Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά η τέχνη και καίγεσαι για αυτήν, δεν τα παρατάς. Θείος που είχα, στα 7 του πήγαν να του πάρουν καινούρια παπούτσια γιατί τα παλιά του είχαν τρυπήσει στο καταχείμωνο. Είπε " προτιμώ ξυπόλητος και να τα δώσετε για να μάθω πιάνο". Σπούδασε, αποφοίτησε με "άριστα" και έγινε καθηγητής ωδείου.
1.3.2024 | 17:36
Θέατρο ή αλλιώς τα παρατάω;
Είμαι 25. Τελείωσα τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη στην Αγγλική φιλολογία με άριστα στα 4 χρόνια. Κατέβηκα στην Αθήνα με σκοπό να σπουδάσω θέατρο και σκηνοθεσία. Εδώ και δύο χρόνια δουλεύω 70 ώρες, Δευτέρα-Κυριακή σε 2 φροντιστήρια, κάνοντας παράλληλα ιδιαίτερα σε Αγγλικά και Ιταλικά και μεταφράσεις σε Αγγλικά, Ιταλικά, Ρώσικα και Γερμανικά και δουλεύοντας σαν social media manager το ξημέρωμα για έναν οργανισμό. Και αυτά τα δύο χρόνια με πολλές στερήσεις, σε μια πλήρως υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας δίχως θέρμανση, δίχως εξόδους, μερικές φορές και χωρίς φαγητό (περίμενα να φάω στις κουζίνες των φροντιστηρίων και παρακαλούσα να μην έχω αργία). Προφανώς και η ψυχική και η σωματική μου υγεία χειροτέρεψαν αλλά είχα και έχω στόχο να σπουδάσω τέχνη στην Ελλάδα. Και φτάνω στο σήμερα που έχω μερικά μα ελάχιστα λεφτά στην άκρη καθώς τα νοίκια και η ζωή είναι πανάκριβα. Και θέλω να σπουδάσω τέχνη όσο τίποτα άλλο. Και ξέρω ότι δεν θα έχω λεφτά να ζήσω αν το κάνω (μια δραματική θέλει τουλάχιστον 10 ώρες δουλειάς τη μέρα). Και δεν θα μπορώ να δουλέψω για να ζήσω. Και δεν θα έχω κανέναν να με στηρίξει οικονομικά. Και να το σπουδάσω πού θα βρω δουλειά όταν και οι καταξιωμένοι δυσκολεύονται. Έχω αγχωθεί και έχω απογοητευτεί και δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για να σπουδάσω και να ζήσω με αξιοπρέπεια.
6
