Όταν ο γιος του θα αρνηθεί να τον συνοδεύσει στην ορκωμοσία για την προαγωγή του σε αναπληρωτή καθηγητή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ένας σκηνοθέτης και καθηγητής Κινηματογράφου θα ζητήσει από τον ηλικιωμένο πατέρα του να τον ακολουθήσει. Υπάρχει αρκετή τρυφερότητα στην πρώτη πράξη της νέας ταινίας του Περικλή Χούρσογλου που κυκλοφορεί στις αίθουσες δεκατέσσερα χρόνια μετά τον Διαχειριστή. Οι συζητήσεις και οι αντεγκλήσεις μεταξύ πατέρα και γιου σφύζουν από ζωντάνια. Δεν υπάρχει ούτε μια επιτηδευμένη λέξη στο σενάριο, είναι συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν κανέναν λόγο να βάλουν φίλτρο στα λόγια τους και μπορούν, πια, να συνομιλήσουν επί ίσοις όροις. Στη φυσικότητά τους συμβάλλουν και οι δύο πρωταγωνιστές, Αλέξανδρος Λογοθέτης και Βασίλης Κολοβός, οι οποίοι θαρρείς και βάλθηκαν να αποδείξουν ότι η κινηματογραφική ερμηνεία δεν αποτελεί αχίλλειο πτέρνα της εγχώριας παραγωγής – τα εύσημα εδώ δίνονται και στον σκηνοθέτη τους, φυσικά. 

 

Γενικότερα, αν εξαιρέσεις ένα (ευτυχώς) μικρό στιγμιότυπο, όπου η δημιουργία μοιάζει να παίρνει τοις μετρητοίς εκείνη τη σαββοπούλεια ρήση περί «αλλήθωρης νεολαίας και τσογλανοπαρέας που κάνει κριτική», το θέαμα και τα κίνητρά του είναι ευγενή. Έχει, άλλωστε, έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο, ο ίδιος ο σκηνοθέτης είναι και καθηγητής Κινηματογράφου και οι εμπειρίες του εμφανώς επηρέασαν τη σύλληψη και τη διαμόρφωση της δημιουργίας. Επειδή μας έχει ζητηθεί να μην κάνουμε spoilers και οφείλουμε να το σεβαστούμε, δεν μπορούμε να γράψουμε πολλά για την απρόσμενη στροφή που παίρνει η ταινία στη συνέχεια. Θα πούμε μόνο ότι, ενώ μεμονωμένα παρουσιάζει ενδιαφέρον, έρχεται απότομα, δεν προκύπτει οργανικά στην αφήγηση, είναι σαν ένα μακροσκελές, αυτόνομο «διάλειμμα» ειδικού ενδιαφέροντος – αν και θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι η συχνή αναφορά στη φελινική Καμπίρια αποτελεί μιας μορφής προοικονομία. Το συγκινητικό φινάλε έρχεται για να επαναφέρει την… τάξη στα δρώμενα και ελπίζουμε να αποτελέσει το έναυσμα για μια συστηματικότερη επιστροφή του δημιουργού στα κινηματογραφικά πράγματα.