Μην κλαις επαρχιώτη για την Αθήνα

Facebook Twitter
37

 Ένα απο τα μοναδικά έργα του Bleeps σε τοίχο της Αθήνας

Δεκαετίες ολόκληρες η Αθήνα αποτέλεσε το μεγάλο κόμπλεξ της επαρχίας. Πολύ πριν την οικονομική κρίση η φράση «Είμαι από την Αθήνα» προκαλούσε ρίγη στις ραχοκοκαλιές των κατοίκων εκτός Αθηνών. Αρκετοί μάλιστα δεν έμεναν στα ρίγη αλλά κυλούσαν σε «υψηλό πυρετό». Μέσα στην παραζάλη τους οι επαρχιώτες επιδεικτικά αγνοούσαν την πραγματική τους καταγωγή, φτάνοντας σε σημεία που το τραγικό ενώνεται με το αστείο. Έτσι λοιπόν η Αθήνα είχες την εντύπωση όταν βρισκόσουν σε παρέες επαρχιωτών, ότι η έκταση της απλώνεται από τον Ισθμό της Κορίνθου μέχρι τη Λαμία(και λίγο βάζω). Οι επαρχιώτες ανακάλυπταν μακρινούς Αθηναίους συγγενείς που πιστοποιούσαν την καταγωγή τους, τα Οινόφυτα ήταν διπλανή συνοικία με τα Κάτω Πατήσια και μια τεράστια αράχνη «Αθηνολατρείας» ύφαινε τους ιστούς της πάνω από τα κεφάλια μας.

Ήταν βέβαια η εποχή που η πρωτεύουσα περνούσε τις καλές της μέρες, οι οποίες έφτασαν στο peak τους όταν έγινε το επίκεντρο των πάντων με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε, οι επαρχιώτες ειδικά αυτοί που έμεναν σε πόλεις σε κοντινή απόσταση από την πρωτεύουσα, αντέγραφαν από συμπεριφορές μέχρι διακοσμήσεις μαγαζιών της Αθήνας (σ.σ «Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα χανουμάκια που έσκασαν πάνω στη μπάρα του κλαμπ της επαρχιακής μας πόλης, ξαφνικά μέσα σε ένα βράδυ, όταν η Αθήνα περνούσε την oriental φάση της;)

Η σχέση τους με την Αθήνα βέβαια παρέμενε από απόσταση και επιφανειακή ακόμα και όταν την επισκεπτόντουσαν για δυο μέρες. Διότι στο μυαλό αρκετών κατοίκων της επαρχίας που μένουν εκτός Αθηνών, η πρωτεύουσα έχει ταυτιστεί με το «μεγάλο». Όπου «μεγάλο» βάλε από παραστάσεις της Ντενίση (Κάποτε κάθε Σάββατο έφευγε πούλμαν από το χωριό μου για το θέατρο της) μέχρι τον Ολυμπιακό. Και τίποτα πέρα από αυτό.

Έτσι περνούσε ο καιρός. Το κόμπλεξ των επαρχιωτών είχε μετατραπεί σε ένα είδος θαυμασμού για οτιδήποτε «μεγάλο» της Αθήνας με την απαραίτητη δόση χαιρεκακίας απόρροια του κόμπλεξ: «Πως ζείτε κλεισμένοι σε αυτά τα κλουβιά με αυτή την κίνηση τους δρόμους»;

Η οικονομική κρίση έμελλε να αλλάξει την σχέση αυτή. Μέσα σε ένα βράδυ ο «θαυμασμός» του επαρχιώτη για την Αθήνα μετατράπηκε σε «συμπόνια». Οι φτωχοί άνθρωποι που ψάχνουν στους κάδους για φαγητό, η εγκληματικότητα, η ανέχεια, η ανεργία. Ότι αρνητικό δηλαδή συμβαίνει αυτή την στιγμή στην πρωτεύουσα. Αυτό δηλαδή που προβάλει με λύσσα η τηλεόραση. Τη μισή πραγματικότητα. Για τις θετικές δράσεις που συμβαίνουν στην πόλη μάλλον θα χρειαστεί να κλείσεις το «κουτί».

Ως επαρχιώτης που βρέθηκα να μένω μόνιμα στην Αθήνα λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση, γίνομαι αρκετές φορές ο «κάδος» των άλλων επαρχιωτών που αδειάζουν την «συμπόνια» τους για την πρωτεύουσα. Επίσης αρκετός κόσμος είναι περήφανος πια που είναι από τα χωριά του. Το ψέμα της καταγωγής θα επιστρέψει μετά την ανάκαμψη της οικονομίας. Συνήθως αυτούς τους ανθρώπους τους αγνοώ διότι για αυτούς θέατρο ίσον Ντενίση, ΤΟ γεγονός η ποδοσφαιρική τους ομάδα και ΤΟ κορυφαίο μέρος για να πιεις καφέ το Κολωνάκι. Ένα virtual reality καλυμμένο με σεμεδάκι ήταν πριν την κρίση η σχέση τους με την Αθήνα, το ίδιο είναι και τώρα.

