Η πρακτική του Margiela διατρέχει διάφορους τομείς όπως η ζωγραφική, η γλυπτική, οι εικαστικές εγκαταστάσεις, το κολλάζ και ο κινηματογράφος, με τα έργα του να μαρτυρούν την προτίμησή του για το περιφρονημένο και το αντισυμβατικό. Ο Margiela μεγεθύνει τις παύσεις αλλά και τις ποιητικές συνδέσεις, αναζητώντας την ομορφιά στο φευγαλέο. Για εκείνον, τα αντικείμενα βρίσκονται σταθερά σε μία διαδικασία μεταμόρφωσης ενώ τα ίχνη του χρόνου αποτελούν μία διαρκή πηγή έμπνευσης. Κεντρικά στοιχεία στο έργο του είναι το σώμα, η επιδερμίδα και η κόμη των ανθρώπων, ενώ το αστικό περιβάλλον λειτουργεί γι’ αυτόν ως ένας άπειρος θαυμαστός τόπος. Το έργο του Margiela είναι αφιερωμένο στο άγνωστο και την έκπληξη, ενώ διακρίνεται για την εξέχουσα ευαισθησία με την οποία ο καλλιτέχνης μεταχειρίζεται τις πρώτες ύλες.

 

Για την έκθεση στην Αθήνα, ο καλλιτέχνης μεταμορφώνει τη γκαλερί και δημιουργεί μία υποβλητική ατμόσφαιρα. Αντλώντας έμπνευση από τη φράση του Alphonse de Lamartine, ποιητή του 19ου αιώνα, «Άψυχα αντικείμενα, έχετε ψυχή (…);», η καλλιτεχνική πρακτική του Margiela εμπεριέχει αναμφίβολα στοιχεία ρομαντισμού, παρόλο που ο ίδιος είναι γνωστός για τον ριζοσπαστισμό του. Στα έργα του «Shore Shoes» και «Barriers» αδρανή καθημερινά αντικείμενα αφυπνίζονται, αποκαθίσταται η αξιοπρέπειά τους και εξιδανικεύονται. Στο έργο του «Steps» ο Margiela χρησιμοποιεί ως σπάνια πρώτη ύλη, το χαλί, για να δημιουργήσει πίνακες που πόρρω απέχουν από τη ζωγραφική. Καθώς απομακρυνόμαστε από αυτούς, η απόδοση του βάθους εντυπωσιάζει και τα χρώματα γίνονται εντονότερα λόγω της οπτικής ψευδαίσθησης.

 

Το ανθρώπινο σώμα και η φόρμα συνιστούν κομβικά σημεία στο έργο του Margiela. Τα τμήματα ανθρώπινων μελών αποτελούν αντικείμενα μελέτης και παρατήρησης, ενώ οι δυνατότητες επέκτασής τους δεν γνωρίζουν όρια. Στη σειρά «Torsos» ένας ώμος, ένας λαιμός και ένας κορμός λιώνουν σε μια ομοειδή βάση που θυμίζει δέρμα, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τους παραδοσιακούς τρόπους έκθεσης και θέασης των αντικειμένων. Τα «Kits» από σιλικόνη, μαύρα ή στο χρώμα της σάρκας, προκαλούν φιλοπαίγμονα διάθεση με τα κατακερματισμένα μέρη του σώματος, ξυπνώντας αναμνήσεις από παιχνίδια κατασκευής. Στο «Vanitas», ως γιος κομμωτή, ο καλλιτέχνης υπενθυμίζει στον θεατή την αδυσώπητη πορεία του χρόνου, που εγγράφεται στις αλλαγές του χρώματος των μαλλιών από την παιδική ηλικία μέχρι τα γηρατειά.

 

Ο Martin Margiela ίδρυσε τον οίκο μόδας Maison Martin Margiela το 1988 και έπειτα από την εικοστή επέτειο της ομώνυμης μάρκας αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κόσμο της μόδας. Έκτοτε έχει αφιερωθεί αποκλειστικά στις εικαστικές τέχνες. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημαντικά μουσεία τέχνης έχουν φιλοξενήσει έργα του, όπως το Bozar (Βρυξέλλες), το Museum Boijmans Van Beuningen (Ρότερνταμ), το Haus der Kunst (Μόναχο), το LACMA (Λος Άντζελες) και το Somerset House (Λονδίνο). Ατομικές εκθέσεις του Martin Margiela έχουν επίσης πραγματοποιηθεί στα Lafayette Anticipations (Παρίσι), M WOODS (Πεκίνο) και LOTTE Museum of Art ( Σεούλ).