Στο σημερινό «Α μπα»: η Ξένη μαμά

Στο σημερινό «Α μπα»: η Ξένη μαμά Facebook Twitter
56

__________________

1.

Καλησπέρα Α μπα μου..

Πάντα αναρωτιόμουν γιατί πολλές (ίσως και η πλειοψηφία, εσύ ξέρεις) από τις ερωτήσεις που στέλνουμε, αφορούν τις ερωτικές σχέσεις. Είναι όντως τόσο περίπλοκες? Θεωρείς πως υπάρχει τρόπος να το απλοποιήσουμε στο μυαλό μας? Γιατί όλα από εκεί ξεκινάνε.

Αναμένω μια απάντησή σου.

Σε φιλώ,


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Διότι οι έρωτες είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος δρόμος προς την αυτοεπιβεβαίωση. Είναι πιο εύκολο να προσπαθήσεις να ανέβεις ψυχολογικά επειδή ο Φάνης έστειλε μήνυμα, παρά να γράψεις μια μελέτη για την θέση των παιδιών στα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα και να αναγνωριστείς γι'αυτό από τους σχετικούς ειδικούς. Με την έλξη βλέπεις τον θαυμασμό στα μάτια των άλλων χωρίς να κάνεις τίποτα. Οπότε, γιατί να κάνεις κάτι;

__________________
2.

Πως θα πω στην αδερφή μου ότι είναι παρανοϊκό να κάθεται σαν αποβλακωμένη πάνω από το κινητό της και περιμένει με τις ώρες πότε θα της απαντήσει στο μήνυμα ο γκόμενος και μόλις περάσουν 2'16 χωρίς απάντηση, να έρχεται η συντέλεια. Αν όχι του κόσμου, του εγκέφαλου και της υπομονής αυτών που κάθονται δίπλα της σίγουρα.Την αγαπώ πολύ, αλλά το πρήξιμο και οι ηλίθιες ρητορικές ερωτήσεις τύπου "γιατί δε στέλνει; λες να θέλει να ξεκόψει;" οι οποίες ακολουθούνται από το παραλήρημα "Και γιατί έγραψε σκέτο το όνομά μου χωρίς μου; Γιατί έβαλε τη x λέξη αντί για την y; Γιατί είχε τελεία αντί για θαυμαστικό; Μήπως είναι απότομο το μήνυμα; Μήπως θέλει να μου πει να μη τον ξαναενοχλήσω;" με κάνουν να ψάχνω μια κοφτερή γωνία να χτυπήσω το κεφάλι μου. Κάθε προσπάθεια μου για αφύπνιση έχει πέσει στο κενό. Τις περισσότερες φορές μαλλόν σε καβγά. Μια συμβουλή γιατί θα τρελαθω.
-Η χολοσκασμένη

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η συμβουλή είναι για σένα, όχι για την αδερφή σου. Δεν μπορείς να πεις κάτι σε κάποιον και να τον κάνεις να αλλάξει αυτό που είναι. Δεν υπάρχει τόσο σοφή κουβέντα. Για να αλλάξει κάποιος χρειάζεται να θέλει να αλλάξει επειδή έχει συναντήσει πάρα πολλά εμπόδια με αυτό που κάνει, και έχει κάνει τη σύνδεση μεταξύ δράσης και αντίδρασης, δηλαδή, βράζε ρύζι. Τώρα, για τον λόγο που η αδερφή σου φέρεται έτσι, διάβασε παραπάνω. Για να γίνεις λίγο χρήσιμη, ίσως θα μπορούσες να την ενθαρρύνεις να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από το να ασχολείται με το αγόρι, πράγματα για τον εαυτό της, χωρίς αυτόν. Ίσως μαζί σου.


__________________
3.

Πως γίνεται σε αυτό το μεγάλο κρεβάτι της Αθήνας όλοι να ψάχνουν για σχέση και όλοι να είναι single;
-Χρήστος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όλοι;

Θα χρειαστεί να το ξαναπώ: ο κόσμος δεν είναι οι φίλοι μας και οι γνωστοί μας. Πώς εξηγείς τις ερωτήσεις που λένε «όλοι οι φίλοι μου είναι ζευγαρωμένοι και δεν έχω παρέα να πάω στα μπαρς;» Άλλοι «όλοι» αυτοί.

__________________
4.

Το φαινόμενο του ghosting μου έχει τύχει τουλάχιστον τρεις φορές. Τη μια ήταν πολύ χοντρό, βγαίναμε ένα μήνα με καθημερινή επαφή και απλά, δίχως κάποιο προφανή (τουλάχιστον σε μένα) λόγο, έκοψε κάθε επαφή. Την άλλη ήταν με ένα τύπο που βγαίναμε λίγο, αλλά που επίσης δεν απάντησε ποτέ στο τελευταίο μου μήνυμα. Τώρα πάλι τα ίδια, μου είχε πει ότι θα με πάρει πχ την Τετάρτη, δεν πήρε ποτέ και δεν απάντησε στην δικιά μου κλήση. Να πω ότι παρόλο που με τρελαίνει αυτός ο τρόπος χυλόπιτας ποτέ δεν έψαξα να βρω κανέναν τους παρότι μπορούσα (ήξερα που να τους βρω αλλά ποτέ δεν πήγα ούτε τους πήρα τηλεφωνο κλπ). Η ερώτηση μου είναι η εξής: τι να κάνω για μην τρελαθώ αν μου ξανατύχει; ξέρω ότι ακούγεται σαν να κάνω κάτι λάθος, αλλά ειλικρινά η συμπεριφορά μου όχι απλά δεν είναι πιεστική, αλλά χαλαρή με όλους τους. Τι κάνω λάθος;
-Πικραμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν κάνεις κάτι λάθος, μπορεί να είναι ότι δεν φέρεσαι όπως αισθάνεσαι, αλλά φέρεσαι «χαλαρά» για να αποφύγεις το επόμενο ghosting. Όμως δεν ξεγελάς κανέναν, αν δεν είσαι όντως χαλαρή. Κάτι άλλο που μπορεί να συμβαίνει είναι ότι σε απασχολεί τόσο πολύ το πώς θα σε δει ο άλλος ώστε να μην φύγει, που δεν αφουγκράζεσαι καλά την κατάσταση για να δεις τα σημάδια ή για να καταλάβεις ότι δεν ταιριάζετε. Αλλά βρε Πικραμένη, μπορεί να μην κάνεις και τίποτα λάθος. Λάθος είναι να πιστεύεις ότι οι άλλοι σου φέρονται σκάρτα επειδή εσύ τους έδωσες το δικαίωμα ή την αφορμή να φερθούν σκάρτα. Δική τους ευθύνη είναι το πώς φέρονται στους συνανθρώπους τους.