Τελευταία όμως έχω ανακαλύψει μια «φυλή» που δεν μπορώ να αγνοήσω. Είναι επαρχιώτες που για τον άλφα ή βήτα λόγο βρέθηκαν στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. Μιλούν λοιπόν με μια λύσσα για την αλλαγή που έχει επέλθει στη πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια λες και «είδαν την συνοικία τους να αλλάζει από τότε που παιδιά έκαναν ποδήλατο την δεκαετία του εβδομήντα». Κάθε φορά που συναντώ ένα τέτοιο τύπο του υπενθυμίζω την πραγματικότητα: Οι επαρχιώτες είμαστε εσωτερικοί μετανάστες στην Αθήνα και πρέπει να προσαρμοστούμε στην κατάσταση. Συνήθως αυτοί οι τύποι σοκάρονται με τις δυο λέξεις που μπαίνουν δίπλα-δίπλα όταν τις ξεστομίζω. Μερικοί γελάνε αμήχανα. Άλλοι αλλάζουν θέμα. Μάλλον χτυπάω μια ευαίσθητη χορδή όπως παλιότερα χτυπούσε για κάποιους την ευαίσθητη χορδή τους όταν τους ρωτούσαν «Από πού είσαι»; Θα παρατηρήσω την εξέλιξη του φαινομένου και θα σας ενημερώσω.

Συμπέρασμα: Αθηναίοι, εσωτερικοί μετανάστες, μετανάστες ας κάνουμε μια προσπάθεια να συνυπάρξουμε χωρίς γκρίνια στην πόλη. Όσοι δεν θέλουν την Αθήνα ας γυρίσουν στα χωριά τους «για μια καλύτερη ζωή». Θα κάνουν καλό και σε εμάς που αποφασίσαμε να μείνουμε αλλά και στους εαυτούς τους. Τέλος, πρέπει να ξαναπώ το αυτονόητο: Χαλαρώστε όλοι. Η Αθήνα είναι(και) οι άνθρωποι της αλλά δεν είναι «άνθρωπος». Θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα και όταν έχουμε γίνει όλοι μας χώμα.

37

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Η Αθήνα είναι μια υπέροχη πόλη, πράγματι μεγάλη με άπειρα πράγματα να κάνεις και να δεις, τόσα που αν και γεννήθηκα και ζω εδω από πάντα (26 χρόνια -2 που έζησα στα Χανιά) δεν τα προλαβαίνω. Προφανώς και έχει προβλήματα -όλες οι πόλεις του κόσμου δεν έχουν?- και προφανώς έχουν χειροτερέψει τα πράγματα τα τελευταία -και προ κρίσης θα έλεγα- χρόνια. Και αυτό λογικό. Και έτσι όμως, παραμένει μια γαμάτη πόλη στην οποία βρίσκω πάντα ενδιαφέρον σε άπειρα πράγματα. Ειδικά τώρα, λόγο κρίσης έχει ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον γιατί επιτέλους βλέπεις και πράγματα που δεν είχαν ανάγη να φανούν πιο παλιά. Από πράξεις και ομάδες ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα ή ανησυχίες μέχρι συναισθήματα. Την γουστάρω την Αθήνα, μέρα με την μέρα και παραπάνω. Έτσι και αλλιώς για μένα η πραγματική παρακμή αυτής της πόλης -που τώρα πια ξεκολάει από αυτήν σιγά σιγά- ήταν μάλλον η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων. Το κόμπλεξ των ανθρώπων που δεν θεωρούν μέσα τους την Αθήνα ως πόλη τους (είτε έχουν ζήσει σε αυτήν, είτε όχι) μην σε τρομάζει η ξενίζει. Πάντα είναι πιο εύκολο να ασχολούμαστε με τον δίπλα. Και όσο πιο μεγάλος , τόσο πιο πολύ ζουμί. Το κους κους σε κάθε επίπεδο -ναι ακόμα και σε επίπεδο πόλεων η χωρών- είναι αγαπημένο χόμπι του μέσου ανθρώπου που δεν έχει την δύναμη να κοιτάξει την πάρτη του. Πιθανότατα γιατί δεν συμφέρει. Αν το σκεφτείς, θα το χεις κάνει και συ. Εγώ το χω κάνει σίγουρα πάντως.ps: Μετά το κείμενο με το φοτοσοπ με τον άστεγο που με εξόργισε (διαφώνησα 100%), γύρισα πίσω να διαβάσω άλλα δικά σου κείμενα, να δω τι καπνό φουμάρεις -ως επικριτικός μπάσταρδος που είμαι-. Και οφείλω να πω, πως ... είσαι ωραίος. (όχι ότι μετράει η γνώμη μου αλλά ξες τώρα). Σκέφτεσαι περίεργα και πιάνεις στον αέρα καταστάσεις που θα ξεφεύγαν εύκολα ως "αθώες". Αυτό το γράφω τώρα, όχι για να φανώ καλός απέναντί σου μετά από όσα -δικαίως και αδίκος- σου έσουρα αλλά για να δείξω ακριβώς αυτό. Ότι με κάποιον μπορεί να συμφωνήσεις η να διαφωνήσεις, αλλά ακόμα και η διαφωνία, αν είναι έντονη, έχει "πάθος" (γιατί μου περνάς ως άνθρωπος που όταν γράφεις, πρώτα νοιώθεις και μετά σκέφτεσαι -σπάνιο-) έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ αξία. Ίσως μεγαλύτερη από την σιωπηλή συμφωνία. Ο (ότι πιστεύεις) θεός να σε έχει καλά να γράφεις και σου υπόσχομαι να σταματήσω να γράφω σχόλια πιο μεγάλα από τα κείμενα σου -κουραστικό-.
