δείχνοντάς την ευγνωμοσύνη μου στον καθένα ξεχωριστά. Ένιωσα ότι η φωνή μου ακούστηκε έστω και σαν μια άγνωστη στο internet, και η ανταπόκριση ήταν τέτοια που με βοήθησε και με ανέβασε κάποια σκαλοπάτια ψυχολογικά σε αντίθεση με την οικογένεια που αντί να με βοηθάει να ανοίξω τα φτερά μου, συνεχώς με καταπίνει και με καταρρακώνει (ξέρω μελοδραματικό λίγο αλλά πικρή αλήθεια).

Πρακτικά τώρα τα πράγματα χειροτέρευσαν, αφού προσπάθησα να μιλήσω μαζί τους στην αρχή σε ήρεμους τόνους, μετά δυστυχώς ή ευτυχώς ανέβηκαν, αποφάσισαν κοινή συναινέσει ό,τι χειρότερο για μια φοιτήτρια 18 χρονών. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο απαιτώντας να ανέβω στη ζυγαριά μπροστά τους και όταν τελικά αρνήθηκα γιατί ένιωσα άσχημα μου απαγόρευσαν τις εξόδους, μου έκοψαν το χαρτζιλίκι, μου πήραν τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Αντιλαμβάνομαι πλέον ότι έτσι δουλεύει η συγκεκριμένη οικογένεια και δεν αλλάζει. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό να εκμυστηρεύομαι κάτι τόσο προσωπικό μου στο internet, αλλά από την άλλη δεν έχω τίποτα να χάσω, ίσα ίσα να κερδίσω την βοήθειά σας..-μια 18άρα νέα

 


Αγαπητή 18άρα νέα,


Αναρωτιόμουν αν διάβασες όλα αυτά τα λόγια που γράφτηκαν για να σου δώσουν κουράγιο, και χάρηκα πολύ που τα είδες. Υπάρχουν πολλές κοπέλες που περνάνε τα ίδια, και ακόμη πιο σημαντικό, υπάρχουν πολλές γυναίκες που κατάφεραν να τα δαμάσουν.


Η δεύτερη παράγραφος είναι πολύ στενάχωρη. Επειδή δεν έχω το μέιλ σου, επειδή δεν είμαι ειδικός και επειδή τώρα μπαίνουμε σε νέα χωράφια, θα σου πω το εξής, και έχε υπόψη σου ότι αυτή τη στιγμή είναι σα να συζητάμε με ντουντούκες στο Σύνταγμα: το ίντερνετ μπορεί να βοηθήσει αλλά μπορεί να είναι και επικίνδυνο, όταν αρχίσεις να επικοινωνείς με πολλούς. Τώρα δε με έχεις ρωτήσει, αλλά αφού έχεις κάνει τόσο καλή αρχή, συνιστώ να συνεχίσεις την αναζήτηση σε ένα περιβάλλον μεγαλύτερης εμπιστοσύνης και ασφάλειας.

________________
1.


Αγαπητή Α μπα,

Αν είχες την ευκαιρία να ταξιδέψεις στον χρόνο που θα πήγαινες και γιατί;- Tabula Rasa


Όχι στο παρελθόν, γιατί είναι καταγεγραμμένο και ξέρουμε τα προβλήματα της κάθε εποχής, επίσης δεν έχω όρεξη να πεθάνω από φυματίωση ή χολέρα ενώ μου κάνουν βεντούζες.


Στο μέλλον! Σίγουρα στο μέλλον. Αναρωτιέμαι αν θα γίνει ο κόσμος λίγο πιο δίκαιος – αν θα μας επισκεφτούν εξωγήινοι – ποια αυτοκρατορία θα αντικαταστήσει την αμερικάνικη – αν τα αεροπλάνα αποκτήσουν καθίσματα που δεν προκαλούν θρόμβωση – αν τα χαμηλοκάβαλα τζην τεθούν εκτός νόμου.

________________
2.


Αγαπητή Α μπα,

αποφασίσαμε να παντρευτούμε και λέμε να στείλουμε ηλεκτρονικά προσκλητήρια για λόγους οικονομίας, απλότητας και εκσυγχρονισμού. Πως σου φαίνεται ως ιδέα; Ξέρεις αν υπάρχει κανένα site με τέτοια προσκλητήρια ή που να μου δίνει τη δυνατότητα να τα φτιάξω εγώ; Σε ευχαριστώ πολύ!- πεστροφα

Παιδιά, συγχαρητήρια και η ώρα η καλή!