__________________
5.

Γειά σου Αμπα.
Μετά από ατελείωτες συζητήσεις με φίλους γύρω από αυτό το θέμα ποτέ δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Υπάρχει μια κοπέλα στη ζωή μου κάποια χρόνια με την οποία είμαστε ''φίλοι''. Γράφω ''φίλοι'' καθώς της έχω εκδηλώσει τα συναισθήματά μου δύο φορές στο παρελθόν αλλά παρόλαυτα δεν ξεκόψαμε επαφή. Και αυτό, κυρίως, γιατί μετά από κάποιο διάστημα βρισκόταν η αφορμή για να ξανα βγούμε αραιά και που, συχνά απ την πλευρά της. Την τελευταία φορά με απέρριψε λέγοντας πως με έχει δει διαφορετικά αλλά δεν θέλει να γίνει κάτι μεταξύ μας γιατί εγώ το βλέπω σοβαρά και φοβάται μην πληγωθώ. Πήρα και εγώ την απόφαση να ξεκόψουμε εντελώς αφού ο καθένας έχει άλλα ''θέλω''. Μετά από δικές της πρωτοβουλίες βγήκαμε μετά από καιρό και από τότε βγαίνουμε μια στο τόσο. Το παράδοξο είναι ότι εγώ προσπάθησα να αποδεχθώ το γεγονός ότι δε θα συμβεί κάτι μεταξύ μας και προσπάθησα να τη δω φιλικά, χωρίς επιτυχία, αλλά συνεχίζω να βγαίνω μαζί της. Περνάμε πολύ όμορφα και έχουμε τρομερή επικοινωνία. Δεν ξέρω αν πρέπει να σταματήσω να τη βλέπω ή να αρκεστώ σε αυτό που υπάρχει. Τι πιστεύεις , γενικά, για την όλη φάση;
- Αποστόλης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι οι φίλοι σου έχουν αγανακτήσει να σου λένε τα ίδια και τα ίδια, να βλέπουν εσένα να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις τι σου λένε εδώ και χρόνια, και να καταλήγεις στο «δεν μπορώ να βγάλω άκρη». Αυτό που σου έχουν πει εκατό, χίλιες φορές, είναι αυτό που θα σου πω κι εγώ. Δεν μπορείς να αρκεστείς σε αυτό που υπάρχει, και ούτε θα έπρεπε να ζοριστείς για να αρκεστείς. Αφού δεν σου αρκεί, πρέπει να ξεκόψεις.


Μην κάνεις και με αυτή την απάντηση ότι δεν κατάλαβες και «δεν μπόρεσες να βγάλεις άκρη», τα έχω γράψει πολύ απλά για να μην μπορείς να καταλάβεις αυτό που θέλεις.


__________________
6.

Α μπα μου γεια σου. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι σε διαβάζω πολλά χρόνια (εποχές blog με live σχολιασμό Χριστόφορου) και αν και δεν συμφωνώ μαζί σου σε όλα, πάντα εκτιμώ πολύ τις απόψεις σου. Σου στέλνω πρώτη φορά, για να ρωτήσω τη γνώμη σου πάνω σε ένα ζήτημα που με προβληματίζει τις ώρες που ξεχνάω τα αληθινά προβλήματά μου. Πότε λέμε ότι κάποιος έχει οικονομική άνεση; Ξέρω πως η απάντηση είναι υποκειμενική και μεγάλο ρόλο παίζει η χώρα, η εποχή, η ύπαρξη ή μη οικογένειας, κλπ. Όταν λέω "κάποιος" εννοώ ένα άτομο σαν εμένα. Και εξηγούμαι. Είμαι 25 χρονών με μόνιμη δουλειά στα σώματα ασφαλείας, παίρνω δηλαδή έναν μισθό δημοσίου. Χωρίς παιδιά, χωρίς δάνεια, με ένα μικρό αυτοκίνητο. Ποτέ δεν θεώρησα ότι είμαι από αυτούς που είναι άνετοι οικονομικά. Θα έλεγα ότι επιβιώνω άνετα, με μπόνους κάποιο ταξιδάκι έξω πού και πού. Το θέμα μου είναι πως η παρέα των παιδικών μου χρόνων με θεωρεί μιας κάποιας οικονομικής άνεσης. Τα περισσότερα παιδιά μόλις έχουν τελειώσει σχολές/μεταπτυχιακά και όπως είναι λογικό είτε είναι στο ψάξιμο, είτε είναι χαμηλά αμειβόμενοι, με αποτέλεσμα να με βλέπουν σαν πλούσια. Γενικά¬, βλέπω πως από πολλούς νέους αντιμετωπίζομαι είτε με φθόνο ("αχ δεν είχα τα μυαλά όταν ήμουν μικρός να περάσω σε μια σχολή σαν τη δική σου να είμαι άρχοντας μετά") είτε με πικρία ("καλύτερα σε φροντιστήριο με 3 και 60 παρά να έχω πολλά λεφτά και να ήμουν σαν κι εσένα"). Ρώτησα τους συναδέλφους μου αν τυγχάνουν και αυτοί παρόμοιας αντιμετώπισης από γνωστούς και φίλους και η απάντησή τους ήταν θετική. Εγώ πάλι, από την άλλη, μιας οικονομικής άνεσης θεωρώ ανθρώπους με πολλά λεφτά μεν, όχι εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες, δε. Αυτούς που κατέχουν υψηλές θέσεις σε εταιρείες, ελεύθερους επαγγελματίες των οποίων η πελατεία είναι ικανοποιητική... Κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Εσύ τι πιστεύεις; Θα με ενδιέφερε πολύ η γνώμη σου, καθώς και των σχολιαστών. Πολλά φιλιά και σε ευχαριστώ για τα όμορφα πρωινά που περνάω διαβάζοντάς σε!