Έχει ξεφύγει η συζήτηση...Κατ'αρχήν υπάρχουν δύο τρόποι για να χαρακτηριστεί κάποιος Αθηναίος ή δημότης οποιασδήποτε άλλης πόλης: (α) να έχει τουλάχιστον γεννηθεί σε αυτήν (ακόμα καλύτερα να είναι δημότης δεύτερης ή τρίτης γενιάς) ή (β) να έχει ζήσει στην πόλη και να την αγαπά, ακόμα και αν έχει γεννηθεί/μεγαλώσει αλλού. Για όσους είναι ή νοιώθουν (και στην περίπτωση αυτή οι λέξεις είναι ισοδύναμες) Αθηναίοι, τα προβλήματα της πόλης δεν αρκούν για να τους μειώσουν το αίσθημα της ιδιότητας του Δημότη, που νοιάζεται για τον τόπο του, αναγνωρίζει τις φανερές ή κρυφές ομορφιές του και προσπαθεί ενεργά να τον βελτιώσει (για παράδειγμα, με το να μην πετά σκουπίδια από το αυτοκίνητο). Προφανώς ένα σοβαρό πρόβλημα αυτής της πόλης είναι ότι σημαντική μερίδα των "κατοίκων" της δεν την αγαπά. Θα συμφωνήσω με τον κ. Μακρή ότι η πόλη μπορεί να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς αυτούς (αν θελήσουν να φύγουν). Όπως θα συνεχίσει και τη ζωή της ανεξάρτητα από την ελληναράδικη και κακόπιστη κριτική ορισμένων (λίγων ευτυχώς) κατοίκων της επαρχίας. 'Άλλωστε, η ουσία του άρθρου επιβεβαιώνεται από τις λυσσαλέες αντιδράσεις κατά του κειμενογράφου.Και κάτι τελευταίο: η Αθήνα, σαν μεγαλούπολη και πρωτεύουσα, έχει ταυτόχρονα την ευχή και την κατάρα να είναι ένα χωνευτήρι ανθρώπων από διαφορετικά μέρη, τα τελευταία χρόνια και από διαφορετικές χώρες. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ στις κωμοπόλεις και τα χωριά, στις οποίες η πληθυσμιακή σύνθεση παραμένει σταθερή όσον αφορά την καταγωγή (με εξαίρεση μερικά παραθεριστικά μέρη) και όπου η ρετσινιά του "ξένου" μένει ανεξίτηλη σε όποιον δύστυχο αλλόχθονα τολμήσει να εγκατασταθεί εκεί.
Όταν ελευθερωθήκαμε από τους Τούρκους, η Αθήνα ήταν ένα κοτέτσι. Την κάναμε πρωτεύουσα με την κατεύθυνση επενδύσεων (φόρους από όλες τις περιοχές της Ελλάδος) ώστε να αναπτυχθούν οι υποδομές της. Με τα χίλια ζόρια. Η Ελλάδα υπήρχε τότε στα νησιά, στην Πόλη και στη Μικρά Ασία γενικότερα. Η Αθήνα του Πλάτωνα (από εκεί και μόνο από εκεί τραβάει την αίγλη της) είχε πεθάνει χιλιάδες χρόνια πριν.
axaxxaxa Kαταρχήν γιατί δεν χαλαρώνεις εσύ λιγο πρωτα;Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν πρέπει να δειχνουμε την συμπονια μας στην πρωτευουσα;Mε την ιδια λογικη δεν θα επρεπε δηλαδη να δειχνουμε την συμπονια μας προς τον οποιοδηποτε κ το οτιδηποτε!Η Ελλαδα γενικοτερα ειναι ενα μειγμα ανατολικων κ δυτικων ρευματων.Ελπιζω να μην πασχεις κ απο το συνδρομο του Ευρωπαιου, παρα μονο απο του μικροαστου μηρυκαστικου που γεννα ταξικες, κοινωνικες,φυλεικες κ ιδεολογικες διαφορες!