Η ιδέα σας για τα ηλεκτρονικά προσκλητήρια μου φαίνεται σούπερ, οικολογική, άμεση και σύγχρονη. Με τις θείες άνω των 80 τι θα κάνετε; Τέλος πάντων, επειδή ξέρω ότι μας διαβάζουν πολλοί του καλλιτεχνικού, παιδιά, δώστε τα φώτα σας.

________________
3.


Πότε καταλαβαίνεις πότε ο άλλος είναι πραγματικά φίλος σου ;- dengrafwgreeklish


Αν σταματήσεις να λες βαρύγδουπες λέξεις όπως «πραγματικά». Ο φίλος είναι φίλος επειδή είναι φίλος. Αν σταματήσει να είναι θα το καταλάβεις, μην ανησυχείς.

________________
4.


Γεια σου Α-μπα!
Υπάρχει όριο στην ειλικρίνεια?
Πόσο ειλικρινείς πρέπει να είμαστε με τους φίλους μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε? Πρέπει να τους φέρνουμε αντιμέτωπους με την πραγματικότητα που ενδεχομένως αρνούνται ή δεν αντέχουν να δουν? Οφείλουμε να τους «ανοίξουμε τα μάτια» ή πρέπει να αφήνουμε τον καθένα να ζει τη δική του πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνεται κι εμείς απλά να το σεβόμαστε?
Ευχαριστώ πολύ!- εχουσα την απορία


Αυτό το θέμα έχει συζητηθεί πολύ εδώ και αν θυμάμαι καλά, είχα καταφέρει θαυμάσια να μη γίνω κατανοητή. Κάποιος μάλιστα είχε πει και ότι «υποστηρίζω την ατομικότητα επειδή ζω στην Αμερική, που θεοποιείται η μονάδα και όχι η ομάδα», ή κάτι τέτοιο.


Θα προσπαθήσω να τα πω με τρόπο που δεν θα ευνοεί την παρανόηση.


Και βέβαια υπάρχει όριο στην ειλικρίνεια. Σε όλα υπάρχει όριο. Σε όλα.


Οφείλουμε να έχουμε άποψη για τους άλλους, δεν οφείλουμε να την μοιραζόμαστε με τους άλλους.
Μοιραζόμαστε την άποψή μας σίγουρα όταν και αν μας ζητηθεί, με τακτ και αγάπη. (Μην κοιτάς τι κάνω εγώ εδώ, εγώ δεν είμαι φίλη κανενός, είμαι μια Φωνή, έχει διαφορά όταν δεν ξέρεις αυτόν που σου τα λέει).
Αν δεν μας ζητηθεί, λέμε την άποψη μας όταν βλέπουμε πολύ σοβαρό κίνδυνο, πάρα πολύ σοβαρό κίνδυνο. Εδώ μπαίνει ένα σοβαρό θέμα όμως: λύνεις ένα πρόβλημα που έχει άλλος πυροβολώντας τον στο πόδι; Γιατί όταν λες σε κάποιον «κάνεις λάθος» η πρώτη του αντίδραση είναι η άμυνα. Θα δικαιολογηθεί, θα θυμώσει, μπορεί ακόμη και να σε απορρίψει. Δεν υπάρχει περίπτωση να πεις «αυτό που κάνεις μου φαίνεται λάθος» και ο άλλος να πει «αχ καλέ, δίκιο έχεις! Δεν το είχα καταλάβει! Ευχαριστώ!»


Και τέλος, αυτό που προκαλεί τις περισσότερες παρανοήσεις.


Όλοι πιστεύουμε ότι ξέρουμε τι είναι σωστό. Όλοι νομίζουμε ότι η λύση στα προβλήματα των άλλων είναι προφανής. Όλοι πιστεύουμε ότι ο δρόμος που παίρνει ο άλλος δεν είναι ενδεδειγμένος και εμείς θα ζούσαμε τη ζωή του καλύτερα. Όμως η αλήθεια είναι αυτή: ούτε εμείς ξέρουμε τι μας γίνεται. Για τους άλλους η δική μας ζωή είναι επίσης λάθος. Οι άλλοι πιστεύουν ότι θα ζούσαν τη ζωή μας καλύτερα.


Όλοι πιστεύουν ότι όλοι είναι χαμένοι αλλά όλοι πιστεύουν ότι είναι η εξαίρεση που τα κάνει όλα σωστά.
Οπότε: οι συμβουλές προϋποθέτουν ταπεινότητα. Και η ταπεινότητα δεν περισσεύει.

