Ευτυχώς που τα στερεότυπα καταπίπτουν σιγά σιγά...Πάντως (αν και μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην περίπτωση του δικού σου) υπάρχουν κάτι άντρες λεπτοί και απίστευτα "νευρώδεις". Που την πέτρα την στίβουν. Κι αφήνουν μουσκουλαράδες στην σκιά τους.
22.9.2016 | 15:43
Νιώθω πιο άντρας από το αγόρι μου...
Όσο καλός, γλυκός, δυναμικός και έξυπνος αν είναι, νιώθω την ανάγκη να συνοδεύομαι απο κάποιον που η αγκαλιά του θα μου προσφέρει το αίσθημα της ασφάλειας. Παρόλο που είναι αρκετά ψηλότερος απο εμένα, είναι εξαιρετικά αδυνατούλης...Και εγώ δεν είμαι καμιά νταρντανογυναίκα, απλά λόγω της έντονης άθλησης μου αν και αδύνατη είμαι γραμμωμένη. Νιώθω πααααρα πολύ μειωνεκτικά που το σώμα μου ειναι πιο δυνατό απο το δικό του... Τις προάλλες μου ζήτησε να ξεβιδώσω το καπάκι από ένα δοχείο γιατί εκείνος δεν μπορούσε και ένιωσα απαίσια!!Πείτε με κομπλεξική και γεμάτη στερεότυπα αλλά θέλω ο άντρας να είναι ο δυνατός της σχέσης και να προστατεύει τη γυναίκα. Νιώθω οτι αν μας επιτεθεί κανείς στο δρόμο εγώ θα είμαι αυτή που θα τον "κανονίσω" και το αγόρι μου απλά θα με κοιτάζει...Πφφφ και η χαζομάρα είναι ότι όσο και να τον ταΐζω δεν παίρνει γραμμάριο...Εμφανισιακά είμαστε τελείως αταίριαστοι αλλά δεν θέλω να τον αφήσω για έναν τόσο χαζό λόγο, ούτε θέλω να αλλάξει για εμένα...Απλά ορισμένες φορές νιώθω ο "άντρας" της υπόθεσης και δεν μου αρέσει καθόλου. Συγγνώμη αν σας κούρασα απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου!
6