Μου δίνετε την εντύπωση ενος κομπλεξικου με την καταγωγή του ανθρώπου. Απειρες φορες οι γνησιοι, δηθεν και εσωτερικοι μεταναστες αθηναιοι μας αποκαλεσαν αμορφωτους ,βλαχους, επαρχιωτες. Δεν ειναι ψέμα και όλοι καταβάθος νοιωσατε ετσι για .... καποιον γνωστο σας απο την "επαρχία". Στην Αθήνα κατεβαίνω σπάνια πλέον(Αρα ειμαι βορειοελλαδιτισσα )και μου λείπει... Τα στενα της, οι ομορφιές της, οι εκθέσεις , οι μεγάλες συναυλίες , τα ομορφα γκαλα και αλλα πολλα.... Είδατε δεν παρακολουθούμε αρκετοι επαρχειωτες Ντενιση και Ολυμπιακο... Αυτο που δεν μου λειπει καθολου , είναι ανθρωποι σαν κ εσας ... Ευτυχως ο περιγυρός των επαρχιωτών που συναναστρέφομαι και ζουν, εργαζονται και εχουν οικογενειες στην Αθήνα δεν είναι σαν κ εσας... Κ όσο για την εικονικη πραγματικοτητα και το σεμεν εχω να αποκαλύψω ότι μια θεία μου πλουσία που ειναι 80 χρονων και μενει στην αθηνα απο τα 20 της ακομα εχει σεμεν στο σπιτι της......Oπως και να το κανουμε δλδ, εκφράζουμε συμπονια για τους αθηναίους.. Είναι κακο??? Ούτως η άλλως η καταντια μιας χώρας συνηθως φαίνεται πρωτα στην πρωτευουσα της... Αρά δεν ειναι ολα ρόδινα εκει κάτω!!!
Εγω παλι εχω νιωσει το μισος Θεσσαλονικιου για την αθηνα, τον ολυμπιακο και εμενα την ιδια!!! ενα καλοκαιρι που ειχε πλημμυρισει η Αθηνα απο τις βροχες μου ειπε καταμουτρα, "ευχομαι να πνιγειται ολοι σας εκει κατω, θα το χαρω"!!!!! Σηκωθηκε η τριχα μου!
ααααππαπαπαπα Κική μου δεν υπάρχει περίπτωσις. Εμείς μόνο τα καλύτερα ευχόμαστε για την άρχουσα πόλη και τους κατοίκους της. Και η βροχούλα ευλογία είναι, έχετε γίνει πια Σαχάρα βρε κορίτσι μου, σε λίγο θα πίνεται το κάτουρο σας (είδες πώς σας συμπαραστεκόμαστε σε όλες τις δυσκολίες;).
Υπάρχουν κάποια προβλήματα στον προσδιορισμό της Αθήνας ως πρωτεύουσας. Η Αθήνα δεν έχει αποτελέσει σε καμία περίπτωση μητρόπολη. Αποτελεί ένα περίεργο μείγμα κομπλεξικής επαρχίας.Έχοντας μεγαλώσει σε επαρχιακή πόλη νόμιζα ότι θα την άφηνα πίσω μου με το να έρθω στην Αθήνα, στην ουσία αυτό που βρήκα ήταν ένα χωριό σε κάθε Αθηναϊκή γειτονιά. Και μάλιστα με μπόλικες δόσεις νεοπλουτισμού και δηθενιάς.Το σωστότερο θα ήταν να αποκαλούταν η Αθήνα Ηνωμένη Ελληνική Επαρχία και όχι πρωτεύουσα. Για να ξέρουμε τι μας γίνεται.
@DLAB Για να ξέρουμε τι μας γίνεται η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα και βρίσκεται σε μια διαρκή αλλαγή. Αν βρήκες σε "κάθε γειτονιά και ένα χωριό" της Αθήνας τότε δεν έχεις ιδέα τι ακριβώς είναι το χωριό
Έλεος δέξου λίγω κριτική, δε νομίζεις ότι είναι λίγο απεγνωσμένο να απαντάς σε κάθε σχόλιο που είναι επικριτικό στο άρθρο σου;Μόλις σου έγραψα πως κατάγομαι και έχω μεγαλώσει σε χωριό - τι δεν καταλαβαίνεις;
Το κόμπλεξ είναι άτιμο πράγμα. Μήπως δεν το βλέπουμε τώρα στη νέα του μόρφη, με όλους αυτούς που αποκαλούν την Ελλάδα Ιράν; Όπου χωριό βάλε Ελλάδα κι όπου Αθήνα βάλε "Ευρώπη" -ως "Ευρώπη" εννοείται η υπόλοιπη Ευρώπη πλην της Ελλάδος.