________________
5.

Ρε Α μπα, παρατηρώ πως κάθε φορά που προτείνεις βιβλία ή αναφέρεσαι στα αγαπημένα σου από αυτά παραθέτεις τίτλους μη ελληνόγλωσσων συγγραφέων. Χωρίς καμία εθνοκεντρική διάθεση θα ήθελα να σε ρωτήσω αν διαβάζεις καθόλου ελληνική λογοτεχνία. Κι ακόμα αν η απάντηση σου είναι "ναι" πες μας ποιους διάβασες πρόσφατα και ποιους εκτιμάς (αν εκτιμάς) και αν αυτή είναι "όχι" ή "no" τέλος πάντων πες μας γιατί. Φιλιά, φιλιά, φιλιά κρητικά! –Τάδε

Δεν είναι ιδεολογικό το θέμα. Πριν από χρόνια και για πολλά χρόνια διάβαζα μόνο Έλληνες συγγραφείς. Μετά ανακάλυψα ότι υπάρχει όλη η γη, οπότε έπρεπε να καλύψω πολύ έδαφος. Τα καλά βιβλία είναι λίγα, δεν ξέρω πόσα χρόνια έχω μπροστά μου!


Η Ζυράννα Ζατέλη με έχει κάνει να ξενυχτήσω πολλές φορές. Είναι μεγαλειώδης. Το Σοφό Παιδί αν ήταν γραμμένο αρχικά σε άλλη γλώσσα θα είχε γίνει παγκόσμιο φαινόμενο. Ο Γιάννης Ξανθούλης είναι απίθανος, τολμηρός συγγραφέας. Έχω διαβάσει με πολλή ευχαρίστηση βιβλία της Σώτης Τριανταφύλλου. Επίσης έχω καταβροχθίσει την τριλογία του Θέμελη, απ' όλα έχει ο μπαχτσές.


Πλέον επειδή διαβάζω μέσω kindle αναγκαστικά διαβάζω στα αγγλικά. Ελπίζω να αρχίσουν να κυκλοφορούν και πολλά ελληνικά ηλεκτρονικά βιβλία για να λυθεί το πρόβλημα.


Ίσως να υπάρχει και ένας άλλος λόγος. Μέσα από τη λογοτεχνία προσπαθώ να καταλάβω τον κόσμο. Τελευταία διαβάζω αμερικάνικη λογοτεχνία για να καταλάβω την ψυχολογία αυτής της χώρας, μιας και μένω εδώ και προσπαθώ να βγάλω άκρη. Είναι πιο αποκαλυπτική η λογοτεχνία από τις εφημερίδες και την τηλεόραση, άσε που έτσι μαθαίνω και αγγλικά.

________________
6.


Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα κι εγώ δεν έχω για νίκη ή για νοίκι;- Willow Rain

________________
7.

Έχει τύχει να διαβάσεις κάποιο από τα μυθιστορήματα του Λουκά Μέξη που βλέπω ούτως ή άλλως να προβάλλεται κι από τη lifo; Ναι, όχι, γιατί;


Όχι, και η απάντηση βρίσκεται στην ερώτηση 5.

________________
8.


όταν η νέα κοπέλα ενός καλού μας φίλου την πέφτει στον σύντροφό μου, με βλέμματα, γελάκια, μιλώντας σε αυτόν και μόνο σιγά κτλ, ανοίγοντας το στόμα της όταν της δίνει κτ να φάει (πρόσφερε και σε άλλους στην παρέα), πώς αντιδράω; Δεν κάνω τπτ και περιμένω ο σύντροφός μου να την βάλει στη θέση της; Σημ.α. ο φίλος της δεν είναι παρών εκείνη την ώρα..β. ο σύντροφός μου δεν βλέπω να το ανατροφοδοτεί.


Ο πρώτος που πρέπει να ενημερωθεί για τα συναισθήματά σου είναι ο σύντροφός σου. Επίσης είναι και ο τελευταίος.

