«Φύγε από εδώ παλιολεσβία, παλιοκομμούνι. Τι ήρθες να δεις τις αδερφάρες;»

«Φύγε από εδώ παλιολεσβία, παλιοκομμούνι. Τι ήρθες να δεις τις αδερφάρες;» Facebook Twitter
46

Η βιολόγος, μεταφράστρια και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Άθεων, Τ. Ρ., κατέγραψε τα γεγονότα που συνέβησαν την Πέμπτη στο θέατρο ''Χυτήριο'', όπως εκείνη τα βίωσε και καταγγέλλει μέσα από το προσωπικό της ιστολόγιο τη χυδαία φραστική επίθεση που δέχτηκε.

Ακολουθεί η προσωπική μαρτυρία της Τ. Ρ.:

Χτες το βράδυ ξεκίνησα να πάω να δω το Corpus Christi. Ο λόγος που θέλησα να πάω να παρακολουθήσω την συγκεκριμένη παράσταση ήταν η επιθυμία μου να στηρίξω το δικαίωμα των δημιουργών της στην ελεύθερη έκφραση.

Δεν φανταζόμουν ωστόσο πως θα αντιμετώπιζα τόσες δυσκολίες και κινδύνους σε αυτό το απλό εγχείρημα.

Πήρα το μετρό, κατέβηκα στον Κεραμεικό και κατευθύνθηκα από Κωνσταντινουπόλεως προς Ιερά οδό, όπου βρίσκεται το θέατρο. Όμως ήδη από την προηγούμενη διασταύρωση είδα μεγάλο πλήθος συγκεντρωμένο και ΜΑΤ που εμπόδιζαν τη διέλευση.

''Τα ΜΑΤ με εμπόδισαν να πλησιάσω''

Έστριψα λοιπόν δεξιά και βγήκα Ιερά οδό από το προηγούμενο στενό. Μπροστά στο θέατρο υπήρχε συγκεντρωμένο άλλο πλήθος και άλλος κλοιός των ΜΑΤ που τους εμπόδιζε να πλησιάσουν. Πίσω από τον κλοιό υπήρχαν μερικοί πολίτες: ιερείς, μοναχοί, μια κυρία με μαντίλι στο κεφάλι και μερικοί άντρες με κοστούμια, τρεις εκ των οποίων, όπως έμαθα μετά, ήταν βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Ο αέρας μύριζε δακρυγόνο, τα μάτια έτσουζαν, ωστόσο γενικά επικρατούσε σχετική ηρεμία. Πλησίασα τους αστυνομικούς και είπα ότι θέλω να περάσω για να μπω στο θέατρο.

- Φύγετε κυρία μου. Φύγετε σας παρακαλώ.

- Δεν θα γίνει η παράσταση;

- Δεν ξέρουμε. Σας παρακαλώ κάντε πίσω.

Πώς σχολιάστηκε η μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων

Έκανα λίγο πίσω, αλλά δεν έφυγα. Προσπάθησα μάταια να εντοπίσω τους φίλους με τους οποίους είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε εκεί. Έφερα βόλτα τον κλοιό, προσπαθώντας να περάσω, εξηγώντας ότι θέλω να μπω στο θέατρο για να δω την παράσταση, μάταια όμως.

Οι προσπάθειές μου αυτές, καθώς και η μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων που φορούσα, τράβηξαν την προσοχή των διαδηλωτών που άρχισαν να σχολιάζουν:

- Τι θέλει αυτή; Να δει τη παράσταση;

- Λεσβία είναι και θέλει να δει τις αδερφάρες;

- Κοίτα τι γράφει η μπλούζα! Ένωση Άθεων!

- Άθεη είναι!

Το ενδιαφέρον τους στράφηκε πάνω μου και ξεκίνησαν πολλές κουβέντες, οι περισσότερες γεμάτες ένταση. Λογικά άλματα, ύβρεις και απειλές χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων.

Προσπάθησα να κρατηθώ ήρεμη και σταθερή, να απαντώ λογικά και ψύχραιμα, να διατηρήσω την επαφή με τους συνομιλητές μου, και τα κατάφερα, δεν μπορώ να πω το ίδιο όμως για εκείνους. Θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ μέρος των διαλόγων, ανάκατα γιατί δεν μπορώ πια να θυμηθώ με ακρίβεια ποιος είπε τι, με λίγες εξαιρέσεις.

Η χυδαία επίθεση

- Άντε από δω χάμω, κουμούνι του κερατά!

- Τι ήρθες τις δεις τις αδερφάρες; Λεσβία είσαι;

- Δεν σε αφορά.

- Λεσβία είναι μωρέ, δεν την βλέπεις; Δεν έχεις άντρα μαζί σου, δεν έχεις παιδιά ούτε εγγόνια, λεσβία είσαι!

- Κοίτα τη μπλούζα, είναι άθεη! Ουστ από δω μωρή!

- Θέλω να δω το έργο.

- Τις αδερφάρες θες να δεις; Είναι αδερφάρες! Ανώμαλοι!

- Βρίζουν το χριστό μας, την παναγία μας!

- Πού το ξέρετε; Το είδατε το έργο;

- Όχι, αλλά μου το είπαν. Μου είπαν ότι βρίζει το χριστό μας. Πρέπει να απαγορευτεί!

- Αν δεν θέλετε, μην δείτε το έργο. Εγώ γιατί να μην το δω;

- Βλασφημούν το θεό μας! Εμείς έχουμε τον έναν αληθινό θεό!

- Θα ρίξει ο θεός κεραυνό να σε κάψει! Θα δεις τι θα σας κάνει ο θεός!

- Αφού λοιπόν θα το κάνει ο θεός, εσείς γιατί ασχολείστε; Πάτε σπίτια σας να ξεκουραστείτε και εμπιστευτείτε τον θεό.

- Θα πας στην κόλαση!

- Δεν υπάρχει θεός, ούτε κόλαση.

- Δεν υπάρχει; Ε δεν μιλάω μαζί σου, δεν αξίζεις τον κόπο.

- Εγώ θέλω να μιλήσουμε. Πιστεύω ότι αξίζεις τον κόπο.

- Άντε καλέ, μην ασχολείσαι μαζί της, δεν αξίζει, ένα σκουπίδι είναι!

- Φύγε από δω, Αλβανή!

- Ελληνίδα είμαι.

- Ελληνίδα; Αμ' δεν κάνουν τέτοια οι ελληνίδες! Αλβανή είσαι!

- Είσαι σκουπίδι! Ο θεός να σε ελεήσει.

- Αυτή τώρα είναι η θρησκεία της αγάπης;

- Ο χριστός έδιωξε τους αργυραμοιβούς από το ναό του με το φραγγέλιο! Έτσι κι εμείς θα διώξουμε εσάς!

- Δεν είναι ναός εδώ, θέατρο είναι, εσείς είστε που εμποδίζετε εμάς, όχι το αντίθετο.

- Ο χριστός είπε "δεν ήρθα να φέρω αγάπη, αλλά διχόνοια", είπε "φέρτε τους εχθρούς μου και σφάξτε τους εμπρός μου"!

- Δηλαδή θα ήθελες να με σφάξεις;

- Άκου να δεις μωρή, εμείς είμαστε έλληνες χριστιανοί φασίστες! Το 90% στην Ελλάδα είναι χριστιανοί φασίστες, κατάλαβες;

Φασιστικά έχω το δικαίωμα να σου πω να φύγεις!

- Φασιστικά έχεις τη δύναμη, όχι το δικαίωμα.

Ο φανατισμός που ''τυφλώνει''

Κι άλλες φωνές, κι άλλες βρισιές, κι άλλος παραλογισμός. Τυφλή οργή και μίσος, λεκτικές επιθέσεις γεμάτες χολή. Είσαι αγάμητη, είσαι κακογαμημένη, είσαι γυναίκα και το θέλεις το ξύλο σου, πού 'σαι ρε Παπαδόπουλε...