Σε επαρχία μεγάλωσα και σε άλλη επαρχία σπούδασα, ποτέ δεν θυμάμαι κανένα συμπολίτη μου να νιώθει "ρίγη" με την Αθήνα. Αντιθέτως, θεωρούσαμε ότι έχουμε πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής από τους Αθηναίους. Και ακόμα θεωρώ ότι είχαμε. Πολλά χρόνια πριν τη κρίση. Τώρα να πηγαίνεις στη πρωτεύουσα της χώρας σου για αθλητικά και πολιτιστικά γεγονότα που δε βρίσκεις στο μέρος σου είναι νομίζω λογικό, συμβαίνει σε όλες τις χώρες και δε νομίζω ότι σχετίζεται με αυτά που υπονοεί το άρθρο. Όπως πολύ σωστά είπαν άλλοι πριν από εμένα, τα "κόμπλεξ" τα έβγαζαν συνήθως οι Αθηναίοι, γιατί στο μυαλό τους ήταν ανώτεροι επειδή ήταν από την πρωτεύουσα και ήθελαν να επιβεβαίωσουν με τη στάση τους πόσο "σπουδαίοι" ήταν. Τελικά, αν δεν φύγεις ποτέ από το μικρόκοσμό σου (είτε είναι χωριό, είτε είναι η Αθήνα) να μιλήσεις με ανθρώπους διαφορετικούς, να δεις ότι δεν είσαι κάτι "ξεχωριστό" επειδή είσαι από το Χ μέρος και τελικά κανείς δε νοιάζεται από που είσαι, θα παραμείνεις ένας στενόμυαλος τοπικιστής. Τέλος, δε καταλαβαίνω γιατί ο αρθρογράφος ενοχλείται τόσο πολύ από αυτή τη "φυλή", όπως λέει. Ο κάθε κάτοικος μιας πόλης έχει το ίδιο δικαίωμα να κρίνει την (αρνητική) εξέλιξη του περιβάλλοντος που διαμένει τη δεδομένη στιγμή, ασχέτως από τη καταγωγή του. Εκτός αν ο αρθρογράφος θεωρεί ότι έχει περισσότερα δικαιώματα σε αυτό γιατί είναι περισσότερα χρόνια "Αθηναίος"...
Είμαι επαρχιώτης. Το γράφω και στο κείμενο. Ούτε λίγο ούτε πολύ Αθηναίος."Τελικά, αν δεν φύγεις ποτέ από το μικρόκοσμό σου (είτε είναι χωριό, είτε είναι η Αθήνα) να μιλήσεις με ανθρώπους διαφορετικούς, να δεις ότι δεν είσαι κάτι "ξεχωριστό" επειδή είσαι από το Χ μέρος και τελικά κανείς δε νοιάζεται από που είσαι, θα παραμείνεις ένας στενόμυαλος τοπικιστής"(Εκεί που πήγες εκτός απο τους διαφορετικούς ανθρώπους αποδέχονται και τις διαφορετικές απόψεις πάνω σε ένα ζήτημα;)
Σε επαρχία μεγάλωσα και σε άλλη επαρχία σπούδασα, ποτέ δεν θυμάμαι κανένα συμπολίτη μου να νιώθει "ρίγη" με την Αθήνα. Αντιθέτως, θεωρούσαμε ότι έχουμε πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής από τους Αθηναίους. Και ακόμα θεωρώ ότι είχαμε. Πολλά χρόνια πριν τη κρίση. Τώρα να πηγαίνεις στη πρωτεύουσα της χώρας σου για αθλητικά και πολιτιστικά γεγονότα που δε βρίσκεις στο μέρος σου είναι νομίζω λογικό, συμβαίνει σε όλες τις χώρες και δε νομίζω ότι σχετίζεται με αυτά που υπονοεί το άρθρο. Όπως πολύ σωστά είπαν άλλοι πριν από εμένα, τα "κόμπλεξ" τα έβγαζαν συνήθως οι Αθηναίοι, γιατί στο μυαλό τους ήταν ανώτεροι επειδή ήταν από την πρωτεύουσα και ήθελαν να επιβεβαίωσουν με τη στάση τους πόσο "σπουδαίοι" ήταν. Τελικά, αν δεν φύγεις ποτέ από το μικρόκοσμό σου (είτε είναι χωριό, είτε είναι η Αθήνα) να μιλήσεις με ανθρώπους διαφορετικούς, να δεις ότι δεν είσαι κάτι "ξεχωριστό" επειδή είσαι από το Χ μέρος και τελικά κανείς δε νοιάζεται από που είσαι, θα παραμείνεις ένας στενόμυαλος τοπικιστής. Τέλος, δε καταλαβαίνω γιατί ο αρθρογράφος ενοχλείται τόσο πολύ από αυτή τη "φυλή", όπως λέει. Ο κάθε κάτοικος μιας πόλης έχει το ίδιο δικαίωμα να κρίνει την (αρνητική) εξέλιξη του περιβάλλοντος που διαμένει τη δεδομένη στιγμή, ασχέτως από τη καταγωγή του. Εκτός αν ο αρθρογράφος θεωρεί ότι έχει περισσότερα δικαιώματα σε αυτό γιατί είναι περισσότερα χρόνια "Αθηναίος"...