________________
9.


Αγαπητή Α μπα,
γιατί ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τους επαγγελματίες; Πρόσφατα χρειάστηκε να κάνω ανακαίνιση στο σπίτι μου. Με ζάλισαν όλοι ''ξέρω έναν καλό υδραυλικό", "ξέρω έναν τέλειο πλακά", "κοίτα μη σε κοροϊδέψει ο κουζινάς". Γιατί να τα τραβήξω όλα αυτά; Δεδομένου ότι είμαι άσχετη με το αντικείμενο (όπως και όλοι όσοι τα έλεγαν αυτά), προτίμησα να το αναθέσω σε έναν αρχιτέκτονα. Εστίασα τις προσπάθειες μου στο να βρω έναν πραγματικά καλό και συνεννοήσιμο αρχιτέκτονα και μετά όλα πήγαν ρολόι. Ολοκλήρωσε το έργο πολύ γρήγορα, έκανε όμορφα πράγματα που εγώ δεν θα τα σκεφτόμουν, ανέλαβε την ευθύνη για το πόσο καλά είναι τα συνεργεία κτλ. Και όλα αυτά φθηνότερα από ότι είχα υπολογίσει αν τα έκανα μόνη μου. Και χωρίς κόπο, μαλώματα κτλ. Το ίδιο ισχύει και για μεσίτες, τεχνικούς υπολογιστών κτλ. Γιατί λοιπόν οι περισσότεροι πάμε να τα κάνουμε μόνοι μας και στο τέλος την πατάμε; Νομίζουμε ότι είμαστε πιο ικανοί από τους επαγγελματίες; Ή έχουμε πρότερη κακή εμπειρία και αναπαράγεται συνέχεια το ''πρόσεξε μη σε κλέψει. αυτοί είναι ακριβοί, λεφτα πάνε να βγάλουν''. Ναι φυσικά λεφτά πάνε να βγάλουν. Τους πληρώνεις γι αυτό που ξέρουν και γι'αυτό από το οποίο σε προφυλλάσουν. Νομίζω ότι μερικές φορές κάνουμε τα εύκολα δύσκολα.- Ανακαίνιση

Δεν εμπιστευόμαστε τους επαγγελματίες, δεν εμπιστευόμαστε την εξουσία, δεν εμπιστευόμαστε τα πτυχία και τις περγαμηνές, δεν έχουμε κι εντελώς άδικο εδώ που τα λέμε. Από την άλλη η συνεχής καχυποψία, το να μην δίνεις περιθώριο στον άλλον να αποδείξει ότι κάτι ξέρει για τη δουλειά του, οδηγεί σε πολλές «βιλίτσες» με εξωφρενικές στέγες, λιοντάρια από γύψο, ροζ πυργίσκους και χαώδεις κατόψεις. Αν οι αρχιτέκτονες κέρδιζαν ένα ευρώ κάθε φορά που ακούνε το «μόνος μου το έχτισα, χωρίς αρχιτέκτονα», μπορεί να μη χρειαζόταν να δουλεύουν. Πολύ χαίρομαι που η εμπειρία σου ήταν θετική.

________________
10.


Αγαπητή Α μπα,
μετά από 7 χρόνια σχέσης μου λέει ότι η αγάπη δεν είναι αρκετή και ότι "απενεργοποίησε" μέσα του αυτό που ένιωθε για μένα. Εγώ δε μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν. Τι να κάνω; (το ξέρω ότι μάλλον δε υπάρχει απάντηση αλλά δεν αντέχω να υπόκειμαι σ' αυτό τον πόνο μόνη μου). Καμια φερέλπιδα συμβουλή;- Αννα

Μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν. Ήδη το κάνεις.

________________
11.

Πώς ξεπερνάς έναν χωρισμό; (μην πεις "με τον χρόνο", θέλω κάτι πιο δραστικό). thanks in advance – rosebud


Εννιά γυναικολόγοι δεν θα κάνουν μια γυναίκα να γεννήσει πιο γρήγορα. Δεν υπάρχει κάτι πιο δραστικό από την ίδια τη ζωή. Θα το μασήσεις το άνοστο κόντρα πλακέ και θα το καταπιείς μέχρι να βγεις από την άλλη πλευρά.


________________
12.


ρε συ Α, μπα γεια!εχω την εξής απορία. Υπάρχει dressing code όταν είσαι single και βγαίνεις με κπ ζευγαρια/ -α; Μια φίλη έσκασε τις προάλλες με ένα βαθύυυ ντεκολτέ και ενώ ήμασταν ζευγάρια και μου κακοφάνηκε. Μήπως είμαι πουριτανή; Εκφράσου ελεύθερα (ούτως ή άλλως θα μου πεις)!

Θα εκφραστώ ελεύθερα. Χαλάρωσε. Κατά πάσα πιθανότητα η φίλη το κελεπούρι που έχεις δίπλα σου ούτε να το φτύσει δεν θέλει.


Αυτό που έχεις δε λέγεται πουριτανισμός. Κοίτα να δεις τι θα κάνεις με τον εσωτερικευμένο σου μισογυνισμό.


