Εξομολογούμενε, το να την αφήσεις μόνη της δεν είναι κάτι που γίνεται εύκολα, ιδίως όταν ξέρεις ότι σε χρειάζεται αλλά δεν πρέπει να παραβλέψεις μακροπρόσθεσμα τις 'εκκρεμότητες σου'. Και όσο για τα λεγόμενα περί 'αποκόπτεσαι για να ζήσεις' ή 'παντρεύτηκες τη μητέρα σου', ε, δεν είναι όλοι σε θέση να κατανοήσουν την πραγματικότητα του να έχεις οικονομικές ή οικογενειακές δεσμεύσεις. Αλλά το να ζείς εξ ολοκλήρου με την σύνταξη της σε βάζει αυτομάτως σε δύσκολη θέση και μη ιδανική. Είναι θετικό που το παραδέχεσαι και το αναγνωρίζεις, τουλάχιστον δεν κρύβεσαι πίσω απο προσχήματα και αυτή η διαφάνεια δείχνει οτι έχεις θάρρος. Χρησιμοποιήσε το. Μερικές φορές, αυτοί που δίνουν τέτοιες συμβουλές δεν έχουν βιώσει την ίδια κατάσταση και είναι εύκολο να σου λένε να 'κόψεις τις γέφυρες' όταν οι δικές τους είναι ακόμα ολόκληρες και στέρεες.
10.1.2024 | 02:59
Εξωτερικό
Σκέφτομαι σοβαρά να μετακομίσω στο εξωτερικό. Εδώ έχω ελάχιστους συγγενείς οι οποίοι μένουν μακριά και μόνο την μητέρα μου από κοντινούς συγγενείς. Είναι 67 χρονών και μια χαρά στην υγεία της αλλά δεν θέλω να την αφήσω μόνη της, τι να κάνω; Νιώθω πως πρέπει να μείνω εδώ να την βοηθάω σε ό,τι χρειαστεί αλλά παράλληλα κάτι μέσα μου φλέγεται από την επιθυμία να ανοίξω τα φτερά μου επειδή εδώ νιώθω πως δεν θα βρω ποτέ κάποια δουλειά με αρκετά χρήματα ώστε να μπορώ να βιοποριστώ και στο απαισιόδοξο σενάριο (χτυπήστε ξύλο) που αυτή φύγει από την ζωή, σε 2 με 3 μήνες θα βρεθώ στον δρόμο, άστεγος και άπορος καθώς στη παρούσα φάση ουσιαστικά συντηρούμαστε από τη δικιά της σύνταξη. Νιώθω τελείως ξεκρέμαστος απ'όλους και όλα και είμαι μόλις 28, δεν είμαι και μεγάλος, όλοι μου λένε πως έχω μία ζωή μπροστά μου αλλά εγώ εδώ ασφυκτιώ και θέλω να αλλάξει αυτό, να μη φοβάμαι το σενάριο που κάποτε θα γίνει αναπόφευκτα, αλλά είναι τόσο δύσκολο να την αφήσω και να φύγω, είναι πραγματικά ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο για το οποίο νοιάζομαι και μόνη της φοβάμαι πως δε θα είναι το ίδιο με τώρα...τι θα κάνατε στη θέση μου;
4