- Ελπίδα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν ξέρεις ότι η απάντηση εξαρτάται από το περιβάλλον και τις συνθήκες, γιατί πιστεύεις ότι αλλάζει κάτι επειδή ρωτάς για σένα; Όπως φαίνεται βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον που εσύ μοιάζεις πιο προνομιούχα, και όταν λέμε «περιβάλλον», εννοούμε το πάρα πολύ περιορισμένο δείγμα των παιδικών σου φίλων. Συγκριτικά με αυτούς είσαι πολύ άνετα. Συγκριτικά με άλλους, θεωρητικούς άλλους, μπορεί να μην είσαι. Αν βάλουμε την «Ελλάδα» σε ένα τσουβάλι, και πάλι προς τα πάνω βγαίνεις.


Μπορεί να μην είσαι ευχαριστημένη με το επίπεδο ζωής σου και να θέλεις περισσότερα για να νιώθεις πλούσια, κανένα πρόβλημα. Αλλά όταν μόνη σου λες «επιβιώνω άνετα», τότε νιώθεις άνετα, οπότε δεν καταλαβαίνω κι εγώ τι εννοείς όταν λες ότι ποτέ δεν θεώρησες ότι είσαι από αυτούς που είναι άνετα. Πολλές φορές έγραψα τη λέξη άνετα, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς.