 

29

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
#12: Συγχαρητήρια Α, μπα για την απάντηση σου, χαίρομαι που έμαθα τον συγκεκριμένο όρο! Με κούφανε λιγάκι η ερώτηση, γιατί δεν είχα σκεφτεί ποτέ να διαμορφώσω το ντύσιμο μου ανάλογα με την σύσταση της παρέας. Να σκεφτεί κανείς την εκδήλωση, το χώρο, την άνεση του, την ώρα, τις καιρικές συνθήκες ναι… αλλά και το αν θα είναι ζευγάρια μαζί του ή όχι? Είναι βέβαια και αυτός ένας τρόπος για να βασανίζεις τον εαυτό σου (και ενίοτε τους γύρω σου) με το με ποια του χαμογέλασε, ποια ήταν προκλητική, ποιανού να ήταν αυτό το SMS - να θυμηθώ να τσεκάρω όταν κοιμηθεί, πώς να είναι αυτή η καινούρια του συνάδερφος… Δεν αναφέρομαι φυσικά μονάχα στην κυρία της ερώτησης, αλλά σε όλες εκείνες με συνεχείς παρόμοιους προβληματισμούς που είτε «δέσανε το γάιδαρο τους», αλλά φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά, είτε είναι στον δύσκολο αγώνα απόκτησης του μονόπτερου! Πως όμως αντιμετωπίζει κανείς έναν συνδυασμό των ερωτήσεων 4, 12? Αν δηλαδή μια γνωστή, φίλη… σε πρήζει με παρόμοιες ερωτήσεις, πως απαντάς; Ρωτάω γιατί και εγώ ευγενική είμαι, αλλά είναι στιγμές που σκάω αν δεν πω την γνώμη μου! Άσε που σε παρόμοιες περιπτώσεις αν δεν διαχωρίσεις την θέση σου από την αρχή σε συγκεκριμένα θέματα, ορισμένοι τείνουν να παίρνουν μόνοι τους αέρα και να σε βάζουν σε δρόμους που ποτέ δεν ήθελες να περπατήσεις. Τώρα μόλις διαπιστώνω ότι από σχόλιο ξεκίνησε και κατέληξε σε ερώτηση…
@10 δεν θελει κοπο θελει τροπο. σταματα να στρουθοκαμηλιαζεις. τι θα πει δεν μπορω να ζησω χωρις αυτον? τρελαινομαι. πρωτα ζησε με τον εαυτο σου.
Αυτό με το μισογυνισμό δεν το πολυκατάλαβα ποτέ μου. Μήπως δεν υπάρχουν επικριτικοί άνδρες για το φύλο τους; Τους έχετε ακούσει ποτέ να σχολιάζουν εμφανίσεις και συμπεριφορές ομοφύλων τους; Δεν παίζει τίποτε "πολιτικά ορθό" σ' αυτές. Ο χοντρός είναι χοντρός, ο κοντός κοντός, ο βλάκας βλάκας, ο λιγούρης λιγούρης. Εμείς κάπως το σώζουμε, έστω και προσχηματικά. Νομίζω ότι γενικά υπάρχουν επικριτικοί άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου και προς κάθε φύλο.
στο νο.8 και στο νο.12 βλέπουμε αντίστοιχα τη διαφορά του πολύ πολιτισμού εκεί που προτείνεται να πέσουν λίγο τα επίπεδα και της κατινιάς εκεί που δεν τη σπέρνουν.
#4 (και πάλι) σε βρίσκω απόλυτη αγαπητή α μπα και η συμβουλη σου είναι καλή γι'αυτούς που θέλουν να τα'χουν καλά με όλους..:Ναι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να πεταγόμαστε σε θέματα που δεν μας αφορούν αλλά αν με οποιοδήποτε τρόπο επηρεάζεται η σχέση μας με τον άλλον ή αν βλέπουμε κάτι που ο άλλος δεν βλέπει και τον αγαπάμε αρκετά για να μην τον βλέπουμε να υποφέρει, τότε οφείλουμε (πάντα με τακτ και ταπεινότητα) να του πούμε τη γνώμη μας. Εννοείται πως είναι η δική μας οπτική και μόνο ως έτσι θα πρέπει κανείς να την εκφράσει.. Αν τώρα, έχοντας αυτά υπ'όψην, ο άλλος παίρνει προσωπικά τις συμβουλές των φίλων του, αυτό λέει πιο πολλά για τον ίδιο παρά για τον άλλο.(επίσης αν οι άνθρωποι δεν εκτιμούσαν την ελικρίνεια, τη στήλη σου δεν θα τη διάβαζε κανείς)
