Aυτά είναι τα 26 πιάτα του Noma στην Κοπεγχάγη

Facebook Twitter
18


[via Huff post]

Τα πρώτα δύο πιάτα είναι καμουφλαρισμένα ως διάκοσμος του τραπεζιού. Τα «κλαδιά» είναι από ζύμη, πασπαλισμένη με σκόνη άγριου κυπαρισσιού, τα κόκκινα λουλούδια είναι φαγώσιμα και είναι γεμιστά με σαλιγκάρια.

Cladonia rangiferina («βρύα ταράνδων» μια λειχήνα που αποτελεί τη βασική τροφή ταράνδων και καριμπού και καταναλώνεται και από τον άνθρωπο), πασπαλισμένη με σκόνη μανιταριών cep, πάνω σε πράσινη πόα

Χοιρινή πέτσα με μια λεπτή, ξινή κορδέλα ενός είδους φραγκοστάφυλου

Ένα είδος μυδιού με ζεστό πουρέ από σέλερι πάνω σε φαγώσιμο «κέλυφος»

Νοσταλγία για τους Δανούς: μια αλμυρή παραλλαγή ενός παραδοσιακού γλυκού. Ένα λεπτό μπισκότο αλειμμένο με αλμυρό σουηδικό τυρί συνοδεία ρόκας.

 

Ανοίγοντας το γυάλινο βάζο, γεμάτο με πάγο, τέσσερις ζωντανές γαρίδες των Φιόρδ προσπαθούν να δραπετεύσουν.

Ένα τόσο λεπτό που καταντά διαφανές μπισκότο από φύκια και μια τραγανή στρώση κοτόπουλου δημιουργούν τις φέτες που γεμίζουν ένα σάντουιτς με αυγοτάραχο κυκλόπτερου

Οι κορδέλες πατάτας είναι γεμιστές με συκώτι κοτόπουλου και άγρια μανιτάρια

 

Γλυκά αφυδατωμένα καρότα, ψημένα ελαφρά σε ένα μπολ με σκόνη ξινολάπατου

 

Συκώτι μπακαλιάρου πάνω σε ένα κρουτόν από καραμελωμένο γάλα 

Δύο αβγά ορτυκιού, μαριναριστά σε άλμη και καπνιστά

Το Æbleskiver είναι ένα παραδοσιακό δανέζικο χριστουγεννιάτικο γλυκό, ζύμη γεμιστή με γλυκά μήλα. Στο Noma το γλυκό γίνεται αλμυρό καθώς τα μήλα αντικαθίστανται από μαριναρισμένα αγγουράκια και μέσα στη ζύμη υπάρχουν μικρά ψαράκια που λέγονται muikku.

Τα πάντα τρώγονται, ακόμα και το χώμα. Ραπανάκια σε «χώμα» φτιαγμένο από αλεύρι φουντουκιού. Τον πάτο της γλάστρας υπάρχει γιαούρτι και φρέσκα μυρωδικά.

 

Κριτσανιστή πέτσα αγριόπαπιας με αβγοτάραχο μπακαλιάρου και μυρωδικά

Μια φωλιά φτιαγμένη από σιγοβρασμένο στήθος από μοσχάρι

 

Ένα οστρακοειδές από τη Νορβηγία βρίσκεται μέσα στο ζελέ μαϊντανού δίπλα σε μια γραμμή «χιονιού» από χρένο, μαζί με λάδι αρωματισμένο με άνηθο και ζωμό από το όστρακο.

Τσιπς από αφυδατωμένες πίνες με νεροκάρδαμο, καρπούς οξιάς και μελάνι σουπιάς

 

Μια καραβίδα από το νησί Faroe πάνω σε μια ζεστή πέτρα.

Ψητά κρεμμύδια με θυμάρι με λίγο χυμό λαγοκερασιάς

Ελαφρά ψητά, λευκά σπαράγγια με σάλτσα πράσινου σπαραγγιού και χτυπημένη κρέμα. (Τα κλαδιά δεν τρώγονται)

Λούτσος μαγειρεμένος σε φύλλα λάχανου και verbena (φυτό με λεμονάτη γεύση), άνηθο και αφρό από ζωμό ψαριού

 

Οι πελάτες πρέπει να σπάσουν ένα αβγό πάπιας στο πιάτο, να το μαγειρέψουν για 90 δευτερόλεπτα πριν βάλουν τρία είδη μυρωδικών

 