Πιο φανατισμένες φαίνονταν οι γυναίκες, το πιο πολύ μεσόκοπες, αλλά και μερικές ηλικιωμένες και νέες. Η κυρία με το μαντίλι στο κεφάλι που βρισκόταν κοντά στους βουλευτές ήταν απο τις πιο οργίλες. Όταν μου μιλούσε στεκόταν τόσο κοντά μου, που πετάγονταν τα σάλια της στο πρόσωπό μου. Της είπα πολλές φορές, πολύ ήρεμα:

- Σε παρακαλώ, κάνε ένα βηματάκι πίσω. Σε παρακαλώ, μίλα πιο σιγά, να σε ακούω καλύτερα.

Μάταιος κόπος. Τα ίδια και με τον κύριο που διατεινόταν ότι "το 90% είμαστε χριστιανοί φασίστες".

- Μίλα πιο σιγά, να χαρείς. Δεν μπορώ να σε ακούσω καλά έτσι.

- Έχω στεντόρεια φωνή!

Θα ήθελα να μπορούσα να τους πω: δεν είμαι λεσβία, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Έχω άντρα και παιδί, αλλά κι αν δεν είχα, τι θα πείραζε; Δεν είμαι Αλβανή, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Δεν είμαι κομμουνίστρια, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε;

Δεν πιστεύω στο θεό, αλλά τι πειράζει; Κάποιοι άνθρωποι έχουν για το θεό και το χριστό και την παναγία άλλη άποψη από εσάς, τι πειράζει; Ζητάτε σεβασμό στο δικαίωμά σας να πιστεύετε στο θεό όπως εσείς θέλετε, γιατί δεν σέβεστε το δικαίωμα των άλλων να πιστεύουν με άλλο τρόπο ή να μην πιστεύουν καθόλου;

 

Η φραστική επίθεση από τον Ηλία Παναγιώταρο

Στο αναμεταξύ ο κλοιός είχε χαλαρώσει. Προσπάθησα ξανά να πλησιάσω στο θέατρο. Μέσα από την κλειστή καγκελόπορτα είδα έναν άνθρωπο να έρχεται προς το μέρος μας. Υπέθεσα ότι ήταν κάποιος από τους συντελεστές που ερχόταν να ανοίξει για να μπει το κοινό.

Έκανα να του μιλήσω, αλλά ένας ψηλός, παχύς, σωματώδης άντρας - ήταν ο Ηλίας Παναγιώταρος, βουλευτής της Χρυσής Αυγής, όπως πληροφορήθηκα μετά - ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε να φύγω.

- Δεν θέλω να φύγω, θέλω να δω την παράσταση.

- Βρε άντε φύγε από δω, παλιολεσβία, βρωμοκομμούνι, άντε μην φας καμία!

Ήταν αδύνατον να τον παρακάμψω, με απωθούσε με το σώμα του, προχωρόντας κατά πάνω μου, αναγκάζοντάς με να υποχωρήσω. Ένας άλλος άντρας που ήταν μαζί του με πλησίασε και με απώθησε κι εκείνος, σωματικά και λεκτικά. Ακούμπησε πάνω μου και με έσπρωξε με το σώμα του. Πολλοί παρευρισκόμενοι με παρότρυναν να απομακρυνθώ.

- Φύγε από δω, άντε τώρα, άντε τώρα μη φας ξύλο, δεν βλέπεις τι γίνεται;

- Δεν θέλω να φύγω. Δεν θέλω να υποχωρήσω μπροστά στη βία. Έχω δικαίωμα να βρίσκομαι εδώ, έχω δικαίωμα να δω το έργο.

Προσπαθούσα να μείνω σταθερή στη θέση μου, προσπαθούσα να συζητήσω, αλλά μάταια. Το θέατρο πάντα κλειστό και τα ΜΑΤ μπροστά. Οι φίλοι μου άφαντοι. Όσο κι αν ήθελα να μείνω ήρεμη, ένιωθα ταραγμένη, όλο και πιο μόνη και κουρασμένη. Κάποια στιγμή υποχώρησα στο περίπτερο που βρισκόταν λίγα μέτρα από την είσοδο.

Χώθηκα στο πίσω μέρος, ανάμεσα σε στίβες με περιοδικά και γαριδάκια. Εκεί βρισκόταν και ένα ζευγάρι που είχε έρθει να δει την παράσταση και είχε καταφύγει όπως κι εγώ στην ασφάλεια του περιπτέρου. Μίλησα μαζί τους, μια ήρεμη, λογική και συγκροτημένη κουβέντα. Η παρουσία τους μου έκανε πολύ καλό, σύντομα ένιωσα καλύτερα, η ταχυπαλμία μου καταλάγιασε.

 

Τα ΜΑΤ απωθούσαν τους πάντες

Πιάσαμε κουβέντα, σχολιάσαμε την μισαλλοδοξία και την τύφλωση των φανατικών. Αναρωτηθήκαμε γιατί βρίσκονταν εκεί τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής - Παναγιώταρος, Λαγός, Παππάς - και κανένας βουλευτής άλλων κομμάτων;

Γιατί έδιναν το παρόν μόνο φανατικοί θρησκόληπτοι και κανένας υπέρμαχος του πνεύματος και της ελεύθερης έκφρασης; Κάναμε κάποια τηλεφωνήματα σε ραδιοσταθμούς και δημοσιογράφους, παρακαλώντας να ενημερώσουν όσο περισσότερα ΜΜΕ και πολιτικούς μπορούσαν για την κατάσταση που επικρατούσε εκεί.

Μετά από λίγη ώρα βγήκαμε πάλι προς τα έξω. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβανόταν κάθε τόσο. Ο κλοιός σχηματίστηκε πάλι. Τα ΜΑΤ απωθούσαν τους πάντες, εκτός από τους βουλευτές που βρίσκονταν μέσα του. Κάποια στιγμή έγινε μια αναταραχή, οι δημοσιογράφοι πετάχτηκαν πάνω, οι κάμερες πλησίασαν: είχαν έρθει κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Σίγουρα ήταν οι Τατσόπουλος, Ρεπούση και Κατριβάνου, άκουσα και για τον Δρίτσα αλλά δεν είμαι σίγουρη, δεν τους γνωρίζω άλλωστε όλους εξ όψεως.

Έγιναν δηλώσεις, έγιναν κουβέντες για να ανοίξει το θέατρο να μπουν μόνον οι βουλευτές, "για να μην τους περάσει" των διαδηλωτών. Τι να μην τους περάσει, σκέφτηκα, το θέμα είναι να μπει το κοινό, να γίνει η παράσταση, αν μπουν μόνον οι βουλευτές, σιγά το κατόρθωμα.

Οι συντελεστές της παράστασης φοβήθηκαν να ανοίξουν τις πόρτες

Η ώρα περνούσε, η κατάσταση σταθερή. Ακούστηκε ότι οι συντελεστές φοβούνταν - και δικαίως, κατά τη γνώμη μου - ότι αν άνοιγαν τις πόρτες στο κοινό, ενδεχομένως να έμπαιναν και θρησκόληπτοι διαδηλωτές με την πρόφαση ότι θέλουν να δουν το έργο, και να δημιουργούσαν προβλήματα μετά, με πρώτους κατά πάσα πιθανότητα τους ίδιους τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Έτσι οι πόρτες δεν άνοιγαν, οι διαδηλωτές δεν έφευγαν, ούτε κι εμείς άλλωστε.

Ρωτούσαμε κάθε τόσο τους αστυνομικούς αν θα γινόταν η παράσταση, και η απάντηση ήταν σταθερά "δεν ξέρουμε ακόμη". Είδα κάποια στιγμή την Ιωάννα Κούρτοβικ μπροστά μου να λέει στους αστυνομικούς:

- Αυτοί οι άνθρωποι εδώ δεν προκαλούν διατάραξη της δημόσιας τάξης; Γιατί δεν τους απομακρύνετε; Γιατί δεν κάνετε κάτι;

Δεν άκουσα την απάντηση, αλλά την είδα έμπρακτα: τίποτε.