#4 Πολύ καλά τα λέει η A,μπα... Έλεος με αυτούς που θέλουν να "μας διορθώσουν" από αγάπη πάντα καλε. Ναι, το έχω ακούσει και αυτό, ότι αυτός που σε αγαπάει "οφείλει" να σε διορθώνει και να θέλει να γίνεσαι συνέχεια καλύτερος-υπό τις οδηγίες του πάντα! Κι όλο αυτό το ονομάζουμε "ειλικρίνεια".Υπάρχουν και όρια όντως, μην υπερτιμάμε την ειλικρίνεια ως αγαθό, όπως σε όλα έχει κι αυτό τις δόσεις του, δεν είναι η λύση για πάσα νόσο. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να πεις την γνώμη σου σε όσους αγαπάς χωρίς να πληγώσεις ή να χωθείς στις επιλογές τους.Και μια αντερώτηση για το #4: Δηλαδή, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι εσύ βλέπεις την πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως την αντιλαμβάνεσαι μέσα από το φίλτρο της δικιάς σου πραγματικότητας;
#12 Πραγματικά πολύ εύστοχη απάντηση.Ελπίζω κάποια στιγμή να κατανοήσουμε πόσο συμβάλλει ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός στη διαιώνιση της γυναικείας καταπίεσης και της ανδρικής κυριαρχίας. Όλες(και όλους, αλλά ας είμαι μετριοπαθής για την ώρα) μας αφορά, είναι εντυπωσιακό το πόσο σθεναρά αντιστεκόμαστε να το αναγνωρίσουμε.
12. Όπως λέει και ο Κούντερα οι μεγαλύτεροι μισογύνηδες είναι οι γυναίκες. Ανταγωνισμός και φθόνος. Πόσες θα κρυφογελάσουν όταν μια άλλη παραπατήσει φορώντας τακούνια; Πόσο επικριτικά κοιτάμε τα ρούχα των άλλων γυναικών; Συμφωνώ απόλυτα με τη Λένα. Εσωτερικευμένος μισογυνισμός.
#12: (α)Σημασία δεν έχει τι φορά η φίλη, αλλά πώς φαίρεται. (β)Επίσης, πώς ανταποκρίνεται ο φίλος σου απέναντι σε κάτι "προκλητικό". (γ)Πώς αντιδράς εσύ όταν υπάρχει κάτι "προκλητικό" στο χώρο.Νομίζω ότι η βαρύτητα αυξάνεται από το (α) προς το (γ).Τέλος: εσύ πού είσαι σε σχέση, έχεις διαφορετικό dress code όταν βγαίνεις χωρίς το αγόρι σου;
Αγαπητή 18αρα νέα, χαίρομαι πολύ που μίλησες και που η Λένα άνοιξε την κουβέντα δίνοντάς μας τη δυνατότητα να σου απαντήσουμε κι εμείς γιατί πιστεύω πως όλοι είχαμε κοινή αφετηρία στις απαντήσεις μας: Συμπαράσταση. Αν σου απέδειξε κάτι αυτή η επικοινωνία είναι πως υπάρχει εκεί έξω κόσμος που θα σου σταθεί. Και με αυτό το δεδομένο, συμφωνώ με τη Λένα πως τώρα σου χρειάζεται ένα περιβάλλον μεγαλύτερης ασφάλειας. Το internet έχει κι αυτό τα όριά του. Ένα πράγμα θέλω να σου πω ακόμη. Είσαι 18 χρονών και άρα ενήλικη. Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσεις να το αναγνωρίζεις στον εαυτό σου. Αν δεν ξεκινήσεις εσύ η ίδια να βλέπεις τον εαυτό σου έτσι, κανείς δεν θα το κάνει για σένα. Χίλια συγνώμη αν γίνομαι λίγο αυστηρή αλλά πάρε σαν παράδειγμα το χαρτζιλίκι. Σκέψου πόσα παιδιά δεν έχουν χαρτζιλίκι επειδή οι γονείς τους απλά δεν έχουν φράγκο. Σκέψου επίσης πως δεν είσαι καν παιδί πια και πως ίσως μπορείς να αναζητήσεις μια part time δουλειά, ακόμα και μέσα στην κρίση. Ακόμα και αν δεν βρεις, η προσπάθειά σου να σταθείς στα πόδια σου θα είναι πιο πολύτιμη από οποιοδήποτε χαρτζιλίκι και οποιοδήποτε αυτοκίνητο. Και πάλι, καλή δύναμη!
