ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.7.2018 | 12:48

Ραντεβού

Βγήκα με τον πιο υποτονικό βαρετό και μονόχνοτο άντρα του κόσμου. Γιατί μας ζητάνε να βγούμε αν δεν ξέρουν για τι πράγμα να μιλήσουν; Στα μουγκά θα την βγάλουμε είναι δυνατόν; Δεν γίνεται να ανοίγεις πολλά θέματα από ταινίες μέχρι βιβλία και ο άλλος να έχει σε όλα βαθιά μεσάνυχτα. Θα τρώμε και θα κοιτάζουμε τα πιάτα μας; Δεν φτάνει που είναι Όλιβερ Τουίστ ο άλλος, είναι και βαρετός από πάνω. Next.
11
 
 
 
 
σχόλια
Καλημέρα! Παιδιά έχω την αίσθηση ότι μας δείχνουν κάτι κι εμείς κοιτάμε το δάχτυλο. Το άτομο που εξομολογείται μίλησε για ένα ραντεβού όπου δεν υπήρχε θέμα συζήτησης. Για ποια χημεία μιλάμε να υπάρχει αν δεν υπάρχουν καν ενδιαφέροντα του άλλου; Και δεν αναφέρομαι απαραίτητα σε "κοινά" ενδιαφέροντα. Οι περιπτώσεις ποικίλουν: μπορεί να βγεις με κάποιον που και οι δύο είστε σινεφίλ και βιβλιοφάγοι και να μιλάτε συνεχώς για το τι έχετε δει και διαβάσει, μπορεί να βγεις με κάποιον που δεν διαβάζει ενώ εσύ είσαι βιβλιολάτρης αλλά να βλέπει ταινίες, κάτι θα χει να σου πει. Και τέλος, μπορεί να βγεις με κάποιον που σαν απάντηση στο "ποια είναι τα ενδιαφέροντά σου;" θα σε κοιτάξει και θα πει "ε να μωρέ, ξέρω 'γω, αράζω στο pc, πάω για κανέναν καφέ, αυτά...". Στην τρίτη περίπτωση δε νομίζω πως θα αναμένει κανείς να δει αν θα υπάρξει η "χημεία", Επίσης, πιστεύω πως οι ταινίες και τα βιβλία αναφέρθηκαν σαν παράδειγμα. Το θέμα είναι οι δύο άνθρωποι που βγαίνουν να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον να έχουν κάτι να πουν, κάτι που ο συνομιλητής τους θα πρέπει να μάθει γι' αυτούς. Τώρα αν αυτό θα είναι βιβλία που διαβάζουν, αν θα είναι παζλ που έφτιαξαν, αν θα είναι diy βίντεο που είδαν στο youtube, αν θα είναι σκίτσα που φτιάχνουν όταν θέλουν να περάσουν την ώρα τους λίγη σημασία έχει. Η χημεία θα έρθει από το να σου πει ο άνθρωπος που κάθεται απέναντί σου ότι ασχολείται με κάτι και αυτό θα σε κάνει να πεις "έλα, αυτό είναι πολύ δημιουργικό/ενδιαφέρον/πρωτότυπο." Εναλλακτικά: "Καλά εγώ δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια γραμμή ευθεία, μπράβο σου. Μίλα μου γι' αυτό, γιατί σου αρέσει;". Επιπλέον, η χημεία θα έρθει και όταν θα κοιτάξεις το ρολόι κάποια στιγμή και θα συνειδητοποιήσεις ότι έχουν περάσει 2 ώρες χωρίς να το πάρεις μυρωδιά γιατί δεν έχεις σταματήσει να μιλάς για πράγματα. Το ραντεβού δεν είναι ένας διαγωνισμός για το ποιος θα πει την πιο έξυπνη ατάκα. Ο έξυπνος διάλογος θα γίνει πάνω σε ένα θέμα, δεν μπορεί να γίνει στο κενό, δεν έχει και νόημα. Τα ενδιαφέροντα είναι σημαντικά, δεν χρειάζεται να είναι κάτι ψαγμένο, αρκεί να υπάρχει. Το να μην βαριέται ο άλλος να κάνει πράγματα με και για τον εαυτό του δείχνει ισορροπία. Με