_________________
7.

Ζω στο εξωτερικό, πρόσφατα απέκτησα το πρώτο μου παιδάκι. Στα μαθήματα γονέων και προετοιμασίας τοκετού του Δήμου γνωρίστηκα με άλλες τρεις ντόπιες μαμάδες, όλες περιμένοντας το πρώτο μας παιδάκι. Είναι αυτό που λέμε μεσαία τάξη καθώς οι δύο ας τις πούμε Μόνικα και Φοιβη δουλεύουν στο χώρο της υγείας με συντρόφους με καλές δουλειές και ταιριάζουν αρκετά στο θέμα lifestyle πχ ψωνίζουν ακριβά μωρουδιακα και έπιπλα, το δωμάτιο του μωρού τους στοίχισε κάτι χιλιάδες, έχουν και οι δύο κοριτσάκια κλπ, ταιριάζουν με λίγα λόγια, ενώ η άλλη ας την πούμε Ρειτσελ που έχει ένα αγοράκι είναι ιδιωτικός υπάλληλος αλλά ως ντόπια έχει αναπτυχθεί πιο πολύ, έχει κι αυτή δικό της σπίτι όπως οι άλλες, είναι όμως πιο χαμηλών τόνων πχ ψωνίζει οικονομικά και πρακτικά. Εμείς είμαστε εργαζόμενοι του κατώτατου μισθού, νοικιάζουμε και φυσικά Ξένοι. Εγώ έχω σπουδάσει και γνωρίζω πολλά πράγματα σχετικά με παιδιά και θέματα υγείας κι έχω αυτοπεποίθηση σε αυτό το θέμα και κάνω ο,τι καλυτερο μπορω για τη μπεμπα μας. Όμως είμαστε μόνοι εδώ χωρίς βοήθεια και μου ηρθε βαρύ το να φροντίζω όλη μέρα το μωράκι, το μαγείρεμα, το σπίτι κλπ. κι επίσης ειναι εμφανές ότι ψωνίζω οικονομικά και πρακτικά πράγματα και ότι δίνω βαση στην οικονομία. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές νιώθω excluded και δε ξέρω αν μου κάνει καλό να ειμαι μέλος αυτής της "παρέας" και δεν είμαι σίγουρη τι μου προσφέρει εκτός από αναπόφευκτη σύγκριση, που γεννάει ένα αίσθημα κατωτερότητας κι ότι έχω μεινει πίσω. Πχ εγώ δεν έχω κάνει επαγγελματική φωτ/ση μς το νεογέννητο μωρακι που θεωρείται must εδώ (!) ούτε έχω βρει το χρόνο να εκτυπώσω φώτο, ούτε έχω ετοιμάσει ακόμη ξεχωριστό παιδικό δωμάτιο κλπ Έχω κάνει φοκους στη φροντίδα του παιδιού και τις διαφορές δουλειές. Όταν παραπονέθηκα για το ότι δεν έχω χρόνο για όλα άρχισαν οι συμβουλές εκ του ασφαλούς ότι πρέπει να αλλάξω τακτική, να αφήνω πιο πολυ το μωρό σε μια καρέκλα κλπ ενώ η αλήθεια που δε λένε ξεκάθαρα είναι ότι οι ίδιες έχουν βοήθεια από οικογένεια κι ίσως και από καθαριστρια την οποία εγώ δε μπορώ να έχω λόγω οικονομιας! Ωστόσο η Φοιβη ήταν πιο υποστηρικτικη και ήρθε να με δει όταν ήμουν νταουν δύο φορές. Επίσης είχα προτείνει βόλτες με το καροτσι και με απερριψαν και βασικά αυτό που θέλουν ειναι να ανταλλαζουμε άπειρα μηνυματα στο γκρουπ τσατ στο γουατσαπ και να βρισκομαστε μια φορά στο τόσο για ένα καφέ ή σνακ να τα λέμε όσο τα μωρά κοιμούνται στο καροτσι και πάλι νιώθω ότι δεν ακούγομαι και τόσο και δε νιώθω τόσο καλά όταν γυρίζω σπίτι. Βασικά το θέμα μου κυρίως είναι πιο πολύ με τη μία από αυτές, τη Μόνικα, η άτυπη αρχηγός του γκρουπ μιας και αυτή δημιούργησε το γκρουπ τσατ και μανιακη με τις λιστες κ την καθαριότητα. Νιώθω λοιπόν ότι είναι κρυφό ρατσιστρια μαζί μου, με την έννοια ότι με υποτιμαει. Όταν γεννησαμε ανταλλαξαμε όλες δώρα, η Μόνικα μου έφερε πράγματα που της έδωσαν και δε της άρεσαν επειδή ήταν από "φθηνά" μαγαζιά ενώ μου έδωσε και πράγματα χρησιμοποιημενα που της έδωσαν άλλοι (ωστόσο εγώ τα δέχομουν με χαρά). Όταν μου έδινε κάτι φροντίζε να το διαλαλει στο γκρουπ τσατ. Εγώ όταν αργότερα της πήγα το δώρο για τη μικρή της, της πήρα κάτι καινούριο αν και επέμενε να μη της πάρω τίποτα και παρεξενευτηκε. Είπε ότι της άρεσε το δώρο (;) Τοτε ήταν που πήγα για πρώτη φορά στο σπίτι της κι όταν μου έδωσε να ξεφυλλισω το άλμπουμ με φώτο του μωρού δε της άρεσε όπως το έπιανα μη τυχόν κάνω δαχτυλιες (;) και εκάνε eye rolling ενώ άλλη μέρα το έφερε στο καφέ που βρεθήκαμε όλες και η Φοιβη το ξεφυλλιζε πάνω από το φαγητό της, και στο άλλο χέρι είχε φαΐ και δεν είχε πρόβλημα. Επίσης κάποιες φορές αναφέρεται σε μένα στο τριτο πρόσωπο ενώ είμαι μπροστά πχ τι είπε; ρωτάει τις άλλες όταν δεν άκουσε τι είπα ( έχω και προφορά και σκαλωνω λίγο με τη γλώσσα) Επίσης πολλές φορές όταν γράφω στο τσατ με αγνοούν ιδίως η Μόνικα ενώ μπορεί να στείλουν 100 μηνυματα για το χρώμα του παιδικού δωματίου κλπ. Νιώθω ότι ακόμη κι αν ταιριάζω πιο πολύ πχ με τη Ρειτσελ η τη Φοιβη εφόσον γνωρίστηκαμε σαν γκρουπ είμαστε ένα γκρουπ και όταν η Φοιβη ήρθε να με δει τη μία φορά δε το αναφέραμε καν στις άλλες επειδή την πήρα απευθείας στο τηλ της και με άκουσε χάλια και ήρθε να με δει με δική της πρωτοβουλία (είναι δοτικός άνθρωπος). Από την άλλη ούτε με τη Φοιβη τρελαίνομαι τόσο αφου συνήθως ταξιδεύει με το μωρό και εγώ έχω μια πιο σταθερή ρουτίνα του τυπου ξυπνάω ταΐζω το μωρό κάνω δουλειές και πάμε στο πάρκο. Οπότε είπα κι εγώ μέσα μου live and let live, έχουν άλλο τρόπο ζωής, αλλη τσέπη κι άλλα προβλήματα ( πχ πιο website πουλάει το τάδε baby gadget στην καλύτερη τιμή). Όμως αρχίζω να εκνευρίζομαι μα τα άπειρα μηνυματα που ανταλλαζουμε χωρίς ουσιαστική επαφη. Λες και πρέπει ψυχαναγκαστικά να τα λέμε όλα αλλά να είμαστε και κουλ ότι όλα πάνε καλά. Και να βλέπω 100 φώτο των παιδιών τους τη μέρα στο φμπ, στο γκρουπ. Όταν εγω βάζω μια φώτο στο γκρουπ μόνο όχι φμπ( κάτι που τους φαίνεται παραξενο) κάποιες φορές δε σχολιάζουν καν αλλά μεταξύ τους γίνεται τόσο πολύ κολακεια για τα ρουχακια του μωρού κλπ ενώ έχουν ξεχάσει και σοβαρά ζητήματα που έχω μοιραστεί όπως υγείας και όταν τα αναφέρω πάλι με ρωτάνε κι αρχίζω παλι επεξήγηση από το μηδέν. Χθες τσατιστηκα πάλι. αφου παρηγορησα στο γκρουπ τη Μόνικα που έχει ένα κρυωμα το μωρό της και μιλάει γι αυτό δύο μέρες, ανέφερα ότι το είχα περάσει κι εγώ (το είχαν ξεχάσει) και να μην ανησυχεί και μοιραστηκα οτι η μπεμπα μου γέλασε για πρώτη φορά και με αγνοησαν και σήμερα μιλάνε για φορμακια από την Αμερική που παρήγγειλε η Μόνικα επειδη έχουν γιακα... Νιώθω λίγο μπλεγμενη σε ενα γκρουπ με first world problems κι ένω ακούγεται τέτοιο και το δικό μου πρόβλημα θέλω να τονίσω ότι είναι καλό για μένα να δικτυωθω και να μιλάω με άλλες μαμάδες αλλά σκέφτομαι μήπως χρειάζεται να ψάξω για μαμάδες που ταιριάζουμε περισσότερο. Κι αναρωτιέμαι αν θα παρεξηγηθουν αν σταματήσω τα μηνύματα. Θέλω να απενεργοποιησω τις ειδοποιήσεις γιατί με αποσυντονιζουν. Ήδη ξέρω μια κοπέλα που ταίριαζω πιο πολύ και θέλω να κάνω φοκους καθώς νιώθω υποχρέωση να συμβάλλω στο γκρουπ και χάνω πολυ χρόνο απαντώντας για να μην είμαι αγενης. Νιώθω ότι αφού η κουβέντα αφορά πιο πολύ τη Φοιβη και τη Μόνικα ας τα λένε οι δύο τους, η Ρειτσελ είναι στον κόσμο της ούτως ή άλλως κι εγώ έχω κουραστεί να αναλωνομαι σε όλο αυτό αλλά φοβάμαι να δείξω ότι τις απορρίπτω ξεκάθαρα και φοβάμαι τις συνέπειες του να κλείνω πόρτες. Τι να κάνω;
-Mrs Chandler Big


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σου προτείνω να αναρωτηθείς το εξής: αν δεν ήσουν Ξένη, και ήσουν στη χώρα σου, τι θα έκανες; Κάνε ακριβώς το ίδιο. Και ας είσαι μόνη σου, και ας είναι οι δικοί σου μακριά, και ας μην έχεις βοήθεια.