Για τη 18άρα νέα Θέλω να σου πω πως το ζήτημα δεν είναι αν είσαι παχύσαρκη ή όχι. Το ζήτημα είναι πως ΟΠΩΣ κι αν είσαι, είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ δικό σου θέμα και κανενός άλλου. Αν κάτι πρέπει να επιβάλεις στους ΠΑΝΤΕΣ, είναι αυτό. Με λίγα λόγια αυτό που έλεγε το τραγούδι : « Σ’ όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε » ( δεν είναι της γενιάς σου, αλλά μην το σχολιάσεις, θα σφαγούμε ).Τα δύο σου μηνύματα μου έδωσαν μία πολύ διαφορετική εικόνα μεταξύ τους ( και για το προχθεσινό μήνυμα με κάλυψαν απόλυτα τόσο η Α-μπα όσο και οι σχολιαστές ). Όχι συμπληρωματική, αντιθέτως διαφορετική. Το γιατί δεν είναι ούτε κάτι που μπορώ να σου πω δημόσια, ούτε κάτι που μπορεί να σου πει ένας άγνωστος από το Ίντερνετ. Επίσης να ξέρεις κάτι. Υποκειμενικό είναι το πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Κοινώς αν είναι ξυνοί και ανάποδοι ( δεν αναφέρομαι σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση στους γονείς σου και έχει τη σημασία του αυτό ) , θα σε λένε μια ζωή χοντρή ( και όχι παχιά. Ο κακός ο άνθρωπος μόνο τη λέξη που ακούγεται χειρότερα θα χρησιμοποιήσει, επικαλούμενος μία άτεγκτη, και καλά, αντικειμενικότητα ) κι ας είσαι και ελλιποβαρής. Όμως, η πραγματική κατάσταση του σώματός σου είναι μια πραγματικότητα. Είναι κάτι αντικειμενικό. Το οποίο, εκτός από αντικειμενικό, όπως είπαμε και στην αρχή, είναι και γούστο σου και καπέλο σου. Άμα θες το αλλάζεις, άμα θες το αφήνεις ως έχει και να παν ν’ απαυτωθούν οι πάντες. Αν θες να δεις που πραγματικά βρίσκεσαι, το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να ζητήσεις τη γνώμη κάποιου ειδικού. Που δε θα κρίνει την κατάσταση ( και όχι εσένα, παρά μόνο την κατάσταση. Αν κρίνει εσένα, είναι κακός διαιτολόγος ) αποκλειστικά με το μάτι αλλά και με τις γνώσεις του. Πέρα από τους ιδιώτες ( προχθές σου ανέφεραν κι έναν εξαιρετικό διαιτολόγο ), να ξέρεις πως στα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν διαιτολογικά κέντρα, τα οποία κάνουν πολύ καλή δουλειά. Για δύο που είμαι απολύτως σίγουρος πως έχουν και συμβουλευτικό κέντρο είναι το Τζάνειο και το Αττικό. Αν και νομίζω πως σε οποιοδήποτε νοσοκομείο κλείνουν ραντεβού για το κοινό. Δεν έχεις παρά να το κοιτάξεις. Και είπαμε : Αν θες εσύ και όχι οι άλλοι. Αν δε θες, στείλ’ τους από εκεί που ήρθανε. Όχι όλους. Όσους στα λένε χωρίς να σε αγαπάνε και όσους σε πιέζουν υπερβολικά.
Εσωτερικευμένος μισογυνισμός... Επιτέλους! Αυτό είναι. Προσπαθούσα να δώσω ερμηνεία στις ομολογουμένως σεξιστικές αντιλήψεις των ομοφύλων μου και να τώρα με αφορμή την ερώτηση 12 το βρήκα! Πραγματικά είχα κουραστεί, θυμώσει, απογοητευτεί με αντιλήψεις του τύπου "μην πας σε γυναίκα γυναικολόγο, οι άντρες έχουν περισσότερη ψυχραιμία στον τοκετό", λόγια μάνας και πεθεράς πρόπερσι που ήμουν έγκυος,το ίδιο φυσικά ισχύει για όλες τις ιατρικές ειδικότητες... "Ελπίζω να είστε αυστηρή με το γιο μου στο μάθημα αλλιώς να προσλάβω άντρα καθηγητή", λόγια μάνας μαθητή μου προκειμένου να με προσλάβει για μαθήματα ιδιαιτέρων. "Ζώο, ηλίθια... άντε ρε που θες και τιμόνι γυναικούλα...", λόγια γυναίκας φιλικού μας ζευγαριού προς -για τη γνώμη της- απρόσεκτης γυναίκας οδηγού με συμπλήρωμα "Μεταξύ μας φιλενάδα, δε θα'πρεπε να μας δίνουν διπλώματα εμας τις γυναίκες, υστερούμε, πώς να το κάνουμε, έναντι των αντρών. Δεν έχουμε την αίσθηση του προσανατολισμού!" . Γενικά έχω μείνει έκπληκτη κατά καιρούς από την απαξίωση του φύλου μας από εμας τις ίδιες!