Καλκάνι της βόρειας θάλασσας με ζωμό μανιταριών, σέλερι και αγριόχορτα

Σορμπέ από Gammel Dansk (κάτι σαν Jägermeister) με ξινόχορτο

Αχλάδι, ψητό και στολισμένο με μικροσκοπικά λουλούδια και ένα αέρινο παρφέ με άρωμα πεύκου

Παγωτό καρύδι με κρέμα, κραμπλ βρώμης και σκόνη βατόμουρου

______________

Διαβάστε ακόμα

Νoma: το γεύμα του προσωπικού

Γεύση
18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Πειράζει να βάλουμε αβοκάντο στη χωριάτικη;»

Radio Lifo / «Πειράζει να βάλουμε αβοκάντο στη χωριάτικη;»

Μπορούμε να μιλάμε για ελληνικότητα στην κουζίνα χωρίς να γινόμαστε φολκλόρ; Η Κωνσταντίνα Βούλγαρη συζητά με τον πολυταξιδεμένο μάγειρα Γιώργο Βενιέρη που, μεταξύ άλλων, ερευνά την κουζίνα των «πειρατών του Αιγαίου» και εμπνέεται από το fusion.
THE LIFO TEAM
«Αχ, τα φασολάκια»: Όσα ανυπομονούν να μας ταΐσουν οι σεφ

Γεύση / «Αχ, τα φασολάκια»: Όσα ανυπομονούμε να μας ταΐσουν οι σεφ

Πήραμε τηλέφωνο τις αγαπημένες μας μαγείρισσες και τους μάγειρες της Αθήνας (και όχι μόνο), τους πετύχαμε στη λαϊκή, τους ρωτήσαμε τι βρήκαν ωραίο, τι ήταν μάπα και τι καλό θα μας μαγειρέψουν τους επόμενους μήνες.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μοsel: Γιατί βγαίνουν εκεί τα καλύτερα Riesling στον κόσμο;

Το κρασί με απλά λόγια / Μοsel: Γιατί βγαίνουν εκεί τα καλύτερα Riesling στον κόσμο;

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET «ταξιδεύει» τον Παναγιώτη Ορφανίδη σε μια από τις πιο αγαπημένες της οινοπαραγωγικές περιοχές, μοιράζεται ιστορίες από το τελευταίο της ταξίδι εκεί και εξηγεί με απλά λόγια τις ιδιαιτερότητες της περιοχής.
THE LIFO TEAM
Με το λούπινο από τις μοβ ισλανδικές πεδιάδες μέχρι τα χωράφια της Μεσσηνίας

Nothing Days / Το λούπινο που άλλαξε το τοπίο της Ισλανδίας και σχεδόν εξαφανίστηκε από τα χωράφια της Μεσσηνίας

Το όσπριο που οι Νοτιοαμερικανοί κάνουν vegan σεβίτσε και έθρεψε γενιές Ελλήνων έχει βγει πια από τη διατροφή μας. Οι πεδιάδες της Ισλανδίας γίνονται ένα απέραντο μοβ από αυτό, είναι η μόνη χώρα που το έχει σε αφθονία και δεν το τρώει.
M. HULOT
Η αναβίωση της Παλιάς Αγοράς της Ερμούπολης

Γεύση / Η αναβίωση της Παλιάς Αγοράς της Ερμούπολης

Ο εξωτερικός χώρος του Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης μετατράπηκε σε ένα «σκηνικό θεάτρου», όπου οι σημερινοί επαγγελματίες της αγοράς και της γαστρονομίας αναπαρήγαγαν την αγορά των προγόνων τους.
ΜΙΝΑ ΚΑΚΑΝΙΑ
Τα παραδοσιακά παριανά γλυκά του Πάσχα

Γεύση / Τα πασχαλινά και τυρένια γλυκά της Πάρου

Τρεις Παριανές μπήκαν στην κουζίνα και μας ετοίμασαν παραδοσιακά γλυκά με μυζήθρα που κρατούν ακόμα τα σκήπτρα στα τραπέζια του νησιού, μας έδωσαν τις συνταγές για τα ραφιόλια, τα μελιτίνια και μια γλυκιά μυζηθρόπιτα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ

σχόλια

16 σχόλια
Συμπληρώνω το σχόλιό μου όσον αφορά τις ωμες γαρίδες. Εγώ ως Μυτιληνιά τρώω με άνεση σαρδέλες παστωμένες για μόλις 1-2 ώρες ( το γνωστό μυτιληνιό σούσι!). Και επίσης καταναλώνω μετά μανίας ωμούς αχινούς, ωμές πεταλίδες, ωμές γυαλιστερές, ωμά χτένια..... Κλπ κλπ! Η γαρίδα θα με τρομάξει;
Η τέχνη της γαστρονομίας χρονολογείται από αρχαιοτάτων χρόνων και ανέκαθεν απευθυνόταν σε βαλάντια που το άντεχαν και προσπαθούσε να προσφέρει εξεζητημένες και νέες προτάσεις. Στην αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα έτρωγαν , ως γνωστόν, με μεγάλη ευχαρίστηση τζιτζίκια, στην αρχαία Ρώμη έκαναν ένα απεχθές για τα σημερινά δεδομένα ανακάτεμα υλικών και γεύσεων , στη σύγχρονη Αφρική και Ασία τρώνε τρωκτικά και έντομα , που εμείς θα κυνηγούσαμε μετην... παντόφλα! Και ούτω καθεξής! Οι προτιμήσεις στο φαγητό είναι συνάρτηση της κουλτούρας, της οικονομίας και των επιροών που δέχεται ένας λαός. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι υπάρχει το ΝΟΜΑ , υπάρχει το GOODY'S, υπάρχει και το σουβλατζίδικο της γωνίας.
Αυτό είναι τέχνη, αντίστοιχη της υψηλής ραπτικής. Δεν έχει καμία σχέση με την κλασική κουζίνα. Μου φαίνονται ασυνήθιστα υπέροχα. Θα ήθελα να τα δοκιμάσω όλα αν και κάποια δεν με δελεάζουν ιδιαίτερα...έτσι για την εμπειρία όμως!!!!
Δε θα ηθελα να εκφραστω για αυτους τους λαους ασχημα, θα κρατηθω. Δυστηχως ολα αυτα ειναι θεμα μαρκετιγκ και τιποτα αλλο. Συμβαινει και στην Ελλαδα. Εχω φαει λογω εργασιας αρκετες φορες σε πολλα απο τα πρωην (κλειστα τωρα) αλλα και νυν "κορυφαια"... και ειλικρινα οταν ακολουθει μετα το φαγητο η ερωτηση και η κριτικη ειμαι ευθυς. Η νοτια ευρωπη εχει φανταστικη κουζινα μα απιστευτη φανταστικη ! Δεν ειναι αναγκη να υπερβαλουμε και να χαλαμε αυτο το απιστευτο πραγμα. Οταν ειχε ερθει στην Δραμα ενα πολυ υψηλο στελεχος μιας αμερικανικης εταιριας για επιθεωρηση σε εργολαβια που ειχε αναλαβει ελληνικη εταιρια τον πηγαν στην θεσσαλονικη σε ενα απο τα "in" και ο ανθρωπος τους προσεβαλε και ζητησε να φαει σαν Ελληνας... Δεν θα πω που τον πηγαν αλλα σε ενα ταβερνακι παλιο γνωστο που κραταει 20+ χρονια. Δοκιμασε τσιγεροσαρμα ,σουτζουκακια ,κοπανιστη,τζουμαγιας,μελιτζανα με φετα και σκορδο στα καρβουνα ,ρεβιθια φουρνιστα σεπηλινο με αγριογουρουνο και σαλατα καλοφταγμενη με καλο λαδι...και ψελιζε τυφλα να εχουν τα "ΨΣΨΣΨΨΣΨ" κατι εστιατορια με μισελεν κτλ. Ο τυπος ειναι συνταξιουχος και αγορασε σπιτι σε ορεινο τοπο στην χαλκιδικη πλεον. true story
Έφαγα στο ΝΟΜΑ ("NOrdisk" (Σκανδιναβικό) "ΜΑd" (φαγητό) πρίν απο 2 μήνες. Το μενόυ φυσικά έχει αλλάξει. Το γευστικότατο γεύμα κράτησε 6 ώρες (για τους αχόρταγους που νομίζουν ότι δεν θα χορτάσουν) και χρειάστηκε εκτενή έρευνα να για δημιουργηθεί (www.nordicfoodlab.org) Ήταν η καλύτερη γαστρονομική (η βαθιά γνώση όλων όσων αφορούν την διατροφή του ανθρώπου) εμπειρία που έχω ζήσει. Καλό το σουβλάκι στη ταβέρνα αλλά υπάρχουν και άλλες εμπειρίες που αξίζει να δοκιμάσει κάποιος πριν τις κατακρίνει.