Εγω πάλι θεωρώ το κείμενο σας άκυρο..Και μου κάνει πραγματικά εντύπωση μιας κ όπως αναφέρεται είστε κ εσείς επαρχιώτης..Προς τι λοιπόν όλα αυτά? Καταρχάς ποίος ειναι τελικά γνήσιος Αθηναίος? Επίσης δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν επαρχιώτη να δηλώνει Αθηναίος..Αντιθέτως εχω πετύχει 'πρωτευουσιάνο' να κράζει επαρχιώτη σε τραίνο και να τον αποκαλεί παλιόβλαχο και αλλα τέτοια ωραία..Τελικά ποιός το έχει το κόμπλεξ?
Δεν υπάρχουν άκυρα και έγκυρα κείμενα γνώμης. Αυτή είναι η γνώμη μου για το θέμα, δεν κάνω ρεπορταζ για να παραθέσω στοιχεία, εκφράζω την άποψη μου μέσα απο την εμπειρία μου. Εσείς πάλι απο ένα περιστατικό στο τραίνο. Είναι δικαιωμά σας
:) Το περιστατικο στο τραινο ηταν ενα παραδειγμα..Τι να σας πω..μαλλον πεσατε πανω σε λαθος ανθρωπους. Οπως και να χει ειτε Αθηνα ειτε Λαμια το ιδιο μου κανει..Κ αν σας βγαλει ποτε ο δρομος σας απο τη Λαμια καθιστε να τσιμπησετε κανα κοκορετσακι..:P
Θεωρω ανακριβες το κειμενο..Ειμαι μισος Ελβετος και μισος Κερκυραιος και ειμαι υπερηφανος πραγματικα για την κερκυραικη μου καταγωγη..Ουδεποτε μου αρεσε η Αθηνα την οποια βρισκω τερατωδη και τριτοκοσμικη και ουδεποτε μου περασε απο το μυαλο να δηλωσω Αθηναιος οπως νομιζω και ολοι οι κερκυραιοι. Παντως η Αθηνα νομιζω ανηκει λιγο πολυ σε ολους τους Ελληνες και οχι μονο σε οποιον εχει την τυχη η την ατυχια να την ζει ...και οσες φορες ερχομαι την θεωρω και εγω και λιγο δικη μου.
Την καραμέλα του "τριτοκοσμικού" σας την έχει περάσει η tv. Δείτε λιγότερη. Η Αθήνα είναι μια πόλη που αλλάζει βγάλτε τις ταμπέλες. Αν την θεωρείται και λίγο δική σας μην εκφράζεται την λύπη σας για αυτή. Δεν το έχει ανάγκη
1) Δεν ζω Ελλαδα και ουτε τηλεοραση εχουμε σπιτι (απο προσωπικη μας επιλογη). 2)Οταν λεω "την θεωρω και εγω και λιγο δικη μου" δεν εκφραζω λυπη..αντιθετως..Και τελος μια καλοπροαιρετη συμβουλη..μην ειστε τοσο επιθετικος σε καθε σχολιο που επικρινει το αρθρο σας..Μπορει να κανετε και λαθος..οπως οταν γραφετε "μην εκφράζεται"...Καλο σας βραδυ.
Έζησα αρκετά χρόνια ως "εσωτερική μετανάστρια" στην Αθήνα. Τώρα είμαι πάλι εσωτερική μετανάστρια αλλά σε άλλη πόλη. Παρατήρησα ότι εκείνοι που νοσταλγούν τα χωριά τους δεν είναι όσοι έρχονται τώρα ή τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Αλλά οι "Αθηναίοι". Επίσης παρατήρησα ότι οι "Αθηναίοι" έχουν απίστευτη άγνοια για άλλες πόλεις της Ελλάδας και τις αντιμετωπίζουν μόνο ως μέρη για διακοπές (όσες δεν τηρούν τα κριτήρια για διακοποπεριοχές είναι απλώς χάλια). Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι οι "Αθηναίοι" είναι οι σύγχρονοι επαρχιώτες με την έννοια της απομόνωσης που βιώνουν.