Θα νιώσεις μοναξιά, αλλά αυτή η μοναξιά είναι καλύτερη από αυτή που νιώθεις όταν είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν σου ταιριάζουν. Θα δυσκολευτείς τώρα, αλλά μακροπρόθεσμα θα κερδίσεις, γιατί θα αυξηθεί ο χρόνος που θα έχεις για να βρεις τις παρέες που σου κάνουν, και αυτές οι παρέες δεν χρειάζεται να είναι άλλες μαμάδες. Μπορεί να είναι μεγάλες γυναίκες, πολύ νεαρές γυναίκες, γυναίκες με μεγάλα παιδιά, γυναίκες χωρίς παιδιά, μπορεί να είναι άντρες. Δεν χρειάζεται να έχει περάσει ο άλλος ακριβώς αυτά που έχεις περάσει για να είναι φίλος. Οι κοινές εμπειρίες είναι καλές, αλλά όπως βλέπεις, δεν αρκούν, και επίσης: είναι πραγματικά κοινές τελικά; Δεν βιώνετε εσείς οι τέσσερις την μητρότητα με πολύ διαφορετικό τρόπο;


Μη φοβάσαι τις συνέπειες, όπως λες. Συνέπειες έχεις και τώρα, που προσπαθείς να χωρέσεις σε μια παρέα που δεν σου δίνει ευχαρίστηση. Αυτές οι κοπέλες έχουν καλά στοιχεία, αλλά και τι έγινε; Και ο χειρότερος εγκληματίας μπορεί να αγαπάει πολύ τη μαμά του. Καλά στοιχεία έχουν όλοι. Το θέμα είναι αν εσύ νιώθεις καλά με τον εαυτό σου όταν είσαι μαζί τους. Θα δεις και κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό: όταν σταματήσεις να προσπαθείς να γίνεις αρεστή, θα δεις πόσες φοβίες και ανασφάλειες έχουν και αυτές, παρά τα λεφτά και τα φορμάκια από την Αμερική. Για να καταλάβεις, οι αντίστοιχες μαμάδες της Αμερικής παραγγέλνουν φορμάκια από την Ευρώπη. Είναι αστεία όλα αυτά. Η ψυχική επαφή έχει σημασία. Μην ακούς την επιφάνεια επειδή νιώθεις ξένη, προσπάθησε να δεις παραπέρα όλοι θα σου φανούν πολύ πιο προσιτοί.