 

''Υπήρξαν στιγμές που λιποψύχησα''

Ένιωθα μετέωρη. Στην αρχή δεν ένιωθα φόβο, αλλά με το πέρασμα της ώρας, υπήρξαν στιγμές που λιποψύχησα. Θυμήθηκα τον άντρα μου, που πάντα ανησυχεί: μην πέσω σε φανατικούς, μην πάθω τίποτα, μην φάω ξύλο. Σκέφτηκα το παιδί μου, που θα κοιμόταν ήσυχο στο σπίτι.

Κι αν στ' αλήθεια με χτυπούσαν; Κι αν γίνονταν επειδόσια και μας μάζευαν όλους στις κλούβες; Κι αν δεν μπορούσα να ξαπλώσω απόψε αγκαλιά με τον άντρα μου, κι αν δεν μπορούσα να ξυπνήσω αύριο το παιδί μου για να πάει στο σχολείο;

Μπήκα στον πειρασμό να φύγω - αλλά είπα, όχι. Δεν θα τους επιτρέψω να με διώξουν, δεν θα τους αφήσω να με τρομοκρατήσουν. Θα μείνω εδώ, και θα μιλήσω μαζί τους όσο αντέχω, και θα ξεκουραστώ και μετά θα μιλήσω ξανά, κι ας μην ακούνε, ας μοιάζουν να μην ακούνε, ας αρνούνται να ακούσουν.

Γιατί όλο και κάποιος μπορεί να ακούσει έστω μια κουβέντα, γιατί όλο και κάποιος μπορεί να κρατήσει κάτι μέσα του, αν όχι από αυτούς, από όσους παρακολουθούν τη συζήτηση. Γιατί ακόμη κι αν κανείς δεν με ακούσει, εγώ θα νιώθω καλά με τον εαυτό μου μόνο αν μιλήσω, μόνο αν σταθώ και τους αντιμετωπίσω. Ήρεμα, ευγενικά και σταθερά.

'

'Έπιασα κουβέντα με ένα διαμαρτυρόμενο''

Εν τω μεταξύ βρήκα μερικούς από τους φίλους μου. Κάποια στιγμή φάνηκε ένας γνωστός μου, ύστερα κι άλλος. Άρχισαν πάλι οι συζητήσεις, με δημοσιογράφους, με γνωστούς και αγνώστους, με υποψήφιους θεατές και με διαδηλωτές.

Έπιασα κουβέντα με έναν κύριο που είχε έρθει να διαμαρτυρηθεί κατά της παράστασης.

- Το έργο αυτό προσβάλει τον χριστό.

- Τι να σας πω, δεν το ξέρω, δεν το έχω δει.

- Εγώ το έχω δει. Δεν κρίνω κάτι αν δεν το δω.

- Μα τότε γιατί μας στερείτε το δικαίωμα να δούμε κι εμείς και να κρίνουμε μόνοι μας;

- Εγώ σας το στερώ;

- Βέβαια, αφού δεν μας αφήνετε να το δούμε!

- Πώς δεν σας αφήνω; Πάτε να το δείτε.

- Μα δεν ζητάτε να απαγορευτεί;

- Ναι, ζητάω να απαγορευτεί.

- Γιατί το ζητάτε;

- Γιατί προσβάλει το χριστό και την παναγία!

- Δεν μου το περιγράφετε, να ξέρω κι εγώ τι ακριβώς δείχνει;

- Δείχνει τον χριστό πάνω στον σταυρό και τους δώδεκα αποστόλους να χορεύουν, δείχνει τον Ιούδα με τον χριστό, ότι είχε σχέση ο Ιούδας με τον χριστό, μιλάει για σχέσεις ανάμεσα σε άντρες, δείχνει την παναγία ότι είναι έγκυος και πάει να γεννήσει, ένας άντρας παίζει την παναγία, της λένε πού είναι ο άντρας σου και λέει πήγε να παρκάρει...

- Δείχνει μια άλλη άποψη για τον χριστό και την παναγία, όχι την δική σας.

- Είναι βλάσφημο το έργο! Βλασφημεί την πίστη μου!

- Και γιατί να μην το κάνει;

Εκεί ο κύριος μπλόκαρε. Ως εκείνη την ώρα, ήταν ήρεμος και συζητήσιμος. Εκεί τσίτωσε.

- Τι λες εκεί; Γιατί να μην βλασφημεί; Πώς γιατί;

- Η βλασφημία είναι αμφισβήτηση του δόγματος. Εσύ αν δεν θέλεις μην το αμφισβητείς. Ένας άλλος  γιατί να μην το

αμφισβητήσει; Εσύ πιστεύεις, εγώ που δεν πιστεύω, γιατί να μην το αμφισβητήσω;

- Δηλαδή δεν πιστεύεις στο θεό;

- Όχι.

- Ε τότε δεν μιλάμε! Δεν πιστεύουμε τα ίδια!

Γύρισε την πλάτη του και απομακρύνθηκε με μεγάλες δρασκελιές.

- Δεν πιστεύουμε τα ίδια, αλλά μπορούμε να μιλήσουμε!

- Δεν μπορούμε!

- Πρέπει να μπορούμε! Είμαστε συνάνθρωποι, συμπολίτες, ζούμε στην ίδια χώρα, στον ίδιο πλανήτη. Πρέπει να μπορούμε να συνεννοηθούμε! Κι όμως, δεν μπορέσαμε.

'

'Γιατί βρίζετε το Χριστό μας''

Κι άλλοι άνθρωποι, κι άλλες κουβέντες.

- Γιατί βρίζετε το χριστό μας; Θέλετε να βρίσουμε εμείς τη μάνα σας;

- Δεν βρίζω κανέναν, θέλω μόνο να δω το έργο.

- Το έργο βρίζει τον χριστό μας. Θέλεις να δείξω εγώ ένα έργο που να βρίζει τη μάνα σου;

- Η μάνα μου, όπως και η δική σου, είναι υπαρκτά πρόσωπα. Ο χριστός και η παναγία είναι ιδέες, υπάρχουν μόνο μέσα στο

κεφάλι σου.

- Τι λες εκεί! Ο χριστός είναι αδελφός μου!

- Άλλο ο αδελφός σου, άλλο ο χριστός. Ο ένας είναι άνθρωπος, ο άλλος είναι πεποίθηση. Άλλο να βρίζω εσένα ή τους δικούς

σου ανθρώπους, άλλο τις πεποιθήσεις σου.

- Για πες μου, θες να έρθω εγώ να βρίσω τις πεποιθήσεις σου;

- Βρίσε τες, ελεύθερα! Κορόιδεψέ τες, κάνε ό,τι θέλεις!

- Μπα; Για πήγαινε να βρίσεις τον Μωάμεθ μπροστά στους μουσουλμάνους, να δεις τι θα σου κάνουν!

- Και αυτό σημαίνει ότι δικαιολογείσαι να μου το κάνεις κι εσύ;

Τζίφος, αδιέξοδο

Τουλάχιστον όμως μιλούσαν, ορισμένοι. Και μερικοί άκουγαν κιόλας. Όπως εκείνος που παρακολουθούσε τον διάλογό μου με τις χριστιανές μαινάδες που με έβριζαν χυδαία, και όταν γύρισα και τον ρώτησα:

- Εσύ πιστεύεις στον θεό.

- Ναι.

- Κοίταξε αυτούς τους ανθρώπους. Πιστεύεις ότι αυτή τη στιγμή διαπνέονται από το πνεύμα του θεού;

Δεν μίλησε. Έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε.