2: Εγώ έφτιαξα μόνος μου προσκλήσεις για τον γάμο μου, για τα βαφτίσια και για τα πάρτι των μικρών. Τα έφτιαξα στο photoshop (μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας θέλεις πχ το gimp είναι τζάμπα και πολύ πολύ καλό).Θέλει λίγο δουλίτσα, αλλά κάνεις κάτι διαφορετικό και μοναδικό και η ικανοποίηση είναι μεγάλη. Κάποιες τις έστειλα ηλεκτρονικά, ένα μικρό αριθμό τον τύπωσα σε μαγαζί με ψηφιακές εκτυπώσεις σε χαρτί της επιλογής μου με πολύ φθηνό αλλά και αισθητικά εξαιρετικό αποτέλεσμα. Για ιδέες γράψε "Make my own wedding invitations" στο google και έφυγες.
Respect για την απάντηση στο 12. Και μια απορία προς αυτήν που ρωτάει: Πού τους βρίσκετε ρε κοπελιά αυτούς τους άντρες, και φοβάστε τόσο πια μήπως σας την κάνουν αν δουν ξένα βυζιά;
Δεν είμαι σίγουρη πως η κοπέλα φοβάται πως θα χάσει τον γκόμενό της από τη φέρουσα το βαθύυυ ντεκολτέ. Θα έλεγα πως αναρωτιέται κατά πόσο είναι ευγενικό να ξέρεις πως θα έχεις απέναντί σου κάποιον που έχει δίπλα του το ντεκολτέ που τον γουστάρει και του σερβίρεις 'ανοιχτά' το δικό σου.Δεν είναι ωραίο, είτε έχεις δίπλα σου τον πιο υπέροχο άνθρωπο είτε το μεγαλύτερο αλάνι.Και το λέει κάποια που δεν χρειάστηκε ποτέ wonderbra.Σαφώς και υπάρχουν αρσενικά που λιγουρεύονται ακόμα και βλέποντας κελεμπίες και θηλυκά με κελεμπίες που προκαλούν ακόμα και με το φτέρνισμά τους.
Η Ρίτα Άντριους στη σελίδα http://www.loa.gr/?q=node/116 επιβεβαιώνει πως διακατέχομαι από εσωτερικευμένο μισογυνισμό:"Οι γυναίκες συχνά αρχίζουν προτάσεις με τις ακόλουθες προειδοποιήσεις: ‘Δεν είμαι σίγουρη γι’ αυτό...’ ή ‘Μάλλον δεν ισχύει...’ παρά να διατυπώνουν σαφείς, άμεσες δηλω΄σεις. Αυτός είναι ένας πολύ δημόσιος τρόπος αναρώτησης, αμφισβήτησης και αυτο-αναίρεσης. "Βεβαίως δεν ξέρω ποια είναι η Ρίτα Άντριους ούτε κατάφερα να μάθω, αλλά σίγουρα ξέρει καλύτερα.
Ξέρω ζευγάρια που τα ωραία ντεκολτέ τα θαυμάζουν παρέα. Διαστροφές, θα μου πεις. Πάντως σκέφτομαι βικτωριανούς γιακάδες και λέω ευτυχώς που η μόδα άλλαξε από τότε, θα βαριόμασταν όλοι αφόρητα.
Δικαίωμά της της φίλης να βάλει ντεκολτέ, αλλά η κοινωνία έχει εκπαιδεύσει τους μεν άντρες να ερμηνεύουν τα ντεκολτέ ως πρόσκληση για σεξ, τις δε γυναίκες να φοβούνται μη θυμηθεί το αρσενικό τους την πολυγαμία. Γύρω από τις διαθέσεις του άντρα γυρνάνε αυτά τα ένστικτα. Τέτοιοι είμαστε. Για να δούμε την αντιστοιχία, πρέπει να σκεφτούμε κάποιον άντρα να συγχύζεται που ο φίλος του φόρεσε κολλητό μπλουζάκι για να φάινονται τα καλογυμνασμένα μπράτσα του, και να φοβάται μην τα λιμπιστεί η κοπέλα του. Δεν το βλέπουμε να συμβαίνει συχνά. Γιατί; Επειδή είναι πιο κουλ οι άντρες; Χλωμό. Πιθανότερο επειδή οι γυναίκες έχουμε εκπαιδευτεί κοινωνικά να αντιλαμβανόμαστε τους άντρες ως τρόπαιο που μπορεί να χάσουμε ανά πάσα στιγμή. Οπότε μην ορμάτε στην κοπέλα που της βγαίνει αυτή η φοβία, φταίμε όλοι εμείς για αυτή την κατάσταση.