Θα συμφωνησω απολυτως με τη Natasam και θα ηθελα να αναφερω και τη δικη μου εμπειρια ως μεγαλωμενη σε χωριο μεχρι τα εικοσι, εσωτερικη μεταναστης στην Αθηνα για 10 χρονια και παλι εσωτερικη μεταναστης σε αλλη επαρχιακη πολη. Το ονειρο το να εισαι Αθηναιος, το μετεφεραν στα παιδικα ματια μου οι ιδιοι οι Αθηναιοι συνιμηλικοι μου, που ερχονταν για διακοπες στο χωριο μου φορωντας μονο επωνυμες φιρμες- μεχρι και οι καλτσες τους ηταν adidas- και που μιλουσαν με δικους τουσ κωδικες σε πολυ προχώ ελληνικα- ακαταλαβιστικα για τα δικα μου δεδομενα. Φανταζαν να ζουν σε εναν αλλο κοσμο που θα ηθελα να γνωρισω. Δυστυχως τον γνωρισα και εφυγα αρων αρων. Το θεμα ειναι οτι τωρα εχει γινει cool να ζεις σε χωριο, το σκαψιμο, οι καλοι στα χερια απο το αρμεγμα και ο υπνος σε φτωχοσπιτο εχουν ονομαστει "αγροτουρισμος" και τα παλια καφενεδακια που σερβιρουν μονο ελληνικο ειναι must. Με εχουν αποκαλεσει "χωριατισσα" οταν εμενα στην Αθηνα, ισως λογω της προφορας μου και τωρα η ζωη στην επαρχια εχει γινει προνομιο των εναλλακτικων τυπων που απαρνηθηκαν την αγχωδη πρωτευουσα και επελεξαν να ζησουν με τα απαραιτητα κοντα στη φυση. Αυτουσ λοιπον τουσ εναλλακτικους, τουσ αγκαλιασαμε εμεις οι χωριατες, τουσ παραχωρησαμε την οποια ακατοικοιτη καλυβα διαθεταμε και την τεχνογνωσια πανω στα επαγγελματα που γνωριζαμε, συνεργαστηκαμε μαζι τους και μονο σε λιγες περιπτωσεις τουσ αποκαλεσαμε "πρωτευουσιανους κλπ κλπ". Οι ανωτεροι Αθηναιοι μας υποδεχτηκαν το ιδιο οταν προσπαθουσαμε να διεκδικησουμε τη θεση της πωλητριας η της γραμματεως σε καποια εταιρεια? Ειχαμε και εμεις τα κομπλεξ μας αλλα τελικα ολοι εχουμε τα "θεματακια" μας.
Συμφωνώ στο εξής: Οι Αθηναίοι έχουν άγνοια για την επαρχία. Νομίζουν ότι η επαρχία είναι σαν τις διαφημίσεις όταν έρχονται να εγκατασταθούν σε αυτή. Χαρούμενοι χωριάτες που σε υποδέχονται με ένα χαμόγελο. Είναι και έτσι η επαρχία. Όμως όσο μένεις ανακαλύπτεις την άλλη της πλευρά: Ποτέ δεν θα σε αποδεχτούν ως δικό τους. Θα είσαι για πάντα ο ξένος. Δεν συμβαίνει μόνο με τους Αθηναίους αλλά και με τους επαρχιώτες που αποφασίζουν να μείνουν κάπου αλλού. Είσαι ο ΆΛΛΟΣ είναι ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ παιδίΒέβαια υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις. Έχω ακούσει απο επαρχιώτες και απο Αθηναίους για νησιά απο τα οποία δεν θέλουν να φύγουν. Οι κάτοικοι τους παρουσιάζονται περίπου σαν "Άγιοι". Και μπορεί να είναι. Δεν έχω εμπειρία απο διαμονή σε νησί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
"Δεκαετίες ολόκληρες η Αθήνα αποτέλεσε το μεγάλο κόμπλεξ της επαρχίας" γράφεις αλλά εγώ μεγαλύτερο κόμπλεξ από το "Πολύ πριν την οικονομική κρίση η φράση «Είμαι από την Αθήνα» προκαλούσε ρίγη στις ραχοκοκαλιές των κατοίκων εκτός Αθηνών" δεν μπορώ να σκεφτώ.Μέχρι το 2004 ζούσα στην επαρχεία (στην Λάρισα και στην Ξάνθη) και επίσης ξαναζώ από το 2010 (σε νησί). Δεν νομίζω να υπήρξε ποτέ στιγμή που ο μέσος επαρχιώτης να ήθελε να δηλώνει Αθηναίος ή να ήθελε να δουλέψει στην Αθήνα.