Το ίδιο ερώτημα απηύθυνα και στους ιερείς που βρίσκονταν εκεί, με το σταυρό στο χέρι, αυτοί τουλάχιστον χωρίς να βρίζουν και να απειλούν, αλλά και χωρίς να προσπαθούν να συγκρατήσουν το ποίμνιό τους.

- Είστε ιερέας. Πείτε μου σας παρακαλώ, εγκρίνεται αυτό που συμβαίνει εδώ; Εγκρίνετε αυτή τη συμπεριφορά; Τι κάνετε για να την αποτρέψετε;

Σιγή ιχθύος, αδιαφορία πλήρης.

 

''Προτροπές να αποχωρήσουμε από το θέατρο''

Πιο αποκαρδιωτικό απ' όλα, όμως, και από τις βρισιές και από τις απειλές και τα σπρωξίματα, ήταν η προτροπή που άκουγα διαρκώς από αστυνομικούς, από δημοσιογράφους, από ανθρώπους που είχαν έρθει να δουν την παράσταση, από τους λίγους διαδηλωτές που προσπαθούσαν να χαμηλώσουν τους τόνους, ακόμη και από έναν περαστικό:

- Άσ' το τώρα, άσ' το καλύτερα.

- Φύγε, κάνε πίσω, άσ' τους.

- Άσ' το σου λένε, δεν βλέπεις τι γίνεται;

- Άσ' τους παιδί μου, δεν παίρνουν από λόγια.

- Φύγε, άσ' το, φύγε, άσ' το.

Με έπιαναν από το χέρι και μαλακά προσπαθούσαν να με απομακρύνουν, μου χαμογελούσαν φιλικά, προστατευτικά.

'

'Είμαι εγώ, και είμαι εδώ. Κι εδώ θα μείνω''

Όχι, δεν φεύγω, όχι, δεν το αφήνω. Έχω δικαίωμα να είμαι εδώ. Έχω δικαίωμα να έχω μια διαφορετική άποψη. Έχω δικαίωμα να παρακολουθήσω ένα θεατρικό έργο της επιλογής μου.

Έχω δικαίωμα να τα κάνω όλα αυτά, ακόμη κι αν ορισμένοι νιώθουν προσβεβλημένοι, ακόμη κι αν ενοχλούνται, ακόμη κι αν προσπαθούν να με απωθήσουν με τη βία, αφού έχουν εξαντλήσει τα νόμιμα μέσα χωρίς να το πετύχουν, αφού οι κατηγορίες κατά των συντελεστών κρίθηκαν αβάσιμες και τα ασφαλιστικά μέτρα παράνομα. Και θα ασκήσω αυτό μου το δικαίωμα, χωρίς να επιτρέψω στην βία και τον τραμπουκισμό να με πτοήσει.

Γιατί αν το αφήσω, αν κάνω πίσω, στον χώρο που θα αφήσω εκείνοι θα προχωρήσουν λίγο περισσότερο. Γιατί αν υποχωρήσω, εκείνοι θα νιώσουν λίγο πιο δυνατοί και πιο δικαιωμένοι. Γιατί αν φύγω, εκείνοι θα μείνουν και θα απλωθούν όσο που να μην μένει για μένα καθόλου χώρος πια.

Γιατί αν δεν μείνω σταθερή στη θέση μου τώρα, κάποια στιγμή δεν θα μπορώ να βγω ούτε από την πόρτα του σπιτιού μου. Και αργά ή γρήγορα θα φτάσουν και μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.

Γι' αυτό θα μείνω. Θα είμαι ο εαυτός μου, με τις απόψεις μου, στον τόπο μου. Δεν πρόκειται να φύγω.

Είμαι εγώ, και είμαι εδώ.

Κι εδώ θα μείνω.

