ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η υπερπροσπαθεια βλαπτει κ τη μανα κ το παιδι. Με το δευτερο παιζει κ να χαλαρωσεις κ να αποδεχθεις πως δεν τα ελεγχεις ολα και να εισαι και καλυτερα. Βεβαια απο τη στιγμη που νιωθεις τοσο τεντωμενη δε χρειαζεται να κανεις σκεψεις για δευτερο. Ο πρωτος χρονος του παιδιου ειναι ο πιο απαιτητικος. Μετα τα 2 με 3 πολλα γινονται πιο ευκολα. Οσον αφορα το θηλασμο πρωι βραδυ σε αυτη την ηλικια ειναι μια χαρα.

Το μεγαλωμα ειναι βουνο.αυτη ειναι η αληθεια.ομως εχει τοοοοοσα ωραια!Γιατι οχι τηλεοραση?εννοω πχ 20'?Ανηκει στην glass generation.δεν γλιτωνεις οθονες με την καμια.χωρια που πρεπει να συμβαδιζει εστω κ λιγο με το σημερα κ τους συνομιληκους του.(παιδοψυχιατρος το προτεινει)Εισαι παντα εκει για το παιδι σου κ αυτο απο μονο του ειναι υπεροχο.καλα κανεις κ προσπαθεις πολυ.θα δεις ποσο θα αποδωσει αυτη σου η προσπαθεια αργοτερα.ειμαι σιγουρη.αλλα κ ενα μπρεικ δεν βλαπτει που κ που.χρειαζεται να νιωθεις καλα για να ειναι κ το μικρο σου καλα.Μην προχωρησεις σε 2ο αν δεν εισαι αρκετα σιγουρη.απλα μην.

[Πως θα κανω δευτερο απορω...] -- > δεν θα κάνεις φαντάζομαι μόνη σου, μαζί με τον άντρα σου θα πάρετε μια τέτοια απόφαση. Ποια είναι η δική του συμμετοχή σε όλο αυτό? Έχει ενεργό ρόλο στην ανατροφή ή μόνη σου το τραβάς όλο το λούκι? Καλό θα ήταν να τις εκφράσεις αυτές τις σκέψεις ανοικτά και στον σύντροφο σου. Μην τον αφήνεις στην απ'έξω. Η κοινή συμβίωση, ο γάμος, τα παιδιά απατούν ισότιμα την συμμετοχή και των δύο συντρόφων. Επίσης, δεν είναι υποχρεωτικό να κάνετε δεύτερο παιδί αν οι αντοχές σας είναι ήδη τεντωμένες. Ακούγεσαι πολύ αγχωμένη προς το παρόν για μια τέτοια απόφαση.