56

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

5 σχόλια
Φίλη του #7Κατ'αρχήν, συγχαρητήρια! Είναι πάρα, πάρα πολύ εκνευριστικό να θέλεις να κρατήσεις μια παρέα επειδή έχετε κοινά στοιχεία όπως "πρώτη φορά μαμά" και σας έχει γίνει λίγο πολύ παραγγελία να δεθείτε, αλλά να βλέπεις εκ του πρακτικού πως δεν ταιριάζετε. Στην ίδια φάση... Μου έχει συμβεί με το μισό δικό μου γκρουπ, που παρόλα αυτά με καλούν πότε πότε σε κάτι που κανονίζουν αλλά το μαθαίνω κατά τύχη συνήθως, αλλά και με ολόκληρο το γκρουπ της φίλης μου με τις οποίες κάναμε ένα δίμηνο μάθημα μασάζ για μωρά. Περάσαμε ωραία, με κάλεσαν σε κανα δυο εξόδους μετά, αυτά. Απλά δεν ταιριάζουν οι προτεραιότητές μας, οι αναζητήσεις και η κοσμοθεωρία, και το βλέπω ότι κάνουν προσπάθεια να με ενσωματώσουν στη συζήτηση ψάχνοντας τι ενδιαφέρει εμένα. Κι ένιωθα τόσο μειονεκτικά στην αρχή, σίγουρη ότι μας κοιτάνε με μισό μάτι με την άλλη Ελληνίδα φίλη.... τελικά τους είπα να μην ανησυχούν και ότι μ'αρέσει να ακούω τις συζητήσεις τους ακόμη και αν δεν συμμετέχω όλη την ώρα, και το ίδιο ισχύει στο whatsapp. Μπορεί να πετάξω κανένα "μα τι γλύκα το μωρό τάδε" και δεν περιμένουν παραπάνω. Α, και δεν θα πάω να τους πω τις ανησυχίες μου γιατί δεν θα ασχοληθεί καμία πάνω από 5 δευτερόλεπτα. You know what? Who cares! Μην τις υπολογίζεις για δίκτυο άμεσης υποστήριξης, μπορεί να είναι χρήσιμο όμως να παραμείνεις στοιχειωδώς στον κύκλο. Πχ οι παραπάνω έψαξαν πολύ περισσότερο περί στερεών τροφών και αποθηλασμού όταν ήρθε η ώρα, έμαθα κι εγώ 2 πράγματα παραπάνω. Το καλό είναι ότι μοιράζονται πολλές πληροφορίες, απλά κράτα ό,τι σε ενδιαφέρει.Απόρριψε και καμια πρόσκληση, πες ότι κανόνισες κάτι άλλο. Βγες και μίλα με αυτή που σου συμπαραστέκεται. Κέρασέ την έναν καφέ, αν έχεις διάθεση φτιάξε μια ελληνική λιχουδιά να μοιραστείτε ή να πάει στον άντρα της - τρελαίνονται, ταιριάζει στο multi-culti ambition τους. Μπορεί να έχει και άλλες φίλες που είναι κι αυτές χαλαρές και συμπονετικές, μάθε με ποιες άλλες κάνει παρέα. Ψάξε για κοντινές βιβλιοθήκες, community centres και γκαλερί, που έχουν προγράμματα μασάζ, sensory play, rhyme/story time δωρεάν ή με χαμηλό αντίτιμο (αν ζεις στην Αγγλία/Ολλανδία/Ελβετία - δεν ξέρω για άλλες χώρες) και πήγαινε τη μπέμπα να ακούει και τη ντόπια γλώσσα. Και μικρή να είναι, εσύ θα παίξεις μαζί της και θα χαρείς, και επίσης είναι χώρος γνωριμιών με περισσότερα ίσως κοινά στοιχεία. Αν σου αρέσει κάτι πολύ, καθιέρωσέ το, πρότεινέ το και στις άλλες με ενθουσιασμό, πού ξέρεις μπορεί κάποια να ακολουθήσει και μετά θα λέει κοίτα τι ξετρύπωσε η Ελληνίδα ;-)Προπαντός, μη σκας. Είναι ένας μαγικός χρόνος, ο πρώτος του παιδιού σου. Επικεντρώσου στην οικογένειά σου και βρες πράγματα που μπορείτε να κάνετε μαζί, και οι υπόλοιποι θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει. Να είσαι καλά και να αφήνεις χρόνο για τον εαυτό σου κ ας είναι για ένα ντους ;-)
Σ' ευχαριστώ πολύ! Όντως πολύ σωστά τα λες και πλέον δε τις υπολογίζω για δίκτυο άμεσης υποστήριξης που για κάποιο μικρό διάστημα τις ένιωσα κάπως έτσι έστω και από μακριά. Κι όντως διακινείται πολλή πληροφορία που πράγματι είναι κάτι χρήσιμο... από θεματακια διατροφής, ύπνου μέχρι νέα για εκδηλώσεις και δραστηριότητες για παιδιά κλπ. Και σιγά σιγά ξεκινησαμε να κάνουμε πράγματα μαζί με τα μωράκια μας και δε δίνω τόσο βάση στο το λένε. Αν αναρωτιουνται τι κάνω καμιά φορά σπάω το μυστήριο και λέω τα νέα μου κι εγώ. Ειλικρινά θέλω να απολαύσω όπως λες τον χρόνο αυτό και υπάρχουν τόσα όμορφα να κάνεις και τόσο λίγος χρόνος. Να είσαι καλά κι εσύ και η οικογένεια σου!
#6.Όπως το καταλαβαίνεις κι εσύ,όπως το λέει και η Λένα,θέμα σύγκρισης είναι.Συνήθως το λέμε για ανθρώπους,που έχουν τα χρήματα,να προσφέρουν στον εαυτό τους αρκετά παραπάνω από όσα μπορούμε εμείς.Πιο αντικειμενικά μπορούμε να δούμε σε ποια κατηγορία βρισκόμαστε,μελετώντας τους δείκτες,οι οποίοι δημοσιεύονται κατά καιρούς και παρουσιάζουν το όριο φτώχειας,το κατώτατο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης κτλ.Ακόμα όμως κι αρκετά πιο ψηλά να βρισκόμαστε από το μέσο όρο,δε σημαίνει φυσικά,ότι είμαστε κι απόλυτα ικανοποιημένοι.
Το πιάσες και δεν το πιασες. Να σημειώσω ότι αυτό δουλεύει με το διάμεσο εισόδημα, όχι τον μέσο όρο (επειδή οι ακραίες τιμές την αφήνουν ανεπηρέαστει).π.χ το όριο φτώχειας ορίζεται ως το 60% της διαμέσου του εθνικού εισοδήματος. Οπότε, δουλεύοντας με περιοχές εισοδήματος να δεις περίπου που ανήκεις. Αυτό όμως ενώ θα έπρεπε να έχει να κάνει με την αγοραστική δύναμη, αρχίζει να μην έχει να κάνει. Γιατί; Επειδή έχουμε πλεον πολλές ποιότητες προϊόντων. Παλιότερα, μπορεί ο φτωχός να έτρωγε κρέας 1 φορά στο δίμηνο, αλλά το κρέας που έτρωγαν ο φτωχός και ο πλούσιος ήταν ίδιο. Τώρα δεν είναι. Είναι αρκετά σύνθετο το πράγμα. Βέβαια σε μια χώρα με 25% ανεργία, 50% ανεργία στους νέους, 500χιλ μεταναστεύσεις κλπ, η σταθερότητα ενός μισθου λίγο πάνω από το χιλιάρικο δεν είναι κάτι αμελητέο.
Εννοείται,ότι είναι πολύ πιο περίπλοκο.Σαν γενικός μπούσουλας όμως μάλλον μπορεί να κάνει τη δουλειά του.Να σχηματίσει μια εικόνα στο πού περίπου βρίσκεται.Δεν είναι πολλά τα χρήματα,που παίρνει.Δεν κάνεις μ'αυτά τη μεγάλη ζωή.Είναι όμως ένα καλό μαξιλαράκι,που προσφέρει και ασφάλεια και προοπτική.Ο 25άρης των 300 ευρώ ούτε από το πατρικό του δεν μπορεί να φύγει.Ακόμα και με τα διπλά,φλερτάρει με τη φτώχεια.2-3 μήνες να μείνει άνεργος,μπορεί να βρεθεί στο δρόμο.Κι είναι πια μεγάλη η μερίδα του κόσμου,όχι μόνο νέοι μόνοι,αλλά και οικογένειες,που ζουν έτσι και δεν έχουν να περιμένουν ένα καλύτερο μέλλον.
#7 να χαίρεσαι το μωράκι σου!Θυμάμαι πόσο παράξενος ήταν ο καιρός που έμεινα στο σπίτι με το μωρό χωρίς να δουλεύω μετά τη γέννα. Εννοώ υπέροχος αλλά ταυτόχρονα τρομακτικός. Υπήρχαν στιγμές ευτυχίας αλλά και στιγμές που η ευθύνη με πλάκωνε. Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη σου να θέλεις να μοιραστείς πράγματα που σου φαίνονται σημαντικά και ότι νιώθεις απομόνωση. Μην κολλάς στις συγκεκριμένες κοπέλες.Πήγαινε παρακάτω. Το γεγονός ότι ΕΤΥΧΕ να είστε μαζί στα μαθήματα εκείνη την περίοδο δε σας κάνει αυτόματα αδερφές ψυχές. Δε θα παρεξηγηθούν αν αραιώσεις από το chat γιατί και οι ίδιες θέλω να πιστεύω ότι αντιλαμβάνονται ότι δεν είστε κολλητές. Στη ζωή μας έχουμε ανθρώπους που είναι αδερφικοί μας φίλοι, άλλους που είναι απλά γνωστοί, άλλους που απλά ταιριάζουν τα ωράριά μας και κάνουμε παρέα κάποια συγκεκριμένη περίοδο και πάει λέγοντας. Αυτό που με είχε βοηθήσει είναι να κάνω mailing list με κοντινούς συγγενείς και φίλους και να τους στέλνω πότε πότε φωτο και μικρά νέα του μωρού μαζί με τα δικά μου νέα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται: κράτα επαφές με όσους είναι πίσω στην Ελλάδα και προσπάθησε να κάνετε δραστηριότητες με το μωρό (στο εξωτερικό τα playgroups είναι πολύ διαδεδομένα). Κάποια μαμά θα βρεις στην πορεία που δε θα σου ταράζει τα νεύρα. ΥΓ. ήμουν κι εγώ σε ένα αντίστοιχο group μαμάδων που τύχαινε να βρισκόμαστε σε μια αθλητική δραστηριότητα για γονείς και μωρά. Κάναμε και παρέα εκτός γυμναστηρίου και chat στο facebook καλή ώρα όπως εσείς. Αν σου πω ότι η μια έφερνε μαζί τη φιλιπιννέζα τους παντού τι έχεις να μου πεις, καλή μου 7, περί συγκρίσεων;
Σε ευχαριστώ για τις ευχές! Ναι η ελλιπής επικοινωνία με καρδιακους φίλους/οικογένεια με οδήγησε να νιώσω κάπως σαν "αφού βρήκα μαμάδες με πρόθυμα αυτιά και όρεξη για επικοινωνία ας ανοιχτω... αχ τι καλά είμαστε μια ευθυμη παρέα!". Γιατί πόσο να πρηξεις και τους δικούς σου για τα μωρουδιακα θέματα και τα της μητρότητας (ορμόνες, κούραση, κακό) και τα όμορφα που θες να μοιραστείς φυσικά! Όπως τα λες, έτυχε να είμαστε σε κάποια μαθήματα αλλά δεν ταιριάζουμε μς όλους τους ανθρώπους! Τελικά ίσως δεν είχαμε τις ίδιες βλέψεις όταν θέλαμε να κρατησουμε επικοινωνία, πχ εγώ ίσως στοχεύα στην παρέα του τυπου "πες ώρα μέρος και πάρε το μπεμπακι σου με το καροτσι κι έλα!" ενώ κάποια άλλη να λέμε λίγα νέα και λίγο έμμεση επίδειξη με φώτο, με τα ψώνια και τέτοια! Στη φάση που έστειλα την ερώτηση τα έβλεπα όλα άσπρο μαύρο, ότι αφού μου την έχουν σπάσει θα βάλω ένα μεγάλο Χ γιατί ένιωθα ότι δεν έχει νόημα η όλη φάση. Αλλά ένιωθα ότι ειχαμε χτίσει μια κάποια σχέση που θα μου έλειπε για τα όσα θετικά έχει να προσφέρει. Έχω επαναπροσδιορισει την πραγματική σημασία και θέση που έχουν στη ζωή μου οι συγκεκριμένες κοπέλες και αυτόματα εχω προσπεράσει αυτό το θέμα και δεν πιεζομαι, δεν συγκρινομαι και επικοινωνώ όπως μου βγαίνει. Και είμαι καλά :)
Αγαπητο 1, οι ανθρωποι είμαστε πολυπλοκοι στις λεπτομεριες αλλα βαρετα απλοι στην ουσία.Τι είναι ο άνθρωπος; ενα κοινωνικο ζώο που θελει να διαιωνιστει, όλα τα αλλα υπηρετουν αυτες τις δύο αναγκες, του κοινωνίζεσθαι και του ερωτευεσθαι.Η "θεση των παιδιων στην λογοτεχνία του 19ου αιώνα" είναι ρεαλιστικα ανουσιο.Η Τεχνη τι πραγματευεται σε καθε γωνια του πλανητη; σε καθε χρονικη στιγμη; τη γεννηση, τον θανατο και τον ερωτα, όλα τα υπολοιπα είναι μικροασχολίες για να περνα ο χρονος μεταξυ γεννησης, ερωτα και θανατου.Γιατί δυσκολευόμαστε; φοβος που δημιουργει ασυνεννοησίες. Γιατί δαιμονιζόμαστε; ελπίδα και όχι ακαδημαικη "αυτοεπιβεβαίωση".Αν δεις στις Τεχνες η μοναξια (συγχρονη "ανεξαρτησία") για χιλιάδες χρονια αντιμετωπιζόταν με συμπόνια όχι χαρα, με λυπηση όχι ελπιδα, και τις λιγες φορες που λειτουργει ως "καλυτερα μονος/η μου" επι της ουσιας ειναι αποπειρα εξορκισμου.Ο ακαδημαισμος δεν μπορει να δει περα τις "αυτο επιβεβαιώσεις" κτλ διότι δεν διαθετει την ψυχη που εκφραζει π.χ. η ποιηση, το θεατρο, η λογοτεχνία (αυτη καθ'αυτη όχι οι αναλυσεις περι αυτης).Ο Ανθρωπος χρειάζεται την ψυχη του να συγκινήται και όχι απλα να γνωρίζει πως λειτουργει ως μηχανισμος.Υ.Γ. το πήγα τοσο "ρομαντικ" διότι οι εννοιες της Τεχνης εχουν αντικατασταθει σε μεγάλο βαθμο απο ακαδημαικες, και αυτο είναι ενα προβλημα που οι ακαδημαικοι δεν μπορουν να κατανοήσουν, μπορουν να κατανοήσουν την σεξουαλικη πραξη αλλα όχι τον ερωτα,τις βιολογικες ορμες αλλα όχι το παθος, μπορουν να κατανοήσουν την σεξουαλικη αντικειμενοποίηση αλλα όχι το καλλος, τις κοινωνικες συμβάσεις αλλα όχι το ηθος και η λιστα τελειωμω δεν εχει.
Νομίζω η Λένα άλλο εννοούσε. Νομίζω ότι εννοούσε ότι θρέφουν στις γυναίκες το παραμύθι του έρωτα ("δεν είσαι τίποτα μέχρι να σε αγαπήσει κάποιος") ώστε να μην ασχολούνται με τα πραγματικά σημαντικά αλλά με τρίχες. Ωραιότατη δικαιολογία για να μην προσπαθούν να ξεχωρίσουν αυτόφωτα. Όλη η ύπαρξη να γυρίζει γύρω από την σημασία που θα τους δώσει ένας άντρας. Απόδειξη και το κοινότατο φαινόμενο που περιγράφει η αμέσως παρακάτω ερώτηση. Έχεις δει κανένα άντρα να σπαταλάει πεντακόσιες ώρες τι έστειλε/πότε έστειλε/πώς το έστειλε/γιατί το έστειλε/αν έστειλε δυο μαζεμένα ή ένα πριν ένα μήνα κι ένα χθες κλπ κλπ.;;; Όχι γιατι θα του κρεμάσουν κουδούνια!Ενώ στις γυναίκες το δικαιολογούν...το αναμένουν μάλιστα ως απόλυτα φυσιολογικό.
Ε όχι ορε Καραβάν δε λέει αυτό η απάντηση.Άσε που προωθείται το αντίθετο από αυτό που λες. Ότι αξίζουν όλοι γιατί.. έτσι.(πουλάει περισσότερο μάλλον γι' αυτο προωθείται)
Littlefinger ενδέχεται να παρενόησα. Δεν το αποκλείω καθόλου. Εξ ου κι είπα δυό φορές "νομίζω". Ίσως αν απαντούσε η Λένα κάποια στιγμή να μας το ξεκαθάριζε αν και φαντάζομαι θα είναι πολύ απασχολημένη. ΟΚ μάλλον έχετε δίκιο. Αυτό που λες μάλιστα ότι προωθείται το μοντέλο να μην προσφέρουμε χειροπιαστά αποδεικτικά του τι αξίζει κάποιος ισχύει. Με το καουμποϋλίκι μας βρε αδερφέ!! :D
Καραβαν' ασε την εμφυλη παραφιλολογία για τα πρωιναδικα της τιβι (οι γυναίκες το ταδε, οι αντρες το δεινα, οι ετεροφυλοι ετσι, οι ομοφυλοφιλοι γιουβετσι). Μια είναι η ουσία, να υπάρχει συνουσία και σ'αυτο είμαστε τα ίδια πρανοικα χάλια όλοι όταν ο Γκοντο δεν μας κανει την χαρη να τσακιστει να ερθει.Υ.Γ. Η αρχικη απαντηση ήταν μακροσκελης -ως συνηθως- αλλα κρατησα μονο το Υ.Γ. και delete όλα τα αλλα, απο του Ποκοπικου τα δοντια γλυτωσες, τυχερη ;P
Είναι επειδή είμαι γλυκούλα και δεν σου πήγαινε καρδιά να με τσακίσεις. :PΈχεις δίκιο ότι analysis = paralysis. Όσο για τα πρωϊνάδικα τσιτατολογούν (φαντάζομαι) επειδή κάπως πρέπει να γεμίσουν τον τηλεοπτικό χρόνο (;). Σ'ευχαριστώ για την ωραία απάντηση.
Ααα δεν αλλαξα την φορμα του παραδειγματος της Αμπα διοτι ηταν γουστοζικα διατυπωμενη, ξερω τι εννοουσε απλα το χρησιμοποίησα ως αφορμη γιατί ο πολυς ακαδημαισμος βλάπτει την Ανθρωπινη Εμπειρια. Εδω ο Μπεκετ καταφερε να αναλυσει ενα τεραστιο κομματι του ανθρωπινου ψυχισμου σε μερικες αραδες, η Δημουλα σε μερικες ακομα ενα αλλο κομματι αυτου και οι ακαδημαικοι χρειάζονται δεκαδες πανεπιστημια, εκατονταδες πτυχία, απειρες σελιδες και αρκετες δεκαετίες για να ξανα ανακαλυψουν τις Παναρχαίες Αληθειες που συναντας σε καθε Μπεκετ, Δημουλα και Λιβαδίτη που διαθετουν οι πολιτισμοι ανα τους αιωνες.Υ.Γ. Και ναι εχω κεφια και δεν αντεξα να μην φλυαρίσω
#7, με εκνεύρισαν οι φίλες σου αλλά με εκνεύρισες και συ γιατί τις ανέχεσαι .Αν με κάποια από τις κοπέλες νιώθεις ότι θα μπορούσες να έχεις μια πιο ουσιαστική σχέση, επεδίωξε να έχεις στενότερες επαφές μαζί της. Και αν παρεξηγηθούν οι άλλες:Ξύδι! Δηλαδή τι θα κάνουν; Θα σε αγνοούν περισσότερο;;; Δεν είναι φίλες σου. Είσαι το κοινό τους για να νιώθουν πιο πλούσιες, πιο "καλές" μητέρες, για να βλέπουν τη ζήλεια και το θαυμασμό στα μάτια σου. Ε μην τις κάνεις το χατήρι.
Έχεις δίκιο... Κι εγώ εκνευριστηκα με μένα! Το έβγαλα από το σύστημα μου και ηρέμησα. Δε μου πήγαινε το μυαλό εκεί και νομίζα ότι είμαστε φίλες αλλά το είχα δει πολύ καλοπροαιρετα. Δε θα παίξω ούτε το παιχνίδι της σύγκρισης ούτε το παιχνίδι του "είμαι ακόλουθος σας και ζηλεύω" που ίσως επιδιώκουν. Τελείως αλλά ήθελα από αυτό το γκρουπ αλλά ο,τι καλό έχει να μου δώσει δεκτό κι ως εκεί.