46

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Εγώ προσωπικά που πιστεύω στο Θεό, καλώς ή κακώς για πολλούς κι ούτε με νοιάζει, δεν χρειάζομαι μια παράσταση για να υπερασπιστώ την πίστη μου. Έχω ορίσει μέσα μου ποιος είναι ο Θεός για εμένα κι αν μια παράσταση δείχνει κάτι το εντελώς διαφορετικό, τότε δικαίωμα μου να μην την παρακολουθήσω,πόσο μάλλον να εστερνιστώ το νόημα της. Όπως και δικαιώμα όλων εκείνων που θέλουν να τη δουν. Μάθαμε πια να παίρνουμε τον σταυρό στο χέρι,να κρίνουμε και να απαγορεύουμε τα πάντα σε όποιον δεν πιστεύει ό,τι πιστεύουμε εμείς. Ντροπή σε όλους αυτούς που την εμπόδισαν και μπράβο και στην γυναίκα που είχε το θάρρος να μιλήσει! - Ο δικός μου Θεός δίδαξε την αγάπη και την ελευθερία, τον Θεό που παρουσιάζουν αυτοί οι "μαχόμενοι της πίστεως" δεν τον γνωρίζω,κι ούτε έχω πρόθεση...-
Πολιτικός και θρησκευτικός φανατισμός υπάρχει σε όλες τις χώρες, και στις Ευρωπαϊκές. Μην ξεχνάμε ότι πριν λίγες δεκαετίες υπήρχαν οι Ναζί στη Γερμανία, ο Φράνκο και ο Σαλάζαρ στην Ιβηρική Χερσόνησο, οι Σουηδοί έκαναν στειρώσεις σε τσιγγάνους και άλλους ανεπιθύμητους, η Λεπέν παίρνει εκπληκτικά ποσοστά... Ίσως η Αγγλία να κρατιέται πάντα σε μια μέση ιδεολογική κατάσταση αλλά έκαναν και αυτοί μεγάλες καφρίλες όχι και τόσο παλιά (Ιράκ-Αφγανιστάν πιο πρόσφατα). Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η διαφορά μεταξύ Ανατολής-Δύσης αλλά η μισαλλοδοξία.
εναι παιδαριωδες ο τροπος που αντιμετωπιζουμε το μεταφυσικο,να γινεται οργανωση.αλλα προθεσεις υποδηλωνει.και εννοειται οτι φασιζουσες συμπεριφορες,με προκαλυμμα τηνθρησκεια,δεν χαρακτηριζουν το συνολο των πιστων της .αυτο σαν συμπερασμα,κι αν θα ηταν παιδαριωδες
Δεν χρειαζεται το συνολο των πιστων για να δημιουργηθουν και να επιβληθουν "φασίζουσες" συμπεριφορες. Αρκουν οι φανατικοι και αυτοι που θελουν να διατηρησουν εξουσια και χρημα μεσω της πιστης. Και φυσικα αρκει η αδιαφορια των πολλων πιστων που δεν ασχολουνται με αυτα....γι αυτο και ειμαστε τελευταιοι στην Ευρωπη στην εκκομισκευση του κρατους μας.
το δικαιωμα του να πιστευει καποιος η οχι ειναι καθαρα δικη του επιλογη.ο χριστος ειπε οτι ποιος θελει να με ακολουθησει.δεν σημαινει οτι επειδη εγω διαλεξα να πιστευω οτι θα πρεπει να το επιβαλω και στον αλλον.απο εκει και περα ο φανατισμος ειναι κατι που ουτε η ιδιες οι γραφες το αποδεχονται.εχουν μιλησει παμπολοι ιερεις για αυτο το συγκεκριμενο θεμα.στην προκειμενη περιπτωση βαση της θρησκειας μας και αυτα που λεει επρεπε ολοι αυτοι να καθησουν σπιτι τους και να προσευχηθουν για ολον αυτον τον κοσμο που ηταν εκει η για αυτον που εγραψε αυτο το εργο και οχι να πηγαινουν και να βριζουν τον κοσμο.τωρα θα μου πειτε ποιος εχει αναγκη την προσευχη απο εσας αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.σορρυ για το ακυρο ποστ μετα απο καιρο αλλα βλεπω επανηλθε το θεμα και σχολιασα.
Το μόνο προβλημα των άθεων ή οποιωνδηποτε αλλων πολιτων, ΔΕΝ ειναι οι προσευχες των πιστων. Αλλα συνηθως δεν αρκουνται σε προσευχες, όπως πολυ καλα γνωριζεις..
Θυμίζει τη δεκαετία του 80, τότε που είχαν γίνει επεισόδια από χριστιανούς πάλι για τον Τελευταίο πειρασμό, αλλά και από κομμουνιστές για την Ελένη του Γκατζογιάννη!!¨Εχουμε μπλέξει με βαριές θρησκείες σ αυτή τη χώρα, χτριστιανισμός και κομμουνισμός, και δε μας βλέπω να γινόμαστε σύγχρονη χώρα κι Ευρώπη ούτε στον αιώνα τον άπαντα..
Αυτοί που τώρα καμαρώνουν τον Παναγιώταρο να απειλεί, βουλευτής ων και να βρίζει χυδαία εν ονόματι του... Χριστού, θα σκυλομετανιώσουν σε κάποια άλλη στιγμή του μέλλοντος, όταν τα γούστα του Παναγιώταρου θα έρθουν σε αντιπαράθεση με τα πιστεύω τους και θα φάνε τις φάπες τους. Και να τις φάνε οι θεούσες και οι θρησκόληπτοι γεροπαραλυμένοι, πάει καλά, τα ζητάνε οι πισινοί τους, οι άλλοι όμως τι φταίμε;
Με όλο το σεβασμό, στην κυρία Τ. Ρ. :«Χτες το βράδυ ξεκίνησα να πάω να δω το ντέρμπυ, Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη . Ο λόγος που θέλησα να πάω να παρακολουθήσω τον συγκεκριμένο αγώνα ήταν η επιθυμία μου να στηρίξω την ομάδα μου. Έτσι, έβαλα την φανέλα του ΠΑΟΚ και βρέθηκα στις κερκίδες του γηπέδου. Δεν φανταζόμουν ωστόσο πως θα αντιμετώπιζα τόσες δυσκολίες και κινδύνους σε αυτό το απλό εγχείρημα. Με το που αέρας μύριζε δακρυγόνο, τα μάτια έτσουζαν, ωστόσο γενικά επικρατούσε σχετική ηρεμία. Προσπάθησα μάταια να εντοπίσω τους φίλους με τους οποίους είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε εκεί, μάταια όμως. Οι προσπάθειές μου αυτές, καθώς και η φανέλα με το σήμα του ΠΑΟΚ που φορούσα, τράβηξαν την προσοχή των οπαδών που άρχισαν να σχολιάζουν:- Τι θέλει αυτός; Να δει τον αγώνα;- Σαπάκι είναι και θέλει να δει τους ανύπαρκτους;- Κοίτα τι γράφει η φανέλα! ΠΑΟΚ!- Βούλγαρος είναι!Το ενδιαφέρον τους στράφηκε πάνω μου και ξεκίνησαν πολλές κουβέντες, οι περισσότερες γεμάτες ένταση. Λογικά άλματα, ύβρεις και απειλές χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων. Προσπάθησα να κρατηθώ ήρεμος και σταθερός, να απαντώ λογικά και ψύχραιμα, να διατηρήσω την επαφή με τους συνομιλητές μου, και τα κατάφερα, δεν μπορώ να πω το ίδιο όμως για εκείνους. Σπρώξιμο, φτυσίματα, αμέτρητες εμετικές προσβολές για την ομάδα μου, τους γονείς μου, τη Τούμπα, τη Θεσσαλονίκη, απειλές για την σωματική μου ακεραιότητα. Κι άλλες φωνές, κι άλλες βρισιές, κι άλλος παραλογισμός. Τυφλή οργή και μίσος, λεκτικές επιθέσεις γεμάτες χολή. Πολλοί παρευρισκόμενοι με παρότρυναν να απομακρυνθώ.- Φύγε από δω, άντε τώρα, άντε τώρα μη φας ξύλο, δεν βλέπεις τι γίνεται;- Δεν θέλω να φύγω. Δεν θέλω να υποχωρήσω μπροστά στη βία. Έχω δικαίωμα να βρίσκομαι εδώ, έχω δικαίωμα να δω τον αγώνα. Κι άλλοι άνθρωποι, κι άλλες κουβέντες. Τζίφος, αδιέξοδο. Τουλάχιστον όμως μιλούσαν, ορισμένοι. Και μερικοί άκουγαν κιόλας. Όπως εκείνος που παρακολουθούσε τον διάλογό μου με τις οπαδικές ορδές που με έβριζαν χυδαία, και όταν γύρισα και τον ρώτησα:- Μισείς τον ΠΑΟΚ;- Ναι.- Αν τύγχανε και ο πατέρας σου ήταν ΠΑΟΚτσής, θα τον μισούσες και αυτόν;Δεν μίλησε. Έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε...»P.S.1 : Συγχαρητήρια στην κυρία Τ. Ρ., που απολύτως αυθόρμητα φόρεσε την μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων και πήγε στο μοναδικό μέρος όπου υπήρχε θρησκευτική ένταση και θα μπορούσε κάτι τέτοιο να προκαλέσει τη χυδαία αντίδραση φανατικών. Πέσαμε από τα σύννεφα μαζί της με αυτά που τράβηξε και την δημοσιότητα που πήρε το θέμα. Δεν το περίμενε ποτέ … (;) P.S.2 : Οι άθεοι μπορεί να γλυτώσαμε από την παρουσία του Θεού, αλλά από Ενώσεις και Προέδρους δεν θα γλυτώσουμε ποτέ…P.S.3 : Λίγη σοβαρότητα ρε παιδιά…