Έτσι λοιπόν η Αθήνα είχες την εντύπωση όταν βρισκόσουν σε παρέες επαρχιωτών, ότι η έκταση της απλώνεται από τον Ισθμό της Κορίνθου μέχρι τη Λαμία(και λίγο βάζω).Το ίδιο ακριβώς ακούω απο Αθηναίους αλλά στο κάτω κάτω ένα και το αυτό Αθηναίος=Επαρχιώτης
πολυ σωστες παρατηρησεις, συμφωνω. Με προβληματισε και με εβαλε σε σκεψεις η τελευταια φραση, οτι η αθηνα θα συνεχισει να υπαρχει πολυ μετα απο εμας.. Ειλικρινα το ευχομαι και το παλευω στο μετρο του δυνατου, αλλα δε πρεπει να ξεχναμε οτι η αττικη και η αθηνα δεν ειχε αδιακοπη συνεχεια απο την αρχαιοτητα μεχρι σημερα, υπηρχαν αιωνες που δεν εμενε κανεις και κανεις δε τη θυμοταν(τα κεντρα ηταν η κωνσταντινουπολη η η θεσσαλονικη για το ρωμεικο), ερημωσε, ειχε λιμους και τελικα μετα τον 11 αιωνα αν θυμαμαι καλα, μετοικισαν εκει οι αρβανιτες.. τα γραφω ολα αυτα μονο και μονο γιατι πιστευω οτι πρεπει να παλεψουμε για να αποτρεψουμε τη παρακμη και την απολιθωση και οτι ο προοδος δεν ειναι προδιαγεγραμμενη..
Εύγε αγαπητέ sextus! Ιδιαίτερα καυστικό (αν και αρκετά άσχετο) σχόλιο, προκειμένου να μας υποδείξει τις αρχέγονες Ιλλυρικές ρίζες του αθηναικού πολιτισμού ή έστω να αποτρέψει τους θρασείς απο το να τολμήσουν (οι φτωχοί)να υποθέσουν οτι είναι Έλληνες! Ποιοί??! Οι Αθηναίοι! Όου μον ντιέ! Όσο για τους επαρχιώτες... Ίιιιιιιου! Αηδία! Επαρχιώτες! Πως προφέρουν τέτοιες λέξεις τα τρυφερά χειλάκια του αγαπητού στοχαστή-αρθρογράφου! Εξάλλου αυτοί είναι τίγκα στα κόμπλεξ και στην αριστερή χιπστερίλα! Τόσα άρθρα που στάζουν φαρμάκι έχουν γράψει οι μιαροί επαρχιώτες για τον κύριο Β.Μ.! Ας ξεσκίσουμε μερικές σάρκες. Στην Lifo είμαστε εξάλλου. Η επιτομή της εναλλακτικής(ε?) κουλτούρας(ήχος απο φωτόσπαθο) πρέπει να συνοδεύεται απο ανελέητη σιχαμάρα για οτιδήποτε "τοπικό". Κονγκρατσουλέησιονς μέητς!
Για την υποστήριξη της ψηφιακής περσονας που έχετε στο μυαλό σας θα χρειαστεί η αφαίρεση αρκετών πραγμάτων. Πείτε αυτό που θέλετε χώρις τα κλισέ (Ναι στην Lifo είστε που καθημερινά φιλοξενεί ένα κάρο διαφορετικές απόψεις)
Στό χωρίο σου μπορεί να έχουν ταυτίσει την Αθήνα με την Ντενισή και τον γαύρο αλλά τόσα χρόνια σε αυτήν την πόλη δεν έχεις καταλάβει ότι η πόλη έχει την δική της ομάδα και την λένε ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ.
Πολλές σωστές παρατηρήσεις έχει τούτο το κείμενο.Ετσι για την ιστορία να αναφέρω και κείνη τη κατηγορία συμπατριωτών που ουδέποτε πεθύμησαν Αθηναϊκή καταγωγή ακόμη και οταν κατοικούσαν για χρόνια στην Πρωτεύουσα,τους νησιώτες. Ιόνιους και Αιγαίους.Ετσι ενδεικτικά.. Κρητικοί,Ροδίτες,Κερκυραίοι,Κεφαλονίτες,χιώτες,Συριανοί κλπ κλπ...Ουδέποτε το θέλησαν για Αθηναίοι.
Όντως, και εγώ νησιώτης είμαι και περήφανος να το λέω, αλλά έχει να κάνει με τις αντιδράσεις των άλλων για τον τόπο καταγωγής σου. Συγκεκριμένα είμαι μισός νησιώτης (Α! υπέροχο νησί, Α! πέρασα τέλεια, α! οι καλύτερες διακοπές, είσαι τυχερός κτλ). Όταν αναφέρω την άλλη μου μισή καταγωγή (χωριό της Θεσσαλίας) "Βλάχοι, τυριά, κτλ". Ε, σε προδιαθέτει κάπως.Και πριν πέσετε να με φάτε, δηλώνω πρωτίστως νησιώτης γιατί εδώ μεγάλωσα και εδώ μένω, χωρίς να αποποιούμαι το υπόλοιπο μισό της καταγωγής μου.Αλλά όπως μου είπε κάποτε και ένας ΕΠΟΠ στο στρατό... "σημασία έχει η καταγωγή του πατέρα σου". No comments