λίγα λόγια, το "ταυτίζομαι" το δίνω και με τα δύο πλήκτρα του mouse μου (όπως λέμε "και με τα δυο χέρια" ;D ) γιατί οι ανθρώπινες συναντήσεις για να εξελιχθούν σε ανθρώπινες σχέσεις (περιστασιακές, ερωτικές, φιλικές, οτιδήποτε) πρέπει να έχουν κάπου να στηθούν. Ο καθένας πρέπει να παρουσιάσει ένα κομματάκι του εαυτού του όταν γνωρίζεται με τον άλλον. Γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχει δικαιολογία να μην έχεις απάντηση στο "ποια είναι τα ενδιαφέροντά σου".
Λοιπόν, στην αγαπημένη μου δημοτική βιβλιοθήκη γίνεται συνάντηση ατόμων που διαβάζουν ένα βιβλίο και στη συνέχεια συζητάνε γι' αυτό. Το βρίσκω απίστευτα ανιαρό αλλά εσένα ίσως σου ταιριάξει. Τώρα ένα πετυχημένο ραντεβού για μένα είναι να έχει νεύρο και έξυπνους διαλόγους. Αν μπορεί να θυμίζει ταινία, ακόμη καλύτερα. Αν όχι, τι να πω. Να πούμε τ' αναγνωριστικά μας μεν αλλά να μπορούμε να μιλήσουμε για διάφορα θέματα και να μη μου λέει ότι έχω δίκιο ( που οκ έχω δίκιο παίδες μουάχαχα) και να κάνουμε χάβαλο. Υ.Γ. Αναφορικά με τα βιβλία μου αρκεί να έχει διαβάσει ένα έργο του Ντοστογιέφσκι μιας και είμαι ερωτευμένη με το μυαλό του εν λόγω συγγραφέα χρόνια τώρα και τον βρίσκω αξεπέραστο. Και να του άρεσε φυσικά. Άντε και να μου προτείνει κάποιο καλό βιβλίο, ταινία, μουσικό συγκρότημα ή καλή σειρά αν μου κλικάρει ο τρόπος σκέψης του. Αλλά το βασικό είναι να φιλάει ωραία και με διάρκεια. :)
Μολονότι δεν μ' αρέσει να διορθώνω τους άλλους: είνα μονόχνωτος. Αυτό γιατί κατανοώ να μιλάει κάποιος άσχημα για ένα άτομο που του φέρθηκε άσχημα, αλλά το κράξιμο λόγω ανίας, δεν το δέχομαι. Ίσως φταίει το ψευδώνυμό μου, τι να πω.
Έχετε χημεία, σου πετάει έξυπνες ατάκες και υπάρχει αμοιβαία έλξη. Αλλά plot twist: του ζητάς να σου προτείνει βιβλίο και σου προτείνει τις 50 αποχρώσεις του Γκρι. What would you do? :P
Κοίτα, εδώ δεν έχω ξενερώσει με άτομο που είχαμε χημεία όταν θεωρούσε καλή συγγραφέα τη Δημουλίδου, λες να πτοούμαι με '50 αποχρώσεις του γκρι'; Έχω γερό στομάχι. Το πολύ-πολύ να του πω ότι σκέφτομαι να γράψω κι εγώ μια μέρα ένα βιβλίο για μια γυναίκα που έψαχνε τον άντρα που θα της πρόσφερε πολλαπλούς οργασμούς αλλά με κουλτουριάρικο τρόπο. Ο τίτλος θα είναι πρωτότυπος: "Όταν έκλαψε η Νίτσα..." ( σ.σ. : Υπότιτλος: από χαρά) Υ.Γ. Σπάνια όσοι μ' άρεσαν και το 'χαμε συμπαθούσαν τα μη απαραίτητα αναγνώσματα πάντως και δεν μ' ενοχλεί καθόλου.
Kάθε φορά που με βάζουν να μιλήσω για βιβλία ή ταινίες βαριέμαι την ζωή μου. Ασε που συνήθως οι διάλογοι ειναι κάπως "Ναι ναι πολύ καλη ταινια."... "Ναι ναι, συμφωνω υπέροχη". Πολλές φορές για να διασκεδάσω την βαρεμάρα μου προσποιούμαι ότι έχω δει ταινίες που δεν εχω δει και το αποκαλυπτω στο τελος :P Συνηθως το θυμα μου γελαει και βαριομαστε λιγοτερο!