Τουλαχιστον ατυχης η συγκριση με τα γηπεδα. Εκτος αν εννοειτε οτι πρεπει τα κρατη και οι κοινωνιες να συναλλασσονται με γηπεδικους ορους και ενιοτε χουλιγκανισμο.Σοβαροτητα γι εσας φανταζομαι αποτελει το οτι ειμαστε το πιο θρησκοληπτο και συναμα το πιο οπισθοδρομικο κρατος στην ευρωπη. Α και αυτο που δεν εχει διαχωρισει την εκκλησια απ το κρατος....Επισης δε βρηκατε κατι να σχολιασετε για την επιβολη ακροδεξιων αποψεων δια της βιας , καταργωντας σχετικες δικαστικες αποφασεις. Βεβαια θα αναρρωτιεστε ομως ...γιατι αυτη η χωρα βουλιαζει συνεχως??Παντως οχι απ την κυρια και το μπλουζακι της.
Απάντησα παραπάνω για το μπλουζάκι, με ένα search θα βρεις την απάντηση εκείνη, θα γράψω κι εδώ μερικά πράγματα. Δεν πήγα στο ντέρμπι Άθεων-Θεϊστών, πήγα σε μια θεατρική παράσταση, όπου οι θεατές μπορεί να είναι άθεοι, θεϊστές, ή οτιδήποτε άλλο γουστάρουν, και κανενός δεν του πέφτει λόγος τι είναι και τι όχι.Δεν πήγα να στηρίξω την "ομάδα μου" (τους άθεους), αλλά το δικαίωμα των συντελεστών της παράστασης (οι οποίοι δεν ξέρω καν αν είναι άθεοι ή θρήσκοι ή οτιδήποτε) στην ελεύθερη έκφραση, πέρα από θρησκευτικές προκαταλήψεις.Αυτά όλα τα λέω στην αρχή του άρθρου μου, αν προσέξεις.Οι οπαδοί της "ομάδας" των θεϊστών δεν είχαν κανένα παραπάνω δικαίωμα από μένα να βρίσκονται εκεί. Δεν έπαιζε η ομάδα τους μέσα, δεν ήταν δικό τους το γήπεδο ούτε η θύρα, για να εξακολουθήσουμε την αναλογία. Αν θες να μιλάμε με όρους αθλητισμού, ήταν σαν να πήγα σε αγώνες στίβου (ούτε καν ποδοσφαίρου) και να φορούσα το μπλουζάκι του Παναθηναϊκού και να ήρθαν οι χουλιγκάνοι του Ολυμπιακού να με δείρουν (στο παραπάνω σχόλιο είπα ότι ήταν σαν να πήγα σε αγώνα του Εργοτέλη, ούτε καν αυτό, σαν να πήγα σε άλλο άθλημα τελείως). Είναι χαρακτηριστικό πάντως το γεγονός ότι συγκρίνεις τους ευσεβείς αυτούς χριστιανούς με χουλιγκάνους. Αυτό νομίζω δεν λέει τίποτα για την δική μου υποτιθέμενη "πρόκληση", λέει όμως πολλά για εκείνους και για το επίπεδό τους.Η ειρωνία με το ότι φόρεσα την μπλούζα "αυθόρμητα" περιττεύει, μια που εγώ η ίδια παραδέχομαι ότι δεν την φόρεσα αυθόρμητα. Στο άρθρο μου λέω ότι σαν Ένωση Άθεων είχαμε κανονίσει να πάμε ομαδικά στην παράσταση για να στηρίξουμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης (έχω και λινκ για την σχετική ανακοίνωση της Ένωσης). Να πάμε να δούμε το έργο απλώς, όχι να διαδηλώσουμε - αν και θα ήταν κι αυτό δικαίωμά μας, αν διαδηλώναμε ειρηνικά.Φυσικά και δεν την φόρεσα τυχαία τη μπλούζα. Και μια που τραβάτε όλοι τέτοιο κόλλημα με την μπλούζα, να σας πω αναλυτικά γιατί τη φόρεσα.1. Γιατί όπως ήδη είπα θα πηγαίναμε ομαδικά ως Ένωση να στηρίξουμε το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση πέρα από θρησκευτικές προκαταλήψεις. Δεν δεχόμαστε πως μπορεί οι ελευθερίες να περιορίζονται για θρησκευτικούς λόγους και θελήσαμε να το δείξουμε έμπρακτα. Ήθελα λοιπόν να φανεί ότι ήμουν εκεί ως μέλος της ΕνΑ.Ξαναλέω, για να μην αρχίσουμε τα ίδια τύπου "να ορίστε πήγαινες γυρεύοντας" ότι δεν πήγα σε ναό ή σε θρησκευτική συγκέντρωση. Σε θεατρικό έργο πήγα, να το δω πήγα, και τίποτε άλλο. Αλλά κι αν πήγαινα σε ναό με τη μπλούζα, αυτό τάχα θα δικαιολογούσε τέτοια συμπεριφορά; Το πολύ να δικαιολογούσε να με παρακαλέσουν να βγω έξω επειδή δεν ανήκω στο δόγμα τους (αν και με τους τουρίστες, που δεν μπορείς να ξέρεις τι θρήσκευμα έχουν ούτε τους ρωτάνε, δεν βλέπω να έχουν πρόβλημα - ούτε στους γάμους περνούν τους καλεσμένους από εξέταση). Αυτή είναι η νοοτροπία τύπου "φορούσε μίνι, τα τράβαγε ο κώλος της, καλά έκανε και τη βίασε". Όχι φίλε μου, ο βιασμός είναι βιασμός, και ο βιαστής φέρει ολόκληρη την ευθύνη της πράξης του. 2. Ήταν να συναντηθούμε με άτομα που δεν με γνώριζαν, και η μπλούζα με καθιστούσε αναγνωρίσιμη. Σε συναντήσεις της ΕνΑ πάντα τη φοράω, ιδίως όταν η συνάντηση είναι κάπου έξω, πχ όταν κάνουμε ομαδικά εθελοντικές αιμοδοσίες, για να με εντοπίζουν όσοι έρχονται για πρώτη φορά.Ναι βέβαια θα μπορούσα να κρατάω ένα κόκκινο γαρίφαλο, αλλά μου φάνηκε πιο πρακτικό και πιο ευθύ να βάλω το μπλουζάκι.3. Η Ένωση Άθεων είναι σημαντική για μένα. Είμαι ιδρυτικό μέλος και θεωρώ σημαντικό να υπάρχει μια τέτοια ένωση και να διαδοθεί και να διευρυνθεί. Για το λόγο αυτό φοράω το μπλουζάκι όποτε θεωρώ ότι υπάρχουν πιθανότητες να τραβήξει την προσοχή και να λειτουργήσει σαν διαφήμιση. Νόμιμο είναι, θεμιτό είναι. Αν δεν θες το προϊόν, δεν αγοράζεις. Αλλά δεν βρίζεις αυτόν που το πουλάει.Το είπαν ήδη αρκετοί, ας το πω όμως κι εγώ: το να δείχνω δημόσια και εμφανώς ότι είμαι άθεη (με το μπλουζάκι ή με άλλον τρόπο) είναι αδιανόητο να θεωρείται ότι προσβάλει οποιονδήποτε. Αλίμονο αν δεν μπορώ να δηλώσω τις πεποιθήσεις μου δημόσια. Όπως δεν νοείται ως προσβολή να φορά ο χριστιανός έναν σταυρό, έτσι δεν μπορώ να δεχτώ ότι νοείται ως προσβολή να φοράω μπλουζάκι που να δείχνει ότι είμαι άθεη.Επικρατεί ακόμη η άποψη ότι το να είσαι άθεος είναι κάτι που πρέπει να το κρύβεις, γιατί προσβάλει, ενοχλεί ή δεν ξέρω κι εγώ τι, και ότι πρέπει να δείχνουμε υπέρμετρο σεβασμό στην υπερευαισθησία των θρήσκων σχετικά με την πίστη τους. Νομίζω ότι είναι καιρός να κατανοήσουμε πως οι πεποιθήσεις όλων μας είναι ισότιμες και αξίζουν ακριβώς τον ίδιο σεβασμό - ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο - και ότι η δημόσια έκφραση αντίθετων πεποιθήσεων δεν μπορεί να νοείται ως προσβολή για κανέναν.Καιρός είναι, νομίζω, να βγούμε από την ντουλάπα.
Λοιπόν, μιας που το σόι μου είναι πολύ της θρησκείας, καλοί άνθρωποι αλλά φοβισμένοι απο την ζωή, όταν ήμουν μικρούλα πήγαινα κάθε Κυριακή στο κατηχητικό και στις λεγόμενες ΧΜΟ ομάδες (Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες). Η αλήθεια είναι πως είχα απογοητευσει τραγικά τον ορθόδοξο εαυτό μου όταν άκουγα εκφράσεις όπως "όποιος αγαπάει περισσότερο την μάνα του ή τον πατέρα κλπ απο τον Χριστό, τότε δεν αξίζει να λέγεται Χριστιανός" ή " είναι μεγάλη αμαρτία να φιλήσεις π.χ τον επιτάφιο όταν έχεις περίοδο " και ήξερα πως μου ήταν αδύνατον να τις υιοθετήσω και να πρεσβεύω. Εντάξει ήρθε το πρώτο σοκ, άρχισε και λίγο η κρίση του εφηβικού μου μυαλού να κάνει δειλά-δειλα τα πρώτα της βήματα και πέρασα στην φάση της αμφισβήτησης... όλα καλά με μένα και δεν κρατώ και κακίες, χαζομάρες άλλωστε έχω ακούσει πολλές απο τότε. Διαβάζοντας το άρθρο σκέφτομαι πως ετσι λοιπόν καταλήγουν αυτοί που παρέμειναν σε αυτόν τον hardcore για μένα κόσμο των νεοχριστιανών των οποίων όλα τα πιστευω είναι συγκεντρωμένα στα πρόσωπα του Ιησού- της Παναγίας και των αγίων, χωρίς καμια παραπάνω ανάλυση πια. Ας κλεβει ο άλλος, ας αδικεί, ας χτυπά, ας βιάζει, φτάνει να μήν πιάσει στο στόμα του την Ορθοδοξία του και την περήφανη Ελλάδα του, αυτά είναι τα όρια. Θυμήθηκα έντονα σήμερα το τραγούδι των Αctive Member για τον Χριστό, όπου ο Χριστός παρακαλεί έναν μεθυσμένο να μεταφέρει στους χριστιανούς πως η γιορτή του Πάσχα ακυρώνεται γιατί "αυτοί τα απλά μου λόγια τα κάνανε κανόνες και σκοτώνουν στο όνομά μου" , κάπως έτσι ήταν ο στίχος...
Χωρίς αμφιβολία είναι τραγικά όλα αυτά..αλλά κόλλησα από μια φράση της: "Η βλασφημία είναι αμφισβήτηση του δόγματος"Είναι περίεργο που δεν το σχολίασε κανείς τώρα..Εδώ φτάσαμε ? Να βρίζουμε τα ήθη των άλλων για να προβάλλουμε την διαφωνία μας ?Και ποιος μας λέει ότι το ίδιο δεν σκέφτηκαν και αυτοί που πήγαν να εμποδίσουν το έργο να ανέβει ?
Ντροπή.Ντροπή που δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ από τις έννοιες που προσπαθούμε να διατηρήσουμε και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας. Ούτε σεβασμός,ούτε αξιοπρέπεια,ούτε ήθος.Είμαστε γελοίοι μέχρι το μεδούλι που αφήσαμε να πάρουν τα πράγματα τέτοια τροπή,γιατί ο φασισμός δεν αναδύεται έτσι τυχαία..Αλλά όταν όλοι κοιτούσαν την πάρτη τους...
Απαράδεκτος ο Μεσαίωνας της κάθε ακροδεξιάς θεούσας ...Απαράδεκτη η στάση της αστυνομίας.Απαράδεκτη και η σιωπή του μέχρι τώρα συνετού αρχιεπίσκοπου. (Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΠΛΕΟΝ!)Απαράδεκτη όμως και τόση πρόκληση!Ένας άθεος οφείλει να είναι αξιοπρεπής και ανεξίθρησκος. "Αντιθεούσες" δεν χρειαζόμαστε! Η Τέχνη τουλάχιστον δεν τις χρειάζεται!Άλλο να είμαι άθεος και άλλο να προκαλώ τη λύσσα των σκοταδιστών.Απαράδεκτη δε και προσβλητική για τους καλλιτέχνες η δικαιολογία: η κυρία δεν πήγε επειδή άκουσε ότι πρόκειται για μια καλή παράσταση ή, έστω, επειδή την ενδιέφερε το θέμα της. Όχι! Ούτε καν το άλλοθι της φιλότεχνης δεν προέβαλε. (Αναρωτιέμαι πόσες φορές έχει πάει στο θέατρο). Πήγε, λέει, για να στηρίξει το δικαίωμα των δημιουργών της στην ελεύθερη έκφραση! Αν ήμουν ηθοποιός, το τελευταίο που θα ευχόμουν για την παράστασή μου θα ήταν θεατές με μπλουζάκια που να κραυγάζουν τη θρησκεία ή την αθεΐα τους... Άσε που αν φοβάσαι μήπως δεν ξαναδείς τον άντρα και το παιδί σου, δεν το παίζεις Μπουμπουλίνα των άθεων φορώντας κόκκινο πανί για να περάσεις μέσα από ένα κοπάδι εξαγριωμένων ταύρων! Το μόνο που κατάφερε να κάνει η κυρία ήταν να τους δώσει σημασία αντί να τους αγνοήσει επιδεικτικά. Και στο κάτω κάτω οι σκοταδιστές δεν ήρθαν για να μπλοκάρουν κάποια συνάθροιση αθέων! Το μπλουζάκι τι το ήθελε;
Ποια ειναι η προκληση αγαπητε? Το να λες τι εισαι και τι πρεσβευεις , νηφαλια και με διαλογο? Αυτο που λες ειναι σαν το ..οκ να εισαι ομοφυλοφιλος αλλα μονο στο σπιτι σου, να μη σε βλεπω, να μην ξερω οτι υπαρχεις. Και βρισκω τη γνωμη σου τουλαχιστον υποκριτικη, οταν οι αθεοι η εστω αθρησκοι πολιτες αυτης της χωρας , πρεπει να ανεχομαστε τις καθε ειδους "ιερουργιες" ως δεδομενες, να ανακατευονται σε θεματα της πολιτειας, και μαλιστα να πληρωνουμε ολοι γι αυτες.Ο καθενας που πηγε σ αυτη την παρασταση πηγε για καποιο διαφορετικο λογο. Η συγκεκριμενη κυρια πηγε για τον δικο της....Θα πρεπε να παει μονο ως φιλοτεχνη? (και που το ξερεις οτι δεν ειναι?)Δηλαδη αν καποιος θελει εμπρακτα να στηριξει το πληττομενο δικαιωμα καποιου αλλου θα πρεπει να ανηκει στην ομαδα? Ενας αντρας για να στηριξει τα δικαιωματα των γυναικων στην εργασια , θα πρεπει να ειναι κι αυτος γυναικα? Θα μας τρελανετε...???Η κυρια λοιπον ισως να προσπαθησε να τους αγνοησει, αλλα της ειχαν κλεισει την εισοδο του θεατρου και την απειλησαν. Γιατι αυτος που κραταει, ή φοραει σταυρο ειναι για σας φυσιολογικος , ενω αυτος που φοραει ενα μπλουζακι με logo, ειναι προκλητικος ? Μαλλον γιατι το πρωτο το θεωρειτε δεδομενο...ενω το δευτερο σας ταραξε τη "γαληνη" Επρεπε κατ εσας να σωπασει και να γυρισει σπιτι? Καπως ετσι ερχονται οι δικτατοριες αγαπητε....απ την πολλη σιωπη και αδιαφορια ...
Ρε γμτ τόσα χρόνια χριστιανοί και άθεοι συνυπήρχαν σχετικά αρμονικά. Βγήκαν αυτοί οι χρυσαγίτες και τα κάναν όλα κ**ο. Δεν πάμε καλά.Για τα σούργελα έξω από το θέατρο, δε θεωρώ ότι είναι χριστιανοί, ειναι σε δουλειά να βρισκόμαστε και δώστε μας τα 10' διασημότητας. Πάντως ένωση Άθεων;; Τι νόημα έχει αυτή η οργάνωση;; Δηλαδή όταν μαζευονται τι κάνουν;;
Το νοημα της οργανωσης ειναι η απελευθερωση του ανθρωπου στην καθημερινη ζωη του απο "φτιαχτες" υπαγορευσεις οποιασδηποτε θρησκειας, ακολουθωντας τις εξηγησεις της επιστημης για τη ζωη και τον κοσμο. Σκοπος της ειναι να ακουστει και αυτη η αποψη και να διαδοθει. Βεβαια στα ημιθεοκρατικα κρατη οπως η ελλαδα, η ενωση αυτη παρεμβαινει σε υπουργεια και οργανισμους με σκοπο τον διαχωρισμο εκκλησιας κρατους, την πραγματικη ανεξιθρησκεια κλπ.Πρακτικα να μην πληρωνουμε φορους για οτι η εκκλησια θεωρει ιερο ....βατοπεδια, μισθους, μεταφορες εικονων και φωτος, "αγαθοεργιες" , εργολαβιες κλπ.Να μην ορκιζονται οι κυβερνησεις , ο στρατος , και τα δικαστηρια μας στο ευαγγελιο (μοναδικοι στην ευρωπη) αλλα στο νομο και το συνταγμα.Να γραφονται τα σχολικα βιβλια χωρις την εγκριση της εκκλησιας , να μην ειναι υποχρεωτικος ο εκκλησιασμος και τα θρησκευτικα, να επιτραπει επιτελους η σεξουαλικη διαπαιδαγωγηση στα σχολεια (μοναδικη ευρωπαικη εξαιρεση) και αλλα πολλα.Μπορει σ εσας αυτα να φαινονται ανουσια, για τον μεσο ευρωπαιο πολιτη ομως ειναι σημαντικα.ΥΓ ελπιζω να μην εχετε εννοησει οτι "αθεοι" ειναι επισης μια σεχτα....χωρις καποιον θεο να λατρεψει στις "τελετες" στις οπoιες μαζευονται.Μπειτε στο www.atheia.gr
Τα αιτήματά σας όπως τα βλέπω εδώ είναι λογικότατα, και όχι μόνο για έναν άθεο. Η εκκοσμίκευση της πίστης είναι αλήθεια ότι υπάρχει έχοντας δημιουργήσει αρκετά προβλήματα -το διαχωρισμό κρατους/εκκλησίας για παράδειγμα δεν μπορώ να καταλαβω γιατί τον καθυστερούμε. Πάντως μ'αυτά και μ'αυτά διαφημίσαμε μια κατά πως φαίνεται αδιάφορη και κακόγουστη παράσταση (διαβάζοντας κριτικές στο ιντερνετ, δεν την είδα)
Τι νόημα έχει: να διεκδικήσει το διαχωρισμό εκκλησίας-πολιτείας, να ενημερώσει πολίτες για τα δικαιώματά τους σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας και να τους βοηθήσει να τα διεκδικήσουν (υπάρχει μεγάλη άγνοια και κωλυσιεργία από το κράτος), να υπερασπιστεί νομικά και με άλλα μέσα τα δικαιώματα των άθεων άθρησκων και αγνωστικιστών (όπως λόγου χάρη στην παρούσα περίπτωση), να προωθήσει με δράσεις και εκδηλώσεις τον ορθολογισμό και τον σκεπτικισμό, να γίνει φορέας της άποψης των άθεων στον δημόσιο διάλογο (αυτό πάει να πει να μη ρωτάμε μόνο τον αρχιεπίσκοπο τη γνώμη του για θρησκευτικά ζητήματα, αλλά και τους άθεους - και τους φορείς άλλων θρησκευμάτων βέβαια).Τι κάνουμε όταν μαζευόμαστε: συζητάμε πώς μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους που ανέφερα παραπάνω, ανταλάσσουμε ιδέες, απόψεις, ειδήσεις που μας ενδιαφέρουν, παρακολουθούμε ταινίες ή διαλέξεις και κάποιες φορές απλώς διασκεδάζουμε παρέα με ανθρώπους που έχουν παρόμοιο τρόπο σκέψης με εμάς. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσες να τα βρεις με μια απλή αναζήτηση στο google. Πολύ θα ήθελα να καταλάβω γιατί φαντάζει τόσο παράξενο σε τόσο πολύ κόσμο η ύπαρξη μιας ένωσης άθεων.
Καταλαβαίνω τις καλές προθέσεις της κυρίας, αλλά τι περίμενε να συναντήσει πηγαίνοντας εκεί, σε ένα φανατισμένο θρησκευτικό όχλο, με μπλουζάκι της Ένωσης Αθεων;; Σαν να πήγαινα εγω με τη φανελα του Παναθηναϊκού στη Θύρα 7!! 'Ηλπιζε δηλαδή πως θα εκανε διάλογο;
Αν θέλουμε να κάνουμε αναλογία με το ποδόσφαιρο, είναι σαν να πήγαινα με φανέλα του Παναθηναϊκού σε έναν αγώνα του Εργοτέλη, και να έβρισκα απ' έξω ένα τσούρμο φανατισμένους Ολυμπιακούς που να θέλουν να εμποδίσουν όλους αδιακρίτως να δουν τον αγώνα.Σε θέατρο πήγα, δεν πήγα στη μητρόπολη ούτε στον επιτάφιο με το μπλουζάκι των άθεων, για να πεις ότι προκαλώ - που και στη μητρόπολη να πήγαινα, αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι θα ενοχλούνταν, δεν αντιλαμβάνομαι όμως πώς αυτό θα δικαίωνε ύβρεις και απειλές. Και όχι, δεν ήλπιζα να κάνω διάλογο (αν και τελικά έκανα, και χαίρομαι γι' αυτό), ήλπιζα να δω την παράσταση. Δεν φανταζόμουν ότι θα έβρισκα φανατισμένο θρησκευτικό όχλο απ' έξω. Περίμενα διαδηλωτές, αλλά νόμιζα ότι θα ήταν ειρηνικοί. Το γεγονός ότι κι εσύ θεωρείς λίγο πολύ δεδομένο ότι θα ήταν επιθετικοί (ο παραλληλισμός με φανατικούς οπαδούς ομάδας ποδοσφαίρου αυτό δείχνει), χαρακτηρίζει εκείνους, όχι εμένα.Περισσότερα για το μπλουζάκι παρακάτω, γιατί βλέπω ότι κι άλλος κόλλησε με αυτό.
Ίσως μια καλύτερη αναλογία θα ήταν να πήγαινε κάποιος με φανέλα ΠΑΟ σε προβολή ντοκυμαντερ για την παράγκα του Ολυμπιακού.Για να ξεκαθαρίσουμε συμφωνώ μαζί σου πως τέτοιες συμπεριφορές "διαδήλωσης" είναι καταδικαστέες. Σαν γενική παρατήρηση, εύχομαι να συμφωνείς και εσύ πως δεν θα πρέπει κάποιος να χαρακτηρίζει όλοκληρο σύνολο με τις πράξεις ενός υποσυνόλου.Θα επαναλάβω μια παρατήρηση που είχα δει και σε ένα σχόλιο θέσης/άποψης άθεου για τις θρησκείες: Το βρίσκω λίγο ειρωνικό να ασχολείσαι με κάτι που εσύ ο ίδιος γνωρίζεις / είσαι βέβαιος πως δεν υπάρχει. Το αντιλαμβάνομαι και το δέχομαι όταν αυτό επηρεάζει τα δικαιώματά σου. Παραδείγματος χάρη, να μην πιστεύω σε Θεό και να με υποχρεώνουν να μαθαίνω θρησκευτικά / να πληρώνω μισθούς (με φόρους) σε παπάδες / να μην μπορώ να παντρευτώ τον άνθρωπό μου ασχέτως φύλου / να μην μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα για τις πεποιθήσεις μου κοκ. Στη προκειμένη περίπτωση όμως δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας άθεος θα μπορούσε να παρακολουθήσει μια θεατρική παράσταση για το Χριστό είτε αυτή είναι θετική είτε αρνητική είτε ουδέτερη. Ποιο το (επιστημονικό/διαπαιδαγωγικό) όφελος για κάποιον που ψάχτηκε και κατέληξε συνειδητά ότι δεν υπάρχει θεός; Προσωπικά δεν μπορώ να το αντιληφθώ. Και για να μην παρεξηγηθώ ο καθένας - μαζί και ο άθεος - έχει το δικαίωμα της ελεύθερης άποψης/κριτικής για όλα ανεξαιρέτως. Εαν ο σκοπός είναι η διαφώτιση, θα το καταλάβω και θα το δεκτώ. Αυτό που δεν δέχομαι όμως είναι ο τρόπος και το ύφος αρκετών άθεων όταν κάποιος υποστηρίξει τη πίστη του. Και το έχω δει σε αρκετά μπλογκς από διανοούμενους και πίστεψέ με ο τρόπος, το ύφος και οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιούν θα μπορούσαν κάλλιστα να συγκριθούν με αυτά που χρησιμοποίησαν οι διάφοροι έξω από το θέατρο.
Eυτυχώς, για να πάρουν κι άλλοι κουράγιο,για να συνεχίσουν να ζουν με αξιοπρέπεια,να στηρίξουν τον εαυτό τους.Ιδιαίτερα οι νέοι, που παλεύουν